آرمان قصاص می‌شود؟

سازمان عفو بین‌الملل خواستار توقف حکم قصاص آرمان عبدالعالی شد، پدر هم واکنش نشان داد.

پرونده آرمان بعد از پیچ‌وخم‌های زیاد در روند قضائی بالاخره به مرحله اجرای حکم قصاص آرمان رسیده است. حکم صادرشده از سوی دادگاه کیفری یک استان تهران در دیوان‌عالی کشور مهر تأیید خورد و حالا این پرونده در نوبت اجراست. این در حالی است که سازمان عفو بین‌الملل بیانیه‌ای خطاب به آقای اژه‌ای رئیس قوه‌قضائیه صادر کرد و خواستار توقف حکم قصاص آرمان و یک متهم دیگر شده است.

محمدرضا زمانی علویجه، وکیل خانواده غزاله شکور، دختری که گفته می‌شود توسط آرمان عبدالعالی به قتل رسیده، می‌گوید رأی قطعی دادگاه مبنی بر قصاص است و تنها در صورت گذشت خانواده شکور، این حکم نقض خواهد شد.

آرمان عبدالعالی متهم است که در سال ۹۲ به نام «غزاله شکور» را به قتل رسانده و جسد او را ناپدید کرده است. او که در زمان وقوع قتل کمتر از ۱۸سال سن داشته، در مراحل اول محاکمه به قتل خانم شکور اعتراف کرده بود، اما او بعدتر منکر این قتل شد.

قرار بود حکم اعدام این متهم به قتل در دی‌ماه ۹۸ اجرا شود، اما خانواده مقتول تصمیم گرفتند یک‌بار به او مهلت دهند تا آرمان عبدالعالی جای جسد دخترشان را به آنها بگوید، اما آرمان بار دیگر منکر قتل شد و از محل جسد ابراز بی‌اطلاعی کرد.

درخواست سازمان عفو بین‌الملل

حالا اما با رأی قطعی قصاص آرمان، روز گذشته سازمان عفو بین‌الملل بیانیه‌ای خطاب به آقای اژه‌ای رئیس قوه‌قضائیه صادر کرد و خواستار توقف حکم قصاص آرمان و یک متهم دیگر شده است.

خانواده آرمان اما خود را تسلیم حکم صادرشده می‌دانند. بیانیه‌ای منتشر کرده‌اند و به این درخواست عفو بین‌الملل پاسخ دادند. آنها تنها راه نجات فرزندشان را اعلام رضایت پدر و مادر غزاله دانسته‌اند.

واکنش پدر آرمان به درخواست سازمان عفو بین‌الملل

پدر آرمان در این نامه نوشت: «فرزندم آرمان محکوم به قصاص نفس شده است. بدیهی است که انتظار هولناک اجرای قصاص فرزند، هر خانواده‌ای را به ورطه نابودی می‌کشاند لیکن ما از همان هفت‌سال پیش نابود شدیم.

از زمانی که چشم پدر و مادر محترم دیگری به در دوخته شد تا بلکه دری باز شود و دختر گل‌شان با لبخند زیبای همیشگی‌اش وارد شود. تمام کودکان و نوجوانان و جوانان این مرز و بوم همگی فرزندانمان هستند. هیچ یک راضی به رفتن خاری به پایشان نیستیم چه رسد به نابودیشان….

بلی فرزندم خام بود و سازمان‌های حقوق بشری به این موضوع واکنش نشان دادند. اما ما در ایران زندگی می‌کنیم و خود را تابع قوانین آن می‌دانیم. دستگاه محترم قضائی ایران تلاش بسیاری کرده تا قوانینش منطبق بر حقوق بشر اسلامی و در عین حال مطابق با شرع مقدس باشد و با عنایت به تأکید ویژه ریاست محترم جدید دستگاه قضا بر تعمیم و تحکیم اصلاح ذات‌البین و استقرار و استمرار صلح و نوع‌دوستی امیدها مستمر مانده‌اند.

همیشه به قضات و حاکمان شرع احترام می‌گذارم. قصاص حق قانونی خانواده محترم غزاله است و هیچگاه به دنبال تضییع حق ایشان نبوده و نیستم و همواره از طریق آیین دادرسی کیفری به مراجع قضائی پناه برده‌ و تنها راه نجات فرزندم از قصاص را رضایت قلب سوخته پدر و مادر و حتی اقوام محترمشان دانسته و هیچ‌گاه آرامش زندگی خود را (که برگشتش به قبل محال است) با وصف قلب شکسته و دل پریشان پدر و مادری دیگر نخواسته و نمی‌پسندیم.

به‌عنوان یک انسان و خادم مردم ایران مدافع محکم حق والدین غزاله عزیز و در کنار و همراهشان می‌باشم ولی من یک پدر مانند سایر پدرها و در اینجا به‌عنوان پدر آرمان و همچنین همسرم ضمن عرض چندباره خاکساری و شرمندگی به درگاه احدیت و خانواده محترم غزاله خاضعانه و خاشعانه و ملتمسانه دست و پای ایشان را بوسیده و خاک زیر پایشان را سرمه دو چشممان نموده و تقاضای بخشش و رأفت از دل پاک و سوخته این پدر و مادر داریم.»

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.