زیر سایه جلبک

پوشش سقف تعدادی از خانه‌های جزیره لیسو در دانمارک از نوعی جلبک دریایی است و دیرینگی آن به قرن هفدهم میلادی می‌رسد. به دلیل رونق صنعت تولید نمک در لیسو، بیشتر درختان جزیره قطع شده و به‌عنوان سوخت در کوره‌های تولید نمک مورد استفاده قرار گرفته بود. در نتیجه ساکنان جزیره به دنبال ماده‌ای جایگزین برای ساخت سقف‌ها بودند.
آنها قطعات شناور چوب که از بدنه کشتی‌های غرق‌شده در دریا به جای مانده بود و علف مارماهی (نوعی گیاه دریایی) را با خود به ساحل آورده و با استفاده از آنها برای خانه‌ها سقف می‌ساختند. تا اوایل سده 20 میلادی سقف بیشتر خانه‌ها از علف مارماهی بود، اما در دهه 1920 نوعی بیماری قارچی بیشتر این گیاهان دریایی را از بین برده و این تکنیک نیز کم‌کم ناپدید شد. اما از سال 2012، یوهانسن، یکی از ساکنان جزیره، تلاش کرده که این تکنیک را احیا کند. او می‌گوید: «ساخت این سقف‌ها کار زنان جزیره بوده است. از آنجا که مردان جزیره در دریا مشغول به کار بودند، زنان مسئولیت نگهداری از خانه و مزارع را به عهده داشتند.»
حدود 40 الی 50 زن برای ساخت این سقف‌ها با هم همکاری می‌کردند. آنها این گیاه دریایی را جمع کرده و آن را به مدت 6 ماه روی زمین پهن می‌کردند تا خشک شده و نسبت به فاسدشدن مقاوم شود. هنگامی که ساخت‌وساز شروع می‌شد، آنها این گیاه را به شکل طناب پیچیده و به تیرهای سقف گره می‌زدند. سپس بقیه این گیاهان را روی سقف تلنبار کرده و با قطعات زغال‌سنگ سنگین می‌کردند. هر سقف حدود یک‌متر ضخامت و بین 35 الی 40 تن وزن داشت. نکته جالب اینکه چون این گیاهان حاوی مقدار زیادی نمک هستند، مثل کاه آتش نگرفته و به آسانی نمی‌سوزند.
امروزه فقط 36 خانه با سقف‌های جلبکی در جزیره باقی مانده است.
منبع: BBC
مترجم: مهرناز الماسی