شاید جوان‌هایی که برای بازدید از آرامگاه فردوسی می‌آیند، با دیدن تندیس‌های ما انگیزه‌ای برای پرداختن بیشتر به فرهنگ ایرانی بیابند و داستان‌های شاهنامه را بخوانند تا در این طوفانی که باید نام آن را هویت کشی بگذارم، بتوانیم به فرهنگ ایرانی و اسطوره‌ای خود برگردیم.
شهروند آنلاین: آخرین اثر نصب‌شده از محمدحسین مأموریان، تندیس سه‌ونیم متری زاری رستم بر پیکر سهراب است که روز بیست‌وپنجم اردیبهشت‌ماه همزمان با روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در آرامگاه این شاعر پرآوازه ایرانی پرده‌برداری شد و «از این خویشتن کشتن اکنون چه سود» نام دارد.
محمدحسین مأموریان، متولد ۱۳۶۱ مجسمهساز است و دانش‌آموخته دانشگاه هنرهای زیبای تهران و ۲۰سال است که به صورت جدی این رشته را ادامه داده است. از این هنرمند آثار زیادی به چشم می‌خورد.
مأموریان درباره انگیزه‌های خود از ساخت مجسمه‌هایی درباره شاهنامه و اسطوره‌های ایران می‌گوید: «همین فضا و این مکان و بنای آرامگاه فردوسی مرا مجسمه ساز کرد. از کودکی و نوجوانی هر سال چندین‌بار برای دیدن نقش برجسته‌ها‌ی آرامگاه فردوسی به اینجا می‌آمدم و هربار تأثیر بسیاری بر من می‌گذاشت. شاید همان دل بستگی‌ای که به نقش‌های آرامگاه داشتم، مرا واداشت تا مجسمه ساز بشوم و نمی‌دانید که چقدر خوشحالم از اینکه بعد از گذشت بیست واندی سال، آثار خودم میهمان پدر فرهنگ فارسی، فردوسی شده اند.»
او ادامه می‌دهد: «کسی چه می‌داند؟ شاید جوان‌هایی که برای بازدید از آرامگاه فردوسی می‌آیند، با دیدن تندیس‌های ما انگیزه‌ای برای پرداختن بیشتر به فرهنگ ایرانی بیابند و داستان‌های شاهنامه را بخوانند تا در این طوفانی که باید نام آن را هویت کشی بگذارم، بتوانیم به فرهنگ ایرانی و اسطوره‌ای خود برگردیم.»
مأموریان درباره دلیل طراحی مجسمه رستم و سهراب بدین شکل تأثیرگذار نیز بیان می‌کند: «شاید اگر پدر نمی‌بودم، این کار به نحوه دیگری روایت می‌شد. یادم است روزی که می‌خواستم مجسمه را طراحی کنم، دخترم روی مبل نشسته بود. لحظه‌ای تصور کردم که اگر خدای‌نکرده با جسم بی‌جان او روبه رو شوم، چه کار می‌کنم و دیدم که فقط در آن لحظه او را در آغوش می‌کشم و سرش را به سینه می‌فشارم و داد می‌زنم و همین ذهنیت باعث شد که کار به این شکل طراحی و ساخته شود.»