امیرمسعود فلاح
در خبرها آمده نخستوزیر ژاپن میخواهد به خاطر «عملکرد ضعیفش» در مبارزه با کرونا استعفا کند. باز طبق معمول یک عده خودباخته و از همه جا بیخبر راه افتادهاند شلوغکاری و وارونهنمایی و غرغر که چرا مسئولان ما از آنها الگو نمیگیرند. در جواب اینها باید گفت که اولا همین الگوبرداری سطحی و ظاهری و صوری، حال و روز ما را به اینجا رسانده است. بدون توجه به ساختارهای الگوساز نباید الگوبرداری کرد. آخر جغرافیا و توپوگرافی و اقلیم و زبان و چی ما و ژاپنیها شبیه هم است که ازشان الگوبرداری کنیم؟ اگر این الگوبرداری نتیجه عکس داد و وارد پیک پنجم ببخشید ششم کرونا شدیم چی؟ ثانیا تفاوت فرهنگی چه میشود؟ شاید در فرهنگ ژاپنی، جاخالیدادن و کنارکشیدن و تنهاگذاشتن مردم در سختیها و پشتشان را خالیکردن ارزش باشد. چیزهایی که در فرهنگ ما دقیقا ضدارزش هستند و روی همین حساب، مسئولان هیچوقت در برابر مشکلات کم نمیآورند و آنقدر مقاومت میکنند که خود آن مشکل مشمول مروز زمان میشود و عادی میشود. ثالثا شما از کجا میدانید اصل ماجرا همین بوده که شنیدید؟ بهخصوص درباره ژاپنیها که ما تجربههای همچین خوبی ازشان نداریم و هنوز یادمان نرفته که یک غریبه خودش را عموی سوباسا جا زده بود یا اینکه همین ژاپنیها واقعیت داستان اوشین را به ما نگفته بودند و ما اینهمه برای او بیخودی دل میسوزاندیم و گریه میکردیم. بنابراین نمیتوان از یک سوراخ دوبار که چه عرض کنم، سهبار گزیده شد و بهتر است از اساس به حرفهای این ژاپنیها اعتمادی نکنیم.