شهرام شهیدی
بلای وحشتناک خشکسالی و بیآبی چندی است امان این کشور را بریده اما اوضاع بهگونهای نیست که نتوان آن را کنترل کرد و نشود افسار بیآبی را در اختیار گرفت. امروز با مبحث مدیریت بیآبی در خدمتتان هستیم تا با هم روشهای مدیریتی کلان در برخورد با پدیده زشت بیآبی را مرور کرده باشیم.
روش نخست:
طرح صیانت و مسدودسازی شبکههای ارتباطی. برخلاف چیزی که مردم گمان میکنند طرح جدید مجلس اصلا به منظور مقابله با فضای مجازی نوشته نشده بلکه کاملا در جهت برخورد با پدیده بیآبی است. شما با صیانت از فضای مجازی و بستن شیرفلکه فضای مجازی، عملا کاربران ایرانی را از جستوجوی واژههایی مانند پارک آبی، ورزشهای آبی، آبیاری مدرن و… منع کرده و دیگر هیچ کاربری با دیدن عکس آببازی در دیگر کشورها هوس نمیکند ایران را شبیه آن مناطق کند.
روش دوم:
به منظور مبارزه با بیآبی ضروری است هرچه سریعتر نسبت به ممنوعیت ورود گوشیهای هوشمند و لااقل ممنوعیت ورود گوشیهای موبایلی که دوربین فیلمبرداری دارند، اقدام شود.
روش سوم:
ضروری است کلیه شبکههای خبری صداوسیما و کانالهای مرتبط در فضای مجازی تا پیش از انهدام این کانالها، به صورت یکپارچه اقدام به پخش اخبار ناخوشایندی از غرب کنند. این اخبار بهویژه اگر حول محور کمبود آب در اروپا و آمریکا باشد، ضریب نفوذ بیشتری خواهد داشت.
روش چهارم:
عقد قرارداد فوری و زودبازده با پزشکان متخصص ژاپنی و دانشمندان اقتصادی آن کشور درخصوص ارایه مقالات علمی و پزشکی و اقتصادی مطرحی در سطح دانشگاههای آزاد گینه بیسائو و جزایر فیجی. در این مقالهها دانشمندان ژاپنی اثبات خواهند کرد که مصرف کمِ آب و خشکسالی، در شادابی پوست و حال آمدن جگر و کلیه آدمی بسیار مثمر است. همچنین به زودی اثبات خواهد شد که بیآبی یکی از فاکتورهای گذر از شاخص فلاکت بوده و کشورهای بیآبتر از رشد اقتصادی بیشتری برخوردارند.
روش پنجم:
افتتاح پارک آبی در مناطق با درجه خشکسالی بالا و کویری و نشاندادن آن در اخبار سراسری هم یکی دیگر از پارامترهای مهم در رفع خشکسالی ذهنی شهروندان است.
روش ششم:
نابودی محیط زیست که مصرفکننده اصلی آب است و بهویژه انقراض آبدزدک. در این خصوص اگر آبدزدکها منقرض نشدند، میتوان با روشهای خاصی به مردم فهماند که مقامات نقشی در خشکسالی ندارند و هرچی میکشیم، از همین آبدزدکهاست.