با توجه به حلول ماه مبارک رمضان و اینکه اساسا تنها کاری که از ما مردم معمولی برمیآید آرزو و دعاکردن است، در این ستون نیز همانطور که قبلا نیز گفتیم تا وقتی که به دعا و آرزوکردن مالیات نبستهاند، این کار را انجام میدهیم.
– خداوندا حتی در ماه مبارک رمضان هم ما از اول اینطوری نبودیم؛ یعنی همگی مثل آدم روزهمان را میگرفتیم، وقت افطار که میشد ربنای استاد را پخش میکردند و با یک حال معنوی زولبیا و بامیه را درنهایت لذت میبلعیدیم. بعد مینشستیم سریالهای رضا عطاران را میدیدیم و از خنده ابتدا و انتهایمان به هم میپیوست. یک مدتی که گذشت دوستان که همواره صلاح کار ما مردم را بهتر از خودمان میدانند، ربنای استاد را پخش نکردند؛ چراکه صداوسیما به هر حال ملاحظات خاص خودش را دارد. چندی بعد دوستان صلاح دیدند مردم امثال رضا عطاران را هم سر سفره افطار نبینند؛ به جایش احسان علیخانی آمد با کلی ستاره و مربع و گریه و آه و فغان. خلاصه تا یکی، دو سال پیش از حالت معنوی افطار فقط زولبیا و بامیهاش مانده بود که آن هم با کمک مسئولان عزیز و نحوه مدیریت اقتصادی کشور از سفره افطار حذف شد؛ یعنی تورمی که زولبیا و بامیه در چند سال اخیر داشته ونزوئلا نداشته است. اگر بخواهم در یک جمله جمعبندی کنم، خداوندا بگو ما را نخورند.
– خداوندا ما مردم عادی گاهی گمان میکنیم اگر کشور ما یا حتی کل جهان را در حالت اتوپایلوت قرار داده بودی وضعیت بهتر از این میشد. در واقع میخواهم بگویم مسئولان همچون ما کار خاصی نمیکنند و تفاوت چندانی با ما مردم معمولی ندارند و برخی مواقع شباهتهایمان بیشتر است تا تفاوتهایمان؛ مثلا تفاوت ما با وزیر بهداشت در این است که هر دوی ما به وضعیت موجود در مدیریت کرونا انتقاد میکنیم، اما او فقط فتوشاپش از ما بهتر است و زودتر نقشه رنگبندی کشور را رسانهای میکند و ما عقب میمانیم یا مثلا ما مردم عادی و وزیر اقتصاد هر دو اقدامی برای کاهش قیمتها و تورم انجام نمیدهیم، فقط تفاوت ما با وزیر اقتصاد در این است چون وزیر است و اطلاعاتش از ما بیشتر است، زودتر از ما کاری انجام نمیدهد. اما خداوندا انصافا نمایندگان مجلس شباهت خیلی زیادی با ما دارند مثلا از تو که پنهان نیست ما و نمایندگان مجلس بیشتر اوقات سرکار میخوابیم. غیر از این هیچ تفاوتی بین ما مردم عادی و نمایندگان مجلس وجود ندارد و همانا این عین عدالت است. خداوندا آنان را برای ما و ما را برای آنان نگاه دار.
وحید میرزایی