نبض طبس در دست جوانان هلال‌احمر
کانون جوانان این شهرستان گره از کار مناطق و روستاهای محروم باز می‌کنند
اهالی روستاهای محروم طبس چند سالی است که به حضور جوانان هلال‌احمر این شهرستان دلگرمند. کاروان‌های سلامت، کاروان‌های نیکوکاری و طرح‌های جهادی زیادی توسط این اعضا و گروه‌های جهادی به این روستاها روانه شده است.
از توزیع بسته‌های بهداشتی و معیشتی گرفته تا اعزام تیم‌های حمایت روانی و … را در کارنامه کاری خود دارند. علاوه بر آن، دانشجویان و اعضای کانون جوانان از تخصص‌های خود برای رفع نیازهای مردم روستا بهره می‌گیرند. فعالیت‌های عمرانی روستاها را رتق‌وفتق می‌کنند یا برای سنجش قند خون و فشار خون راهی مناطق محروم طبس می‌شوند.
دلگرمی حضور جوانان
دانش‌آموزان و دانشجویان و جوانان طبسی علاقه خود به هلال‌احمر را با حضور در برنامه‌های مختلف جمعیت نشان می‌دهند؛ از شرکت در طرح ملی دادرس گرفته تا حضور در برنامه‌های داوطلبانه و جهادی و مشارکت در جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای بحران‌های مختلف.
«میترا کرمی» که 10 سالی از همراهی‌اش با هلال‌احمر طبس می‌گذرد و این روزها دبیر کانون جوانان این شهرستان است می‌گوید: «فعالیت‌های جوانان در طبس تنها به طرح‌های ملی و استانی محدود نمی‌شود.
ما اعضای فعال و علاقه‌مندی داریم که ایده‌های خوبی بر اساس نیازهای موجود در شهرستان ارایه می‌کنند. به کمک همین اعضا که داوطلبانه با هلال همکاری می‌کنند گروهی جهادی به نام «شهدای رسانه» راه‌اندازی کرده‌ام.
با این افراد به روستاهای محروم طبس می‌رویم و توزیع بسته‌های معیشتی، بهداشتی، اقلام موردنیاز دانش‌آموزان برای تحصیل و … را توزیع می‌کنیم. این روستاها فاصله‌ای یک تا دو ساعته با مرکز شهرستان دارند و جمعیت کم آن، از بسیاری از خدمات و امکانات محروم هستند.
بارها شاهد این بودم که مردم روستا از حضور ما در کنار خود اظهار خوشحالی کرده‌اند. برایشان بیشتر از اینکه خدمات ما مهم باشد، این اهمیت دارد که ما راه طولانی‌ای را برای دیدن آنها و شنیدن مشکلاتشان طی می‌کنیم.»
مسئولان را به روستا می‌بریم
رفت‌وآمد چند ساله اعضای جوانان طبس به روستاهای محروم این شهرستان توجه مسئولان شهرستان و استان خراسان جنوبی را هم به این مناطق جلب کرده است. قول‌وقرارهایی که این مسئولان به مردم روستایی داده‌اند، این روزها باعث امیدواری آنها شده است.
فهرستی از تخصص‌ها و توانمندی‌های اعضای جوانان تهیه کرده‌ایم که برای فعالیت در روستاها به کارمان می‌آید. با توجه به نیازی که در هر روستا شناسایی شده از تعدادی از این تخصص‌ها کمک می‌گیریم
کرمی می‌گوید: «مردم روستاهای طبس معمولا از راه کشاورزی و دامداری معیشت خود را تامین می‌کنند. در آخرین اردوهای جهادی تعدادی از مسئولان را هم به همراه خودمان به این مناطق بردیم که نتیجه خوبی در بر داشت.
یکی از این اتفاق‌ها، تلاش برای توسعه کارآفرینی در روستاهای محروم بود. خرید صنایع‌دستی و تولیدات روستایی توسط مسئولان استانی و فروش آن در نمایشگاه‌ها و غرفه‌های مختلف یکی از این وعده‌ها بود.»
یکی از مشکلات دامداران روستایی، بیماری‌های دام‌هاست و گران بودن هزینه‌های واکسیناسیون دامی. به‌همین دلیل هم در گروه‌های جهادی، دامپزشکانی هم داوطلبانه حضور داشتند تا به معاینه وضعیت دام‌ها و تزریق واکسن به آنها بپردازند.
