خانواده‌ها مهارت کنترل خشم نوجوان را داشته باشند
عصبانیت در دوران نوجوانی موضوعی است که بسیاری از خانواده‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند به همین دلیل باید خانواده‌ها مهارت کنترل این خشم را داشته باشند.
بسیاری از خانواده‌ها در دوران نوجوانی فرزندانشان با موضوع پرخاشگری آنها روبه‌رو هستند. در این دوران در لحظه عصبانیت نوجوان به دلیل اینکه نمی‌تواند خود را کنترل کند، ممکن است به پدر و مادر حرفی بزند یا رفتاری داشته باشد که حرمت میان آنها شکسته شود، بهتر است والدین در این شرایط موقعیت را ترک کرده و سکوت کنند و به هیچ‌عنوان عصبانی نشوند. دکتر آسیه اناری، عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور می‌گوید، در این شرایط خانواده‌ها باید با هم همراه باشند، به‌طوری که پس از فروکش‌کردن عصبانیت و خشم نوجوان هرکدام که با او وارد بحث نشدند، باب صحبت را با نوجوان باز کنند اما نکته مهم این است که به هیچ‌عنوان در لحظه عصبانیت نوجوان، والدین نباید عصبانی شوند و با نوجوان بحث کنند. این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه والدین نباید در دوره عصبانیت پا به پای نوجوان عصبی شوند، ادامه می‌دهد والدین خواهر یا برادر یا دوست نوجوان نیستند که با او مقابله به‌‌مثل کنند بلکه باید جایگاه بزرگ‌ترین خود را حفظ کنند و به‌عنوان افرادی بالغ از موقعیت فاصله بگیرند تا نوجوان آرام گیرد. اناری با تأکید بر اینکه پرخاشگری نوجوان به معنی عدم ارتباط دوستانه والدین با او نیست، معتقد است که بیشتر نوجوانان در دوران بلوغ پرخاشگری میکنند، به همین دلیل ربطی به ارتباط دوستانه والدین با بچه‌ها ندارد اما باید والدین برای حفظ حرمت و حریم خود از موقعیت فاصله بگیرند.
با نوجوان درددل نکنید
این کارشناس حوزه نوجوان با اشاره به اینکه برخی والدین فکر میکنند برقراری رابطه صمیمانه معنای درددل کردن با آنهاست، خاطرنشان کرد درددل‌کردن با فرزند برای رسیدن به صمیمیت تصور اشتباهی است، فرزندان تا سن 20سال صلاحیت شنیدن درددل والدین را ندارند کما اینکه چنین کاری مصداق کودک‌آزاری است. او با اشاره به اینکه نباید نوجوان را در جریان تمام موضوعات قرار داد، تأکید کرد کلید رابطه صمیمانه والدین با نوجوان در همدلی، درک، احترام به استقلال و شخصیت و هویت‌یابی نوجوان است، اینها به معنای در جریان قراردادن همه امور برای نوجوان نیست.
اناری تأکید کرد: «اگر رابطه مثبتی با نوجوان برقرار شود، نوجوان نیز به قوانین خانواده احترام گذاشته و آنها را زیر پا نمی‌گذارد.» عضو تیم تخصصی کودک و نوجوان انجمن ازدواج و خانواده کشور تأکید کرد: «حضور یک فرد قابل اطمینان بزرگسال و دوستی نوجوان با او می‌تواند بسیار موثر باشد. نوجوان می‌تواند به او اطمینان کند و اینکه همانند والدینش برای او قانون وضع نمی‌کند، بسیار مهم است. از این راه می‌تواند بسیاری از قوانین را که مورد تأیید خانواده است، به نوجوان منتقل کنند.» او با تأکید به اینکه خانواده‌ها در صورتی که با نوجوان خود دچار مشکل‌اند، باید به کلاس‌های آموزش فرزندپروری مراجعه کنند، ادامه داد: «والدین باید شناخت مناسبی از دوران نوجوانی داشته باشند، زیرا در این صورت می‌توانند در نحوه صحیح قانون‌گذاری برای او ملاحظات نوجوان را نیز در نظر بگیرند؛ این درحالی است که متأسفانه مهارت فرزندپروری در والدین بسیار ضعیف است و باید این آموزش‌ها از پس از تولد فرزند توسط والدین اغاز شود.»