سیوچهارمین سالگرد حمله شیمیایی رژیم صدام به سردشت
ظریف: سردشت نماد بکارگیری تسلیحات شیمیایی علیه غیرنظامیان است
امروز، با گذشت بیش از سه دهه از این فاجعه انسانی، هنوز شهر سردشت بوی تاول و سرفههای خردل میدهد. بسیاری از ساکنان این شهر کماکان از مشکلات تنفسی رنج میبرند و با مرگ دستوپنجه نرم میکنند.
امروز صبح وزیر امورخارجه به مناسبت گرامیداشت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت و روز ملی مبارزه با سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک در پیامی نوشت: «سردشت نماد بکارگیری تسلیحات شیمیایی علیه غیرنظامیان و مناطق مسکونی در دوران معاصر است.»
در قسمتی از پیام محمدجواد ظریف آمده است که در سیوچهارمین سالگرد فاجعه دهشتبار حمله شیمیایی رژیم صدام به شهر مظلوم سردشت، یاد و خاطره جانباختگان شیمیایی را گرامی میدارم و از خداوند منان برای جانبازان عزیز شیمیایی آن فاجعه فراموشناشدنی سلامتی و طول عمر پربرکت مسألت دارم. سردشت نماد بکارگیری تسلیحات شیمیایی علیه غیرنظامیان و مناطق مسکونی در دوران معاصر است.
جانبازان عزیز شیمیایی ما دو بار قربانی سیاستهای ضدبشری برخی دولتهای غربی شدند؛ یک بار آن هنگام که شرکتهای غربی به رژیم صدام مواد شیمیایی و فناوری ساخت سلاح شیمیایی را دادند و نمایندگان دولتهایشان در شورای امنیت ملل متحد با سکوت و چشمبستن به جنایتهای شیمیایی صدام، دست او را برای تداوم کاربرد سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان باز گذاشتند و یک بار هم در دوره ترامپ که با اعمال وحشیانهترین تحریمهای ضد بشری مانع ارسال دارو و تجهیزات پزشکی برای کاستن از آلام جانبازان عزیز شیمیایی ما شدند.
علیرغم تلاشهای ما و همکاری سازمان منع تسلیحات شیمیایی هنوز دولت جدید آمریکا دست از سیاست شکستخورده دولت قبلی برنداشته و در تداوم اعمال تحریمهای غیرقانونی مانع دسترسی جانبازان شیمیایی ما به دارو و تجهیزات پزشکی میگردد.
جهان وامدار مردمان صلحدوست ایران و بهویژه ساکنان شهرهای سردشت، اشنویه و سایر شهرهای ایران و همچنین مردم مظلوم حلبچه است که زیر بمباران سلاحهای شیمیایی صدام فریاد تظلمخواهی سر دادند و حضور جانبازان شیمیایی ما در خاک اروپا سبب تسریع مذاکرات منع تسلیحات شیمیایی و نهایتا انعقاد کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی در سال ۱۹۹۳ شد.
پیگیریهای حقوقی دولت جمهوری اسلامی ایران از مجاری بینالمللی جهت احقاق حقوق جانبازان معزز شیمیایی به دلیل فقدان اراده سیاسی دولتهای غربی جهت سپردن عاملان، معاونان و مباشران حقیقی و حقوقی حملات شیمیایی مورد اشاره به دست عدالت و نیز نقائص و موانع موجود در نظام کیفری بینالمللی معاصر دشوار شده است.
وجه اشتراک سلاحهای کشتار جمعی و تحریم عدم تبعیض و تفکیک در اهدافشان میباشد. این در حالی است که بحران جهانگستر ناشی از ویروس کوید- ۱۹ یک بار دیگر ضرورت تقویت همکاریهای بینالمللی جهت غلبه بر بحرانهای جهانی را گوشزد میکند و اقدامات یکجانبه را ناکارآمد و محتوم به شکست میداند.
دو راه موثر در جلوگیری از تکرار فجایع انسانی ناشی از کاربرد سلاحهای کشتار جمعی در آینده وجود دارد:۱- سپردن عاملان کاربرد سلاحهای شیمیایی به همراه همدستان و مباشران آن به دست عدالت و ۲- بزرگداشت مستمر و مداوم یاد و خاطره قربانیان سلاحهای شیمیایی و گرامیداشت جانبازان شیمیایی.
هفتم تیر سال ۱۳۶۶ رژیم صدام با استفاده از بمبهای شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد. امروز، با گذشت بیش از سه دهه از این فاجعه انسانی، هنوز شهر سردشت بوی تاول و سرفههای خردل میدهد. بسیاری از ساکنان این شهر کماکان از مشکلات تنفسی رنج میبرند و با مرگ دست و پنجه نرم میکنند.
انتظار میرود دول عضو کنوانسیون سلاحهای شیمیایی ضمن پیگیری امحای کامل و سریع سلاحهای شیمیایی و نیز جهانشمولی کنوانسیون، به تعهداتشان ذیل مفاد مرتبط کنوانسیون سلاح های شیمیایی اهتمام لازم را داشته و به وظایف خود در قبال مصوبات کنفرانس دول عضو پیرامون «شبکه حمایت بینالمللی مصدومین سلاحهای شیمیایی» و «صندوق کمک به مصدومین شیمیایی» عمل نمایند. کما اینکه شایسته است نسبت به حفظ ابعاد بشردوستانه و مرتبط با امداد و حفاظت در برابر کاربرد سلاحهای شیمیایی -به عنوان یکی از ستونهای اصلی کنوانسیون سلاحهای شیمیایی- در مأموریت آینده سازمان منع سلاحهای شیمیایی توجه لازم شود.