کرمی می‌گوید: «یکی دیگر از وعده‌هایی که از مسئولان شهرستان برای کمک به این روستاییان گرفتیم، واکسیناسیون رایگان دام‌ها بود و همکاری برای بهبود شرایط افرادی که با پرورش دام روزگار می‌گذرانند.»
مربی طرح ملی دادرس هم هست و آموزش و آشنایی نوجوانان با هلال‌احمر را یکی از مهم‌ترین راه‌های جذب اعضای داوطلب برای هلال‌احمر می‌داند: «اعضای زیادی با طرح‌های دادرس و دیگر طرح‌های حوزه دانش‌آموزی و جوانان جذب هلال‌احمر می‌شوند.
استقبال دانش‌آموزان از هلال‌احمر در شهرستان ما زیاد است. حتی در اردوهای جهادی، معمولا 30 نفری داوطلب داریم که به دلیل کرونا و همچنین مشکلات ایاب و ذهاب، در هر اردو تیمی 10 نفره به این روستاها اعزام می‌شوند.»
بهترین خاطره‌اش از حضور در روستاهای محروم مربوط به تولد نوزادی در یک روستاست: «برای اردوی جهادی به یک روستای محروم رفته بودیم و اتفاقا پرستار هم همراه ما بود. همان روز یکی از زنان باردار روستا زایمان کرد و ما خوشحال بودیم که حضورمان باعث شد تا روند زایمان و تولد نوزاد برای مادرش راحت‌تر و با آسودگی خیال بیشتر باشد.»
جوانان متخصص
جوانان طبسی تخصص و مهارت‌های خود را برای کارهای جهادی پای کار آورده‌اند. قبل از برگزاری هر اردو، با توجه به نیازسنجی‌های انجام شده گروهی از این اعضا فراخوانده می‌شوند.
«سیدمحمد جلال قیصری» دبیر مردان کانون جوانان طبس می‌گوید: «فهرستی از تخصص‌ها و توانمندی‌های اعضای جوانان تهیه کرده‌ایم که برای فعالیت در روستاها به کارمان می‌آید. با توجه به نیازی که در هر روستا شناسایی شده از تعدادی از این تخصص‌ها کمک می‌گیریم.
مثلا پرستار، افرادی با مهارت‌های بنایی و رنگ‌کاری و … مثلا در یکی از اردوها به رنگ‌آمیزی دیوار کهنه و قدیمی یک مدرسه پرداختیم. یا افرادی که در حوزه عمرانی تخصص دارند، به وضعیت عمرانی روستاها رسیدگی می‌کنند. مرمت مسجد، معاینه دام‌های روستاییان، تست قند خون و فشار خون و … از جمله این اقدامات است.»
سال‌هاست به‌عنوان مربی طرح دادرس به مدارس سر می‌زند و دانش‌آموزان را با اهمیت کمک‌های اولیه و آموزش‌های دیگر در جمعیت، آشنا می‌کند. او می‌گوید: «در یکی از مدارس مشغول آموزش اطفای حریق بودم.
یکی از دانش‌آموزان گفت این توضیحات به درد ما نمی‌خورد! چون ما که کاری از دستمان برنمی‌آید و تا چنین حادثه‌ای رخ دهد آتش‌نشانی هم خودش را می‌رساند. همان لحظه مدیر مدرسه با عجله در کلاس را باز کرد و گفت خودرویی در نزدیکی مدرسه آتش گرفته است.
خیابان شلوغ بود و همین موضوع، سرعت حضور آتش‌نشانی در محل حادثه را کندتر می‌کرد. کپسول اطفای حریق مدرسه را برداشتم و به سمت ماشین رفتم. اما مواد این کپسول به تنهایی برای اطفای حریق خودرو کافی نبود.
به بچه‌ها گفتم از مغازه‌های اطراف کپسول پیدا کنند و بیاورند. خلاصه به کمک بچه‌های همان کلاس، تا رسیدن آتش‌نشانی آتش را کنترل کردیم و از شدتش کاسته شد. وقتی آتش‌نشانی آمد از این تلاش ما برای کنترل حریق تشکر کرد.
چون ممکن بود خودرو بر اثر حرارت زیاد منفجر شود و مشکلات زیادی در آن خیابان شلوغ به‌وجود بیاید. حادثه به خیر گذشت و بچه‌ها هم از اثرگذار بودن این آموزش‌ها مطمئن شدند.»