معترضان از COP26 چه میخواهند؟
فعالان اقلیمی نگرانند صدایشان شنیده نشود، اما امیدوارند حضورشان به ایجاد تغییر کمک کند
فعالان جوان در گلاسکو، محل برگزاری اجلاس اقلیمی موسوم به COP26 خواهان اقدام هستند. هزاران فعال اقلیمی از سراسر جهان این هفته به شهر گلاسگو در اسکاتلند سرازیر شدهاند و از کشورهای حاضر در کنفرانس جهانی آبوهوایی میخواهند تغییرات واقعی و معنادار ایجاد کنند. برای بسیاری از معترضان جوان، این کنفرانس احساسات متفاوتی ایجاد کرده است. آنان ابراز نگرانی کردند که صدایشان شنیده نمیشود، اما همچنین برخی امیدوارند فعالیت و حضور آنان در این رویداد به ایجاد تغییر کمک کند.
هزاران نفر از فعالان اقلیمی از سراسر جهان این هفته به شهر گلاسگو در اسکاتلند سرازیر شدهاند و از کشورهایی که برای کنفرانس جهانی آبوهوایی گرد هم آمدهاند، میخواهند تغییرات واقعی و معنادار ایجاد کنند.
قویترین و فوریترین درخواستها برای اقدام، از سوی معترضان جوانی مطرح شده است که ادعا میکنند دنیایی که به ارث خواهند برد در آستانه فاجعهای اقلیمی است!
یک هفته است اعتراضات به انحای مختلف در حاشیه رویداد بینالمللی COP26 ادامه دارد، اما انتظار میرود در روزهای جمعه و شنبه به اوج خود برسد و تا 100 هزار نفر در تظاهراتی اعتراضی شرکت کنند.
در حالی که رهبران جهان این هفته موفق شدند به توافقهای جدیدی برای پایاندادن به جنگلزدایی و کاهش انتشار متان برسند که امید به پیشرفت واقعی را افزایش داد، در روزهای آینده دیپلماتها بر سر کاهش بیشتر گازهای گلخانهای چانهزنی خواهند کرد.
اما در این کنفرانس، کشورها هنوز در مورد اینکه چگونه میتوانند به وعدههای محقق نشده سالهای گذشته عمل کنند، از جمله تعهد 100 میلیارد دلاری مالی سالانه آبوهوا از سال 2020 تا 2025، بحث میکنند. تعهد کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیرتر در سال 2009، هنوز محقق نشده است.
کشورهای در حال توسعه که بیشتر در معرض خطر تأثیر تغییرات آبوهوایی در جهان هستند، کشورهایی را که در انتشار کربن ید طولایی دارند تحت فشار قرار میدهند تا اهداف سالانه خود را افزایش دهند.
برای بسیاری از معترضان جوان، این کنفرانس احساسات متفاوتی ایجاد کرده است. آنان ابراز نگرانی کردند که صدایشان شنیده نمیشود، اما همچنین برخی امیدوارند فعالیت و حضور آنان در این رویداد به ایجاد تغییر کمک کند.
فعالان جوان میگویند آنان چیزی بیش از کاهش انتشار گازهای گلخانهای میخواهند. آنان خواهان اقرار به مسائل سیستمی مرتبط با واکنش به تغییرات آبوهوایی، از جمله نابرابری و فقر هستند.
ایلید راب، 26 ساله، فعال اقلیمی اسکاتلندی گفت آنان خواهان راه حلهایی هستند که برای همه مفید باشد و به از بین بردن نژادپرستی، تبعیض جنسیتی و نادیده گرفتن کشورهای در حال توسعه کمک کند.
حضور فعالان محیط زیست در خود کنفرانس به دلیل محدودیتهای همهگیری، همچنین دشواری در دریافت واکسن، ویزا و اقامتگاههای مقرون به صرفه کمرنگ است که باعث شده برخی از آنان قادر به شرکت در آن نباشند.
ائتلاف COP مستقر در بریتانیا، گروهی متشکل از فعالان اقلیمی و سازمانها، این کنفرانس را «دور از دسترسترین اجلاس آبوهوایی تاکنون» نامیده و به ازدحام و هرج ومرج در آن اشاره کرده است.
شکل این رویداد -که از سالهای گذشته تغییر داده شد تا با سخنرانی رهبران بینالمللی آغاز شود -همچنین باعث شد بسیاری از فعالان این هفته به دلیل افزایش تدابیر امنیتی از ورود به مرکز کنفرانس منع شوند.
در یک نظرسنجی از مردم برزیل، هند، آفریقای جنوبی و ویتنام، که همگی با تهدیدهای قریبالوقوع ناشی از تغییرات آبوهوایی مواجه هستند، گروه خیریه ActionAid International دریافت که تقریبا نیمی از پاسخدهندگان فکر میکنند کشورهای در حال توسعه از نمایندگی در این مذاکرات آبوهوایی محروم میشوند و سهچهارم فکر میکنند مردم این مناطق بیشترین تأثیر را از تصمیمات اتخاذشده در این اجلاس خواهند پذیرفت.
منبع: نیویورکتایمز