افغانستانی‌ها گرسنه‌اند!

به گفته برنامه جهانی غذایی و سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل، افغانستان در آستانه بحران قحطی قرار دارد

سازمان ملل هشدار داده افغانستان در آستانه بحران قحطی است و پیش‌بینی می‌شود بیش از نیمی از جمعیت آن در زمستان امسال با ناامنی غذایی حاد روبه‌رو شوند. اقتصاد افغانستان در ماه‌های اخیر به‌شدت اُفت کرده است. همچنین، خشکسالی حاد به کشاورزان آسیب رساند. حدود 70درصد از جمعیت افغانستان در مناطق روستایی زندگی می‌کنند.

به گفته برنامه جهانی غذایی و سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل، افغانستان در آستانه بحران قحطی قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود بیش از نیمی از جمعیت آن -حدود 22.8میلیون نفر- در زمستان امسال با ناامنی غذایی حاد روبه‌رو شوند.

بر اساس گزارش «طبقه‌بندی یکپارچه مراحل امنیت غذایی»  (IPC)، نزدیک به 19میلیون افغانستانی، یا 45درصد از جمعیت، «سطوح بالای ناامنی غذایی» را تجربه می‌کنند.

ریچارد ترنچارد، نماینده فائو در افغانستان گفت: «وحشتناک است. فکر می‌کنم این وضعیت، مُهر تاییدی است بر بدترین نگرانی‌های ما. آنچه ما در اینجا می‌بینیم، بدتر شدنِ تکان‌دهنده وضعیت انسانی در سراسر افغانستان است.»

IPC  از سیستم رتبه‌بندی پنج‌سطحی برای طبقه‌بندی ناامنی غذایی استفاده می‌کند که 1 «جزیی» و 5 «قحطی» است. در مورد افغانستان، تقریبا نیمی از جمعیت یا در مرحله «بحران» (سطح 3) یا در مرحله «اضطراری» (سطح 4) ناامنی غذایی هستند. سازمان ملل با ارزیابی نشانگرهایی مانند دسترسی به غذا و تاثیر سوءتغذیه، به‌ویژه در میان کودکان، این رتبه‌بندی را مشخص می‌کند.

گرسنگی در افغانستان
مردم افغانستان در کنار کیسه‌های غلات که برنامه جهانی غذایی (WFP) در قندهار در 19 اکتبر 2021 توزیع کرده است. Photo by JAVED TANVEER/AFP via Getty Images

سطح «بحران» ناامنی غذایی به این معنی است که مردم کمبود غذا دارند و خانواده‌ها شروع به حذف وعده‌های غذایی کرده‌اند، اما هنوز راه‌هایی برای مقابله دارند، معمولا با فروش اموال و وسایل یا جست‌وجوی کار اضافی. ترنچارد گفت وقتی خانواده یا فردی به سطح «اضطراری» می‌رسد، یعنی این گزینه‌ها هم تمام شده است.

او گفت: «نگرانی ویژه درباره کودکان است، زیرا بسیار تحت تاثیر این وضعیت قرار می‌گیرند. می‌دانیم که عواقب گرسنگی، بقیه زندگی کودکان را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.»

تاب‌آوری باورنکردنی

اقتصاد افغانستان در ماه‌های اخیر به‌شدت اُفت کرده است، که تا حد زیادی به‌دلیل تبخیر کمک‌های بین‌المللی پس از بازگشت طالبان به قدرت در ماه آگوست است. پول نقد بانک‌ها تمام شده و نقل و انتقال پول از خارج به‌ دلیل شیوع ویروس کرونا کاهش یافته است.

این مشکلات پیش از تسلط طالبان آغاز شد. سازمان ملل از وجود حدود 665هزار نفر آواره داخلی به‌دلیل درگیری، بین ژانویه و سپتامبر خبر داد.

همچنین، خشکسالی حاد که در اواخر سال 2020 شروع شد، منجر به کاهش برف در کوهستان‌ها شد و به کشاورزانی که برای محصولات و دام‌های خود به ذوب برف وابسته هستند، آسیب رساند. حدود 70درصد از جمعیت افغانستان در مناطق روستایی زندگی می‌کنند.

به گفته برنامه جهانی غذایی و سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل، افغانستان در آستانه بحران قحطی قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود بیش از نیمی از جمعیت آن -حدود 22.8میلیون نفر- در زمستان امسال با ناامنی غذایی حاد روبه‌رو شوند.

الگوی آب‌وهوای لانینا (La Niña) -سردی توأم با خشکی هوا- در زمستان امسال احتمالا وضعیت خشکسالی را تا اوایل سال آینده گسترش می‌دهد.

برای ترنچارد، که فعالیت‌های بشردوستانه در سومالی، سوریه و منطقه دارفور سودان داشته است، بحران ناامنی غذایی افغانستان به‌دلیل سرعت گسترش و گستره ملی آن، از جمله در مناطق شهری، برجسته است؛ وضعیتی که ممکن است بدون کمک‌های بیشتر و جهش در اقتصاد، بدتر هم شود.

ترنچارد گفت: «مردم افغانستان به طرزی باورنکردنی تاب‌آور، مقاوم و سرسخت هستند. آنها راهی برای عبور از این بحران پیدا خواهند کرد، اما در حال حاضر به کمک نیاز دارند.»

منبع: واشینگتن‌پست

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.