آیا هیچیک از زنان داعشی اردوگاه به دست مردان داعش شکنجه شدهاند یا نه؟ آنها راجع به دستگاهی به نام دستگاه «درنده» صحبت میکردند. درنده دستگاهی با تیغههای تیز فلزی بود که نیروهای گشت اخلاقی داعش برای تنبیه زنانی که لباسهای نامناسب پوشیده بودند، از آن استفاده میکردند.
بعد از سقوط داعش، کتابهای فروانی درباره این گروه و رفتار وحشتناکشان منتشر شد. از این میان خاطرات قربانیان بیشتر از مابقی آثار، بین مخاطبان خوانده شد. خوانندگان در هرحال میخواستند بدانند درون جماعتی که گاهی عکسها یا فیلمهایی از آنها منتشر میشود، چه میگذرد، چون روال امنیتی داعش طبیعتا اجازه تهیه فیلم از روند روزمره و طرز برخورد آنان با مخالفان را نمیداد. کتابهای «مهمانخانه بیوههای جوان» که تازگی منتشر شده، با مابقی خاطرات تفاوتی ویژه دارد. چون در این کتاب فرآیند زندگی 13 زن جوان و پیر، تحصیلکرده و بیسواد در پیوستن به داعش روایت میشود. در واقع گزینشی که برای روایت صورت گرفته، خود میتواند یکی از ویژگیهای منحصربهفرد این کتاب باشد، چون کمتر کتابهایی در این زمینه منتشر شدهاند، تلاش کردهاند به جایگاه زنان در این سازمان اشارهای کنند؛ این درحالی است که زنان برای تأسیس خلافت ابوبکر البغدادی ضروری بودند. در واقع عموما زنها در آثار اینچنین به شکل قربانی تصویر شدهاند اما باید توجه داشت که بخشی از همین زنان، در تأسیس داعش نیز نقش عمدهای داشتهاند. روایت «مهمانخانه بیوههای جوان» فقط به داستانهای عربی یا خاورمیانهای نمیپردازد بلکه در اروپا هم اتفاق میافتند و از شیوههایی میگوید که زنان به نظامیان داعش جذب، ترغیب و ملحق شدند. این کتاب نوشته آزاده معاونی با ترجمه معصومه فخار موحد و احمد قدیمی از سوی نشر «کتابستان معرفت» چاپ شده است. در ادامه بخشهایی از این کتاب را انتخاب کردهایم.
* «ابوسهیل به پدر دعا گفت اگر دختر شما با من ازدواج کند، زندگیاش را متحول میکنم. دعا مثل عوص و دیگر دختران طبقه متوسط رقه، زیبا نبود و تحصیلات دانشگاهی هم نداشت. او خود را دختر مزرعهداری میدانست و پسری روستایی یا کارگر را برای ازدواج با خود مناسب میدید. دستانش از پاککردن سبزی تاول زده بود. زندگی سختی داشت و لباسهایش کهنه و بیرنگورو بودند. او فقط میخواست با کسی ازدواج کند که از او مراقبت و حمایت کند. دعا با اندکی تردید به پیشنهاد ابوسهیل جواب مثبت داد.» (ص 168)
* «آیا هیچیک از زنان داعشی اردوگاه به دست مردان داعش شکنجه شدهاند یا نه؟… آنها راجع به دستگاهی به نام دستگاه «درنده» صحبت میکردند. درنده دستگاهی با تیغههای تیز فلزی بود که نیروهای گشت اخلاقی داعش برای تنبیه زنانی که لباسهای نامناسب پوشیده بودند، از آن استفاده میکردند. آنها میگفتند این دستگاه را محکم روی بدن زنها میکوبیدند و تیغههای تیز آن دستگاه بدنشان را بهشدت زخمی میکرد، طوری که انگار یک کوسه آنها را دریده است. آن زنها راجع به مجازات دیگری که من تا به حال نشنیده بودم، صحبت میکردند. مجازاتی مثل کشیدن سرهای بریده روی بدن زنان، انداختن مردم در روغن داغ، زندانیکردن سنان از شب تا صبح در قفسی وسط قبرستان…» (ص 294)