آمارها بیانگر این است که بدهی‌های خارجی ایران از 6 میلیارد و ۶۵۵ میلیون دلار در اواخر سال ۱۳۹۲ به 8 میلیارد و ۷۴۴ میلیون دلار در خردادماه سال‌جاری رسیده است.
شهروند آنلاین: دلیل آنکه دولت‌ها به سمت استقراض از خارج و افزایش میزان بدهی‌های خارجی می‌روند این است که معمولا عدم تکافوی سرمایه و منابع داخلی، دولت‌ها را مجبور به انجام چنین کاری می‌کند. نکته حایز اهمیت در این بین این است که تنها کشور‌هایی که در سطح کلان اقتصادی دارای مدیریت مناسبی هستند، می‌توانند از استقراض خارجی به صورت بهینه استفاده کنند و به رشد اقتصادی دست یابند.
بررسی آمار بانک مرکزی از وضعیت بدهی‌های خارجی کشور از اواخر سال ۱۳۹۲ تا پایان خردادماه سال‌جاری نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۲ بدهی‌های خارجی ایران معادل 6 میلیارد و ۶۵۵ میلیون دلار بوده که سهم بدهی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت از این مقدار ۷۷ میلیون و ۷۰۰ دلار و پنج میلیارد و ۸۷۸ میلیون دلار است.
همچنین، بدهی‌های خارجی کشور در سال‌های ۱۳۹۳، ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ به ترتیب معادل پنج میلیارد و ۱۰۷ میلیون دلار، هفت میلیارد و ۴۷۶ میلیون دلار و هشت میلیارد و ۴۸۱ میلیون دلار بوده است.
علاوه بر این، بدهی‌های خارجی کشور با افزایش قابل ملاحظه‌ای در پایان سال ۱۳۹۶ به ۱۰ میلیارد و ۹۱۰ میلیون دلار رسید که در طول ۸ سال اخیر بیشترین میزان بدهی‌های خارجی ایران بوده است.
از سوی دیگر، در اواخر سال‌های ۱۳۹۷، ۱۳۹۸، ۱۳۹۹ بدهی‌های خارجی کشور به ترتیب به ارقام ۹میلیارد و ۳۳۹ میلیون دلار، ۹ میلیارد و ۳۱ دلار و ۹ میلیارد و ۱۴۲ میلیون دلار رسیده است.
طبق آخرین اعلام بانک مرکزی، هشت میلیارد و ۷۴۴ میلیون دلار تا پایان خردادماه سال‌جاری برای بدهی‌های خارجی کشور ثبت شده است که نشان می‌دهد بدهی‌های خارجی کشور از اواخر سال ۱۳۹۲ تا پایان خردادماه سال‌جاری بیش از ۳۰درصد زیاد شده است.
گفتنی است که بدهی خارجی مجموعه تعهدات ایجادشده در نتیجه گشایش اعتبار اسنادی تسهیلات دریافتی از بانک جهانی و سایر سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی همچنین تأمین مالی پروژه‌ها از طریق فاینانس، پیش‌فروش نفت و اوراق قرضه بین‌المللی را در برمی‌گیرد.