عاشق «محمدعلی کلی» جهادگر داوطلب شد

از خوزستان تا سیستان‌وبلوچستان و سی‌سخت همراه با حجت‌الاسلام‌ بی‌آزار تهرانی

فاطمه عسگری‌نیا- یک جوان پرشروشور عاشق بوکس یک‌شبه تصمیم گرفت مسیر زندگی‌اش را تغییر دهد و لباس روحانیت بر تن کند. این داستان یک خطی زندگی حجت‌الاسلام‌والمسلمین احسان بی‌آزار تهرانی، روحانی 43ساله‌ای است که حالا متولی آستان امامزاده صالح(ع) است.
اما همه زندگی او به همین تغییر بزرگ خلاصه نمی‌‌شود. فعالیت‌های اجتماعی و جهادی بی‌آزار تهرانی در مناطق محروم داستان مفصلی دارد. برایش فرقی نمی‌کند قرار است گره از زندگی مردم کدام منطقه از کشور باز کند.
اهالی پایتخت هستند یا دورافتاده‌ترین نقطه سیستان‌وبلوچستان. سی‌سخت زلزله‌زده باشد یا خوزستان پرگردوغبار، همین که احساس کند می‌تواند دردی از دردهای هموطنانش درمان کند، باروبنه می‌بندد و راهی این مناطق می‌شود. در گپ‌وگفتی صمیمی با او قصه زندگی‌اش را برایمان روایت کرد.

همه عشق و علاقه‌اش ورزش بوکس بود. فیلم تمریناتش با حریفانی چون «امیرعلی اکبری» کشتی‌گیر سابق و مبارز هنرهای رزمی مخاطبان زیادی داشت. یک خواب‏ و یک تصمیم آن هم در شب مسابقات بوکس مسیر زندگی‌اش را عوض کرد: «از 14سالگی ورزش بوکس را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کردم.

عاشق «محمدعلی کلی» بودم. 18ساله بودم که در اوج آمادگی جسمی برای شرکت در مسابقات انتخابی تیم‌ملی خوابی دیدم که از تعریفش معذورم، اما این خواب حکم یک مأموریت دینی را برای من داشت. صبح که بیدار شدم به پدرم گفتم باید به حوزه بروم و ثبت‌نام کنم.

پدرم فکر کرد حوزه بسیج را می‌گویم، اما وقتی در جواب گفتم حوزه علمیه! پدرم شوکه شد. در خانواده ما سابقه نداشت. شنیدن این حرف آن هم از زبان یک بچه پرشروشور‏،  با مدل موی خاص بوکسورها و … عجیب‌تر هم بود. خلاصه با همه مخالفت‌هایی که خانواده‌ام داشت، وارد این وادی شدم.»

 

فعالیت جهادی؛ بی‌نام و نشان

نگاه قالبش در زندگی، یک نگاه اجتماعی است و معتقد است دین زمانی جای خود را بین مردم باز می‌کند که مسائل و مشکلات اجتماعی آنها را درگیر خود نکرده باشد: «بعد از تحصیل در حوزه با همکاری جمعی از دوستان فعالیت‌های جهادی خود را در مناطق محروم کشور شروع کردیم.

گروه‌مان نام و نشان خاصی نداشت. فعالیت‌های داوطلبانه‌مان با زلزله کرمانشاه و کمک‌رسانی به مردم آن منطقه شروع شد، اما اولین اقدام مهمی که انجام دادیم، آبرسانی به مناطق محروم از آب آشامیدنی در خوزستان بود.

با همکاری و همراهی جهادگران، آبرسانی به مناطقی از سوسنگرد آن هم در هوای 70درجه انجام شد. کار بزرگ و ملی‌ای که تنها به دست چند نفر از جهادگران صورت گرفت.»

