«هنر عشق ورزیدن» برای کسی که انتظار دارد به دستورالعمل ساده‌ای در راستای عشق ورزیدن دست یابد، تجربه ناامیدکننده‌ای خواهد بود. به عکس، در این کتاب نشان داده خواهد شد که عشق، احساسی نیست که هر کس – فارغ از میزان بلوغ و پختگی خود – به‌سادگی به آن دست یابد.
شهروندآنلاین: «هنر عشق ورزیدن» یک دهه بعد از جنگ جهانی دوم منتشر شد و از آن زمان تاکنون بسیار خوانده شده است. فروم در این کتاب تلاش کرده است عشق را از مفهومی بسیار دور از دسترس و مبهم، به مفهومی قابل توصیف و قابل آموزش، درست مثل یک هنر تبدیل کند. او عشق را «یگانه پاسخ کافی و عاقلانه به مسأله هستی انسان» می‌داند و بعد از تشریح وجوه نظری آن، روش‌ها و نکات بسیار مهمی برای تمرین عشق ورزیدن ارایه می‌دهد. این کتاب با ترجمه تازه بار دیگر امسال منتشر شد و به دلیل اهمیت آن، می‌توان دوباره به آن پرداخت. چون نام اریک فروم در متون دانشگاهی روانشناسی علمی کمتر دیده می‌شود و این وجه از آثارش، دستکم در حوزه روانشناسی، آنچنان پررنگ نبوده است که نویسندگان این متون را وادار کند تا او را در کنار سایر روان‌تحلیل‌گران منتقد فروید که بر آزادی و اخلاق و وجوه معنوی انسان تأکید می‌کنند، قرار دهند. با این حال اهمیت فروم در جایی خارج از متون دانشگاهی، یعنی در قلب مردم و مخاطبان آثارش تعریف می‌شود. او هم مثل ویکتور فرانکل، علیه فروید شورید و کتابی نوشت که ریشه‌هایش در اعماق روان تحلیلگری است و سرشاخه‌هایش در قلب و ذهن مردم. «هنر عشق ورزیدن» برای کسی که انتظار دارد به دستورالعمل ساده‌ای در راستای عشق ورزیدن دست یابد، تجربه ناامیدکننده‌ای خواهد بود. به عکس، در این کتاب نشان داده خواهد شد که عشق، احساسی نیست که هر کس – فارغ از میزان بلوغ و پختگی خود – به‌سادگی به آن دست یابد. هدف این است که خواننده با مطالعه این کتاب متقاعد شود، درصورتی‌که جهت تکامل تمامی ابعاد شخصیتی خود با جدیت تلاش نکند و خود را به سطح و موقعیت سازنده‌ای نرساند، همه تلاش‌هایش برای دستیابی به عشق، محکوم به شکست خواهد بود. در ادامه بخش‌هایی از کتاب انتخاب کرده‌ایم که می‌خوانید.
* «آیا عشق ورزیدن، هنر محسوب می‌شود؟ اگر پاسخ مثبت است، پس دستیابی به آن به آگاهی و تلاش نیاز دارد. یا اینکه عشق، احساس دلپذیر و خوشایندی است که تجربه آن بستگی به اقبال فرد دارد و اگر بخت با او یار باشد، به آن دست می‌یابد؟ مباحث این کتاب کوچک بر اساس نخستین پرسش است، ولی امروزه بیشتر مردم قطعا مورد دوم را می‌پذیرند… بیشتر مردم در مقوله عشق بیش از اینکه به عشق ورزیدن بیندیشند یا ظرفیت مهرورزی داشته باشند، به دنبال این هستند که مورد عشق و علاقه دیگران واقع شوند.» (ص 16)
* «اینجا باید به عقیده نادرست دیگری نیز اشاره کنم. این اشتباه که عشق الزاماً باید عاری از کشمکش و برخورد باشد. درست همان‌گونه که مردم بنا به عادت معتقدند در هر شرایطی باید از درد و رنج و غم اجتناب کنند، تصور می‌کنند در عشق، جر و بحث و کشمکش جایی ندارد… اختلاف واقعی میان دو نفر که عامل پرده‌پوشی یا فرافکنی نیستند، در عمیق‌ترین سطح واقعیت درونی‌ای که به آن تعلق دارند تجربه می‌شوند و مخرب نیستند. این برخوردها منجر به شفاف‌سازی و تخلیه هیجانی می‌شوند و هر دو نفر درگیر در آن با آگاهی و قدرت بیشتری به رابطه خود ادامه می‌دهند.» (ص 120)
«هنر عشق ورزیدن» نوشته اریک فروم با ترجمه شهناز کمیلی‌زاده از سوی نشر «سنگ» چاپ شده است.