امسال حداقل عیدی پرداختی به کارگران بین سه میلیون و ۸۲۰ هزار تومان تا پنج میلیون و ۷۳۱ هزار تومان خواهد بود.
بر اساس ماده واحده قانون کار که در پایان شهریور سال ۱۳۷۰ اصلاح شد تمام کارگاه‌های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند.
برای محاسبه حداقل عیدی باید دستمزد روزانه مصوب امسال را در ۶۰ روز ضرب کنیم. با توجه به اینکه دستمزد روزانه ۶۳ هزار و ۶۸۰ تومان است، حداقل عیدی که باید پرداخت شود سه میلیون و ۸۲۰ هزار تومان است. در ماده واحده قانون کار آمده است که مبلغ پرداخت عیدی کارکنان نباید از ۹۰ روز حداقل مزد روزانه تجاوز کند. بر این اساس حداکثر عیدی که کارگران دریافت می‌کنند هم پنج میلیون و ۷۳۱ هزار تومان است.
معمولا کارفرمایان در پرداخت عیدی، میزان حداقل حقوق را دو برابر محاسبه می‌کنند؛ مثلا اگر حداقل حقوق امسال یک میلیون ۹۱۰ هزار و ۴۰۰ تومان است، آن را ضربدر ۲ می‌کنند و مبلغ ۳ میلیون و ۸۲۰ هزار تومان پرداخت می‌کنند. اما این محاسبه نادرست است و در هیچ کجای قانون کار از عبارت «دو برابر حداقل حقوق» استفاده نشده و در متن مصرح قانون آمده که دو برابر حقوق کامل باید پرداخت شود؛ در حالی که از رقم ۵ میلیون و ۷۳۱ هزار تومان بیشتر نشود. بنابراین اگر کارفرما تصور کند که می‌تواند رقم ۳ میلیون و ۸۲۰ هزار تومان را به عنوان عیدی پرداخت کند، محاسبه‌ای نادرست است.
در ماده واحده قانون نیز مشخصا گفته شده معادل شصت روز آخرین مزد و اصلا گفته نشده که شصت روز حداقل مزد. بنابراین اگر کارگری مثلا مبلغ ۲ میلیون و ۷۰۰ حقوق ثابت او بوده، کف عیدی او مبلغ ۵ میلیون و ۴۰۰ تومان است. این یعنی دو برابر تمام حقوقی که دریافت کرده است.
در متن قانون تأمین اجتماعی در موضوع قانون پرداخت پاداش و عیدی کارگران در بخش لایحه اصلاحی قانون پرداخت پاداش و عیدی کارگران مصوب مورخ 70/5/30 این گونه آمده است:
لایحه اصلاح لایحه قانون تأمین منافع کارگران مشمول قانون سهیم‌کردن در منافع کارگاه‌های صنعتی و تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین سابق، مصوب 1359/4/23
ماده واحده – کلیه کارگاه‌های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل 60 روز آخرین مزد، به عنوان عیدی و پاداش بپردازند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل 90 روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
تبصره ۱- مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند باید به ماخذ ۶۰ روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد. مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک‌دوازدهم سقف تعیین شده در فوق تجاوز نماید.
تبصره ۲- در کارگاه‌هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می‌نمایند. عرف کارگاه معتبر خواهد بود.
تبصره ۳- رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای این قانون در صلاحیت مراجع پیش‌بینی‌شده در فصل حل اختلاف قانون کار است.
تبصره ۴- این قانون از تاریخ تصویب، جایگزین لایحه قانونی تأمین منافع کارگران مشمول قانون سهیم‌کردن در منافع کارگاه‌های صنعتی و تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین سابق مصوب 1359/4/23 شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران می‌گردد.