 

آبرسانی به مناطق محروم، از خوزستان به سیستان

پروژه آبرسانی به نقاط خشک و محروم از آب خوزستان که انجام می‌شود، گروه جهادی حضرت خدیجه کبری سیستان‌وبلوچستان از آنها می‌خواهند تا با ورود به این منطقه بستر آبرسانی به روستای سیستان‌وبلوچستان را فراهم کنند: «از همان خوزستان راهی سیستان‌وبلوچستان شدیم.

روستاهای محروم و مرزی که مردم از حداقل امکانات رفاهی محروم بودند. شروع به جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای اجرای طرح آبرسانی به منطقه کردیم و حدود 190 میلیون تومان مجموعا جمع شد. ما توانستیم 100 روستا را آبرسانی کنیم. مبلغ خیلی زیاد و چشمگیر نبود، اما کار جهادی باعث شد تا جمعیت زیادی از روستاییان از نعمت آب بهره‌مند شوند.»

 

ساخت نانوایی در زابل

اجرای این پروژه آنها را در مناطق محروم سیستان‌وبلوچستان ماندگار می‌کند: «در گام دوم یک واحد نانوایی و کیک و کلوچه‌پزی در زابل راه‌اندازی کردیم. این نانوایی امروز نان‌هایی با چانه یک کیلوگرمی می‌پزد که هر نان سه نفر را حسابی سیر می‌کند.

تمامی هزینه‌های ساخت این نانوایی با کمک‌های مردمی تأمین شده و تاکنون بالغ بر 140هزار قرص نان پخته و بین مردم منطقه توزیع شده است.»

کار توزیع این نان‌ها با همکاری ائمه جمعه منطقه و شناسایی نیازمندان انجام می‌شود: «در منطقه‌ای که ما کار می‌کنیم، 30 هزار نفر بی‌شناسنامه‌ و حتی از دریافت یارانه محروم‌اند.

ما این افراد را با کمک ائمه‌جمعه شناسایی و نسبت به توزیع نان رایگان، سبد غذایی حمایتی و … بین ساکنان هیرمند، زهک  و شهر علی‌اکبر و … اقدام می‌کنیم.»

علاوه بر اینها ما برای 70نفر از خانوارهای نیازمند در سیستان‌وبلوچستان با کمک‌های مردمی واصله خانه ساختیم و هم‌اکنون در حال ساخت آشپزخانه و سردخانه‌ای به وسعت 500مترمربع هستیم تا ضمن ایجاد بسترهای شغلی پایدار شرایطی را فراهم آوریم تا در هر ماه چندین نوبت غذای گرم بین نیازمندان هم توزیع کنیم.»

ثروتم اعتماد مردم است

سه سالی می‌شود که در زابل به فعالیت‌های جهادی‌اش ادامه می‌دهد: «نه سرمایه دارم، نه ثروتمندم؛ هر آنچه دارم از لطف خداست و کمک‌های مردمی که به گروه ما اعتماد کردند و از طریق صفحه مجازی با من در ارتباط هستند. در سایه همین اعتماد توانستیم خوشبختانه بستر ایجاد کارگاه‌های تولید عسل‏، گسترش فعالیت‌های کشاورزی و صدها شغل دیگر را برای بومیان منطقه فراهم کنیم.»

حالا او و دیگر دوستان جهادی‌اش در فکر ساختن شهربازی برای بچه‌های زابل هستند: «یک سوله را برای ساخت شهربازی در نظر گرفتیم تا بستر بهره‌مندی بچه‌های این منطقه را از امکانات رفاهی و سرگرمی هم فراهم آوریم.»

کافی است بحرانی در کشور رخ دهد، او به همراه دیگر رفقای جهادگرش در منطقه حاضر می‌شوند: «در زلزله سی‌سخت موکب امامزاده صالح(ع)، اولین موکبی بود که قبل از همه در منطقه حاضر و مشغول پخت‌وپز غذای گرم برای خانوارهای زلزله‌زده در سه شیف 10 روزه شدند.

قبل از این هم در زلزله کرمانشاه و سیل لرستان جهادگران ما با تمام وجود در صحنه‌ها حاضر بودند. کار ما از زلزله کرمانشاه شروع شد، در این مقطع زمانی توانستیم 313 کانکس را با کمک خیرین برای مردم زلزله‌زده کرمانشاه تهیه کنیم.»

