یحیی تدین
در سال‌های ( ١٩٦٥ تا ١٩٧٤) دهه پنجم فعالیت نیویورکر١ شرایط کاری برای کارتونیست‌های نشریه، تفاوت عمده‌ای با دهه‌های قبل نداشت، در اصل با انتشار کارتون‌هایی که روابط میان افراد مختلف را با نگاهی تابوشکنانه به تصویر درمی‌آورد تغییرات سریع روابط اجتماعی را هدف می‌گرفت، در این میان استفاده از سوژه‌هایی چون «دانشمند دیوانه»، «ورود موجودات فضایی به کره‌زمین»، «اقتدار زنان در مقابل مردان سبک مغز»، «گفت‌وگو میان حیوانات درباره آدم‌ها» از جهات مختلف مورد توجه هنرمندان و متعاقبا خوانندگان بود. کارتونیست‌هایی چون «ویلیام هامیلتون»٢، «هاندلسمن»۳، «جک زیگلر»٤، هر کدام در چنین فضایی آثار زیبایی خلق کردند، اما شاید یک نام بیش از بقیه بر سر زبان‌ها افتاد، کارتونیست خوش ذوقی به نام «جرج بوس»٥ که با نگاهی خودجوش برای «نیویورکر» طرح می‌زد، اگرچه او در استخدام «نیویورکر» نبود، اما این نشریه همواره آثار او را با علاقه به چاپ می‌رسانید. طرح‌های «بوس» که از طریق کاراکترهای نسبتا مسن شکل می‌گرفت، به نقد روابط پیچیده و سردرگم دنیای مدرن اشاره داشت و به این خاطر سعی می‌کرد با خلق اتفاقات غیرعقلانی، شرایط حاکم بر دنیای مدرن را مورد نقد و استهزا قرار دهد، فضای طراحی‌های او اغلب وقایعی است که در خانه‌اش رخ می‌دهد، شخصیت‌های گربه و سگ، همان‌هایی هستند که با او زندگی می‌کنند، در این باره به شوخی می‌گوید «این حیوانات بر اساس طرح‌های من زاده شده‌اند، نه بر عکس!» در این شماره تعدادی از آثار او را مشاهده می‌کنید.
پی‌نوشت : ١- New Yorker ٢- Wiliam Hamilton ٣- Handelsman ٤- Jack Zigler ٥- George Booth
