چه کردی با خودت آقای گواردیولا؟
مرور اشتباهات پپ گواردیولا که برای دومینبار جام اروپا را از دست داد
گواردیولا برای دومینبار نتوانست جام قهرمانی اروپا را در فینال کسب کند؛ او شنبهشب اشتباهاتی داشت که میتوان به آنها پرداخت.
شنبهشب چلسی توانست در فینال چمپیونزلیگ با یک گل منچسترسیتی را شکست دهد و قهرمان اروپا شود. برنامههای پپ گواردیولا برای این بازی نهتنها با شکست سختی مواجه شدند بلکه در وهله اول اصلا بیمعنا به نظر میرسیدند! بخشی که بیش از هر چیز در شب گذشته قابل درک نبود، این بود که سرمربی سیتی حتی از دریافت مدال نایب قهرمانی خوشحال بود و مدالش را پس از دریافت بوسید!
دیگر اعضای سیتی اما مثل الکساندر زینچکو که در اشک غرق شده بود، مدال را بلافاصله از دور گردن خود باز کردند و از زمین بیرون رفتند تا به شکست تلخی که نصیبشان شده بود، فکر کنند. گواردیولا حتی موقع دریافت مدال آنقدر حال و حوصله داشت که درباره «مدال بازندهها» شوخی هم بکند.
با نگاهی به گذشته در مییابیم که وقتی کار به گواردیولا و لحظات سرنوشتساز و حیاتی در چمپیونزلیگ میرسد، هیچکدام از تصمیمات این سرمربی اصلا منطقی به نظر نمیرسند. گواردیولا از تجربیات تلخ قبلی خود در این تورنمنت میدانست که در دیدارهای حیاتی مثل فینال چمپیونزلیگ دستزدن به تغییرات گسترده در ساختار تیم میتواند بهشدت به ضرر او تمام شود.
سیتیزنها با هدایت گواردیولا فصل پیش هم در یکچهارم نهایی چمپیونزلیگ برابر لیون حذف شدند، آن هم دقیقا به دلیل تغییر گسترده ساختار تیم؛ به دلایلی که فقط بر گواردیولا روشن بود، سیتی در آن بازی با پنج دفاع به میدان رفت!
به این ترتیب خط حمله سیتی تضعیف شد، خط دفاع ناآشنا با این سیستم سیتیزنها نیز بهشدت سردرگم بود و در نهایت گواردیولا و شاگردانش 3-1 شکست خوردند.
در این بازی نیز او تمام بازیکنان قدرتی خط هافبک سیتی را بیرون کشید و ایلکای گوندوگان را در میانه زمین تنها رها کرد و تیم خود را در معرض حملات شناور تیم چلسی قرار داد که در تمام طول مسابقه سریعتر و آزادتر به نظر میرسید.
توماس توخل، سرمربی چلسی، در مصاحبه پیش از این مسابقه خود گفته بود: «وقتی من پپ را میبینم، بعدش به خانه میروم و هر چه که او گفته را یادداشت میکنم تا فراموشم نشود.» شب گذشته اما نیازی به رجوع به دفترچه یادداشت نبود.
گاهی به نظر میرسد گواردیولا بیش از آنچه به نفعش باشد، استعداد و نبوغ دارد و دیشب یکی از آن شبها بود. به نظر میرسد گواردیولا چنان به قدرت خود اعتقاد دارد که احتمال سردرگمشدن بازیکنانش را نیز نادیده میگیرد.
فقط یکبار در تمام طول فصل سیتی بازی را بدون زوج فرناندینیو و گوندوگان آغاز کرده بود و از ماه فوریه به بعد رحیم استرلینگ در بازیهای چمپیونزلیگ از ابتدا به زمین نرفته بود و شب گذشته مطمئنا زمان درستی برای آزمایشکردن این ایده نبود. حتی زبان بدن و رفتار دو سرمربی این ایده را به بیننده میداد که توخل سرمربی است که دست بالا را دارد. توخل در مصاحبههای پیش از مسابقه خود بسیار پرشور و شوق ظاهر شد و درباره اینکه تمام بلیتهای چلسی را به هوادارانی فروخته که او را دوست دارند، شوخی میکرد.
سخت بود که بتوان فهمید در ذهن خلدون المبارک، رئیس سیتی، وقتی پس از شکست در فینال با گواردیولا دست داد، چه میگذشت. مالکان اماراتی سیتی در تمام این 15سال در انتظار جام قهرمانی در چمپیونزلیگ بودند اما وقتی که در نهایت فرصتی واقعی برای رسیدن به این رویا را به دست آوردند، سرمربیشان سعی کرد زیادی باهوش باشد و این موضوع جام را از چنگ سیتیزنها درآورد.