 

ساماندهی معتادان

او این روزها تولیت آستان مقدس امامزاده صالح(ع) را عهده‌دار است، اما پذیرش این مسئولیت به معنای پایان فعالیت‌های داوطلبانه او نیست، چراکه او این روزها علاوه بر رصد تمام برنامه‌های داوطلبانه و حمایتی در سیستان می‌کوشد تا آستان امامزاده صالح تجریش را هم به یک پایگاه اجتماعی و مأمن امنی برای نیازمندان تبدیل کند.

علاوه بر این، بعد از گذشت سال‌ها کوشیده تا با ساماندهی معتادان بی‌خانمان به کارتن‌خوابی در حوالی حرم هم پایان دهد: «یکی از رسالت‌های اصلی ما در کنار ترویج دین و مبانی اسلامی به شهروندان، توجه به مسائل اجتماعی و تلاش در جهت بهبود هویت اجتماعی شهرمان است.

در منطقه‌ای که ما کار می‌کنیم، 30 هزار نفر بی‌شناسنامه‌ و حتی از دریافت یارانه محروم‌اند. ما این افراد را با کمک ائمه‌جمعه شناسایی و نسبت به توزیع نان رایگان، سبد غذایی حمایتی و … بین ساکنان هیرمند، زهک  و شهر علی‌اکبر و … اقدام می‌کنیم

توجه به این مهم بود که ما را در ابتدای ورود به آستان مقدس امامزاده صالح بر آن داشت تا با شناسایی آسیب‌های اجتماعی اطراف حرم نسبت به بهبود زیست بوم منطقه گام برداریم.»

حضور متعدد و متکثر معتادان متجاهر در کوچه‌پس‌کوچه‌های همسایه حرم امامزاده صالح و زشت‌شدن سیمای شهری اطراف حرم موضوعی بود که تولیت جدید آستان را در همان روزهای نخست متوجه خود کرد: «حضور متعدد و متکثر معتادان بی‌خانمان در حوالی حرم مطهر علاوه بر زشت‌کردن سیمای شهری موجب ناامین‌شدن منطقه برای زائران و همسایه‌های حرم شده بود، موضوعی که در اولین ملاقات مردمی از سوی نخبگان، چهره‌های بنام تجریش و مردم منطقه در قالب گلایه‌های جدی مطرح شد، بر همین اساس در تعامل با شهرداری منطقه و ارگان‌های ذی‌ربط وارد مذاکره شدیم تا در یک مأموریت منسجم بستر رفع این معضل را فراهم کنیم.»

در تعامل حجت‌الاسلام‌والمسلمین بی‌آزار تهرانی با عوامل شهرداری و نیروی انتظامی تهران خوشبختانه تاکنون 700 معتاد بی‌خانمان و متجاهر به کمپ نیروی انتظامی اعزام شده‌اند و مشغول فراگیری آموزش‌های اشتغالزایی هستند: «خوشبختانه با کمک خیرین و همکاری مسئولان ذی‌ربط این اتفاق خوب در منطقه تجریش افتاد و امروز افرادی مشغول حرفه‌آموزی و آمادگی برای بازگشت به زندگی هستند. همه تلاش خود را به کار گرفته‌ایم تا بتوانیم با کمک خیرین بستر اشتغال این افراد را فراهم کنیم.»

حجت‌الاسلام‌والمسلمین بی‌آزار تهرانی بخش قابل توجهی از وقت و زمان خود را وقف مردم کرده است. درست است که سال‌های سال است که لباس روحانیت می‌پوشد، اما از ورزش هم غافل نشده است و همچنان عاشق بوکس است و برخلاف تصورات عامه معتقد است این ورزش، پر از پند و عبرت است. رفقای زیادی از هر قشری دارد و معتقد است برای بودن کنار مردم باید همرنگ آنها شد.

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.