«گرسنگی صفر» صفر شد
برآوردهای جدید میگوید هدف توسعه سازمان ملل متحد در جهت «گرسنگی صفر» بهطرزی غمانگیز بسیار دور از دسترس است
شانزدهم اکتبر، روز جهانی غذاست. در آستانه این روز، فعالان از نگرانی درباره عواملی چون تغییرات اقلیمی، کووید و درگیریهای خشونتآمیز گفتند که پیشرفتهای سالهای اخیر در زمینه امنیت غذایی را تهدید میکند.
برآوردهای جدید نشان میدهد اهداف جهانی برای از بین بردن گرسنگی تا سال 2030 از دست خواهد رفت، زیرا «معجونی زهرآگین» از بحران آبوهوا، درگیریها و همهگیری کووید-19 پیشرفت را متوقف میکند.
بر اساس شاخص جهانی گرسنگی 2021 (GHI)، که پنجشنبه 14 اکتبر منتشر شد، مبارزه برای پایاندادن به گرسنگی بهطور خطرناکی از مسیر درست خارج شده و هدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد در جهت «گرسنگی صفر» بهطرزی غمانگیز بسیار دور از دسترس است.
چهلوهفت کشور تا سال 2030 حتی در رسیدن به سطوح پایین گرسنگی (یعنی کشورهایی که غذای کافی دارند و مرگومیر کودکانشان کم است) ناکام خواهند ماند و میلیونها نفر در سالهای آینده با گرسنگی شدید روبهرو خواهند شد!
این یافتهها در پی هشدارهای آژانس غذای سازمان ملل متحد، برنامه جهانی غذا (WFP)، آمده است که متوسط افزایش دمای 2درجه سانتیگراد نسبت به سطوح قبل از صنعتیشدن به معنای گرسنگی 189میلیون نفر دیگر است!
بر اساس گزارش GHI، ابزاری برای اندازهگیری و ردیابی گرسنگی که سازمان غیردولتی Concern Worldwide و آژانس کمکهای بشردوستانه آلمانیِ Welthungerhilfe توسعهاش دادهاند، میزان گرسنگی در سراسر جهان از سال2000 کاهش یافته است، اما پیشرفت در حال کُندشدن است و نشانههای رکود یا حتی معکوسشدن هویداست.
کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا بیشترین میزان گرسنگی را دارند. نمره GHI با استفاده از چهار شاخص شامل سوءتغذیه، کودکان لاغر (کودکان زیر 5 سال با نسبت نامناسب وزن به قد)، اختلال در رشد کودکان (کودکان زیر 5 سال با قد کوتاه نسبت به سن آنها) و میزان مرگومیر کودکان محاسبه میشود.
سوءتغذیه به ویژه در مناطق جنوب صحرای آفریقا زیاد است، در حالی که جنوب آسیا دارای سطوح بالایی از کودکانی است که نسبت به قدشان لاغرند.
بر اساس شاخص جهانی گرسنگی 2021 (GHI)، مبارزه برای پایاندادن به گرسنگی بهطور خطرناکی از مسیر درست خارج شده و هدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد در جهت «گرسنگی صفر» بهطرزی غمانگیز بسیار دور از دسترس است.
برای رتبهبندی کشورها مقیاس 100 در نظر گرفته شده است: نمره 50 یا بالاتر بهعنوان «بسیار نگرانکننده» طبقهبندی میشود. سومالی با رتبه 50.8 تنها کشوری است که از 135 کشور رتبهبندی شده در گروه «بسیار نگرانکننده» قرار گرفته است. حداقل پنج کشور دارای وضعیت گرسنگی «نگرانکننده» هستند: جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، جمهوری دموکراتیک کنگو، ماداگاسکار و یمن. 31 کشور دیگر در سطح «جدی» گرسنگی طبقهبندی شدهاند.
دومینیک مک سورلی، مدیر اجرایی Concern Worldwide گفت: «معجونی زهرآگین از بحران آبوهوا، همهگیری کووید-19 و درگیریهای خشونتآمیز بسیار شدید و طولانیمدت هرگونه پیشرفت علیه گرسنگی در سالهای اخیر را تهدید به نابودی میکند.»
