اعدام برای زورگیر خشن پایتخت

اواخر اردیبهشت سال 96 بود که رسیدگی به این پرونده از سوی کارآگاهان پایگاه ششم پلیس پایتخت کلید خورد. مأموران در جریان چند زورگیری خشن در پایتخت قرار گرفتند. در این پرونده زورگیران به بهانه پرسیدن آدرس به سوژه‌هایشان نزدیک می‌شدند. آنها پس از ضرب و شتم با گذاشتن چاقو روی گردن مالباختگان پول و طلاهایشان را سرقت می‌کردند.

یکی از مالباختگان در جریان تحقیقات به پلیس گفت: «داشتم دخترم را از مهد کودک به خانه می‌بردم. وقتی به خانه رسیدیم درست جلوی در ناگهان مردی دستش را روی در گذاشت. مرا به داخل راهرو هل و بعد چاقو را روی گردنم قرار داد. دخترم گریه می‌کرد و ترسیده بود. او با دست دیگرش دهان دخترم را هم گرفت. بعد هم طلاهایم را برد و با موتورسیکلتی که در نزدیکی خانه‌مان توقف کرده بود فرار کرد.»

در میان مالباختگان زنان سالخورده‌ای هم بودند که کابوس این سرقت‌ها حال و روز روحی آنها را به هم ریخته بود. بنابراین به ‌دنبال این گزارشات، کارآگاهان تحقیقات ویژه خود را آغاز کردند. آنها به بازبینی دوربین‌های مداربسته اطراف محل‌های سرقت پرداختند. صحنه زورگیری‌ها ضبط شده بود. بنابراین با به‌ دست آمدن تصویر متهمان، کارآگاهان به سراغ آلبوم مجرمان سابقه‌دار اداره آگاهی رفتند. آنها موفق شدند هویت این زورگیران را شناسایی کنند.

حکم اعدام

با شناسایی مجرمان خشن پایتخت، آنها در یک عملیات دستگیر شدند. متهمان وقتی تحت بازجویی قرار گرفتند، به زورگیری‌های خشن خود اعتراف کردند.

سردسته باند که پسری بیست‌وشش ساله بود، در بازجویی‌ها مدعی شد که از سه سال قبل به مواد مخدر روی آورده و فرزند طلاق است. او به مأموران پلیس گفت: «از یک‌سال‌ونیم پیش سرقت‌هایمان را شروع کردیم. معمولا در خیابان‌های خلوت آن هم در شرق تهران پرسه می‌زدیم. دو موتورسیکلت داشتیم که هر کدام دو سرنشین داشتند. وقتی یک زن تنها را در خیابان می‌دیدیم، به او نزدیک می‌شدیم، من از موتورسیکلت پیاده می‌شدم و به بهانه پرسیدن آدرس به او حمله می‌کردم. با گذاشتن چاقو روی گردنش طلاها را سرقت می‌کردیم و از محل متواری می‌شدیم. معمولا هفته‌ای یک بار این کار را انجام می‌دادیم.»

با اعتراف این مجرمان پرونده از دادسرای سرقت به دادگاه انقلاب رفت. درنهایت با حکم قاضی سردسته باند به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.