او گفت: «کشمکشها و نزاعهای خشونتآمیز در حال حاضر عامل اصلی گرسنگی است و امسال باعث بدتر شدن امنیت غذایی و سوءتغذیه در سراسر جهان میشود. گزارش GHI نشان میدهد که درگیریها عامل اصلی گرسنگی در هشت کشور از 10 کشوری است که سطح گرسنگی آنها «نگرانکننده» یا «بسیار نگرانکننده» طبقهبندی شده است.»
در این گزارش آمده است که در سال 2020 بیش از نیمی از افرادی که با سوءتغذیه دستوپنجه نرم میکردند، بهدلیل مصرف ناکافی کالری، در کشورهایی میزیستند که از درگیری و خشونت متأثر بودند.
این گزارش میگوید: «پس از دههها کاهش، شیوع جهانی سوءتغذیه -یکی از چهار شاخصی که برای محاسبه نمرات GHI استفاده میشود- در حال افزایش است. این تغییر ممکن است قاصد چرخش معکوس در سایر اقدامات گرسنگی باشد.»
دیوید بیسلی، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا، گفت: «مناطق وسیعی از جهان، از ماداگاسکار تا هندوراس و بنگلادش، با بحران آبوهوایی روبهرو هستند که امروزه برای میلیونها نفر به واقعیت روزمره تبدیل شده است. بحران آبوهوا به بحران غذایی دامن میزند.»
این آژانس میگوید دهها هزار نفر در جنوب ماداگاسکار، جایی که دچار وضعیت شبهقحطی ناشی از تغییرات آبوهواست، در خطر هستند. خشکسالیهای پی در پی نزدیک به 1.1 میلیون نفر را به دام گرسنگی شدید انداخته است.
بدترین بحرانهای غذایی جهان در سالهای اخیر
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، فائو، (FAO) هم اوایل اکتبر اعلام کرد بروز بدترین بحرانهای غذایی جهان در سالهای اخیر بر دهها میلیون نفر تأثیر گذاشته است، بنابراین نیاز مبرم به بودجه اختصاصی هدفمند برای کمکهای اضطراری معیشتی و ایجاد تابآوری وجود دارد.
چو دانگ یو، مدیر کل فائو گفت بیش از نیممیلیون نفر در چهار کشور (اتیوپی، ماداگاسکار، سودان جنوبی و یمن) با ناامنی فاجعهبار غذایی روبهرو هستند و بیش از 41 میلیون نفر در آستانه قحطی هستند و تا رسیدن به بدترین سناریو به اندازه یک شوک یا تنش فاصله دارند. بورکینافاسو و شمال شرقی نیجریه نیز با افزایش ناامنی غذایی شدید روبهرو هستند.
مدیر کل فائو گفت وضعیت همچنان رو به وخامت است و میزان کمکهای تخصیصیافته و پرداختشده بسیار کمتر از 6.6 میلیارد دلاری است که سازمانهای بشردوستانه برای رفع نیازهای فوری درخواست کردهاند.
از جمله مواردی که برای فائو موجب نگرانی است: هائیتی که معیشت آن با کووید-19، بیثباتی، ناامنی، زلزله، بیماریهای دام و آشفتگی اقتصادی تهدید میشود. افغانستان، جایی که از هر سه افغانستانی یک نفر قبلا در ناامنی شدید غذایی بود و خدمات اولیه در معرض تهدید است. شرق آفریقا، که با تهدید بارش اندک، پیامدهای چشمگیری برای امنیت غذایی دارد.
از زمانی که آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در ماه مارس اعلام کرد که گروه کاری ویژهای در زمینه قحطی ایجاد شده است، فائو در چند ماه گذشته به حداقل 5.5 میلیون نفر در 6 کشوری که این گروه در اولویت بالا قرار داده، در تهیه غذای ضروریشان کمک کرده است.
منابع: گاردین- reliefweb