انتقاد ایران از گروگانگیری امور انسانی با اهداف سیاسی

پیش‌نویسی از سند نهایی اجلاس آب‌وهوایی سازمان ملل منتشر شد و اعتراض‌ها همچنان پابرجاست

اجلاس جهانی تغییرات آب‌وهوایی گلاسگو، موسوم به کاپ26 در حالی روزهای پایانی‌اش را سپری می‌کند که صدای اعتراض دوستداران محیط‌زیست نسبت به جدی‌ترین بحران بشری از توافقات این رویداد بین‌المللی بلندتر بوده است.

در روزهای پایانی این رویداد جهانی، پیش‌نویسی از سند نهایی اجلاس آب‌وهوایی سازمان ملل منتشر شد. اجلاس جهانی تغییرات آب‌وهوایی گلاسگو، موسوم به کاپ26 در حالی روزهای پایانی‌اش را سپری می‌کند که صدای اعتراض دوستداران محیط‌زیست از اتفاق‌های این رویداد بین‌المللی بلندتر بوده است.

مذاکره‌کنندگانی از ۲۰۰ کشور جهان پیش‌نویس مورد توافق همگان در مورد سند نهایی اجلاس آب‌وهوایی گلاسکو در اسکاتلند را منتشر کردند تا در روز پایانی اجلاس در روز جمعه به رأی عمومی گذاشته شود.

هدف‌گذاری کاهش میزان گرمایش جهانی به اندازه ۱.۵درجه سانتیگراد

در این پیش‌نویس از همه کشورها خواسته شده اهداف و چشم‌انداز ملی خود را که طبق توافق آب‌وهوایی پاریس منعقد شده مجددا بررسی و تحکیم کرده و تا پایان سال ۲۰۲۲ میلادی آن را به‌طور کامل با اهداف موجود تطبیق دهند.

براساس این سند همه تلاش‌های بین‌المللی بر کاهش میزان گرمایش جهانی به اندازه ۱.۵درجه سانتیگراد هدف‌گذاری شده است.

برای اولین بار در سند گلاسگو از کشورهای جهان خواسته شده یارانه سوخت‌های فسیلی را از میان بردارند.

در این پیش‌نویس از همه کشورهای جهان خواسته به سمت انتشار صفر درصد دی‌اکسیدکربن رفته و در همین راستا آسیب‌پذیر بودن کشورهای درحال توسعه در راه مقابله با تبعات گرمایش جهانی نیز مورد توجه قرار گرفته است.

گفتنی است رئیس اجلاس بین‌المللی اقلیمی موسوم به «کوپ۲۶» در افتتاحیه این اجلاس جهانی در گلاسگوی اسکاتلند، آن را آخرین و بهترین امید برای حفظ هدف محدود داشتن گرمایش جهانی در حد ۱.۵ درجه سانتیگراد دانست.

اجلاس گلاسگو که تا ۱۲ نوامبر (۲۱ آبان) ادامه دارد، در حالی روزهای پایانی‌اش را پشت‌سر می‌گذارد که تغییرات شدید آب‌وهوایی در سراسر جهان و تاثیرات مخرب تغییرات اقلیمی ناشی از ۱۵۰ سال سوزاندن سوخت‌های فسیلی را در کانون توجه و نگرانی‌ها قرار داده که به‌گفته کارشناسان برای رسیدن به هدف ۱.۵ درجۀ سانتیگراد کاهش گرمایش جهانی، انتشار گازهای آلاینده و گلخانه‌ای باید تا سال۲۰۳۰ میلادی تقریبا به نصف کاهش یابد و تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسد.

همین مسأله بزرگ، بر دوش اقتصادهای عمده دنیا، مسئول تقریبی ۸۰درصد از انتشارات گازهای کربنی سنگینی می‌کند.

چگونه اقدامات قهری جلوی تعهدات بین‌المللی را می‌گیرد

علی سلاجقه در بیست‌وششمین نشست تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد، با اشاره به علاقه رئیس‌جمهوری ایران به موضوعات محیط‌زیستی و حمایت رهبری از مقابله با تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین عنوان کرد: «دولت و سازمان محیط‌زیست ایران که ریاست آن در سطح معاون رئیس‌جمهوری است، برای مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی یک برنامه ملی بسیار بلندپروازانه را مدنظر قرار داده است. وقتی صحبت از همکاری‌های بین‌المللی و همه ذی‌نفعان در سطح جهان به میان می‌آید، متاسفانه کشور من با مانعی به نام تروریسم اقتصادی روبه‌رو است.»

سلاجقه با اشاره به تردیدها در مجلس شورای اسلامی نسبت به توافقنامه پاریس تاکید کرد: «سوال آنها این است که اگر جمهوری اسلامی ایران به عضویت کامل معاهده پاریس درآید، در حالی که تحریم‌ها یا اقدامات قهری یکجانبه اعمال می‌شود، اگر قادر به دریافت هیچ گونه کمک مالی یا فنی از جامعه بین‌المللی نباشد، چگونه می‌تواند به تعهدات خود عمل کند.»

چرا اقدامات قهری بی‌بصیرت بر کشور من و تعداد کمی از دیگر کشورها اعمال می‌شود که نه‌تنها رنج را بر ملتی تحمیل می‌کند، بلکه تلاش‌های جهانی به نفع بشریت برای مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی را نیز تضعیف می‌کند.

او تاکید کرد که این سوال همچنان بی‌پاسخ مانده و خطاب به حاضران در جلسه گفت: «چرا اقدامات قهری بی‌بصیرت بر کشور من و تعداد کمی از دیگر کشورها اعمال می‌شود که نه‌تنها رنج را بر ملتی تحمیل می‌کند، بلکه تلاش‌های جهانی به نفع بشریت برای مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی را نیز تضعیف می‌کند.

رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در پایان گفت: «این داستان طولانی غم‌انگیز گروگان گرفتن امور انسانی برای اهداف سیاسی توسط عده‌ای قلیل است.»

تعهداتی که به دهه‌های بعد حواله شده

گفتنی است در جریان اجلاس آب‌وهوایی امسال برخی توافقات اولیه درخصوص کاهش روند گرم‌شدن زمین صورت گرفت که اجرای آن عمدتا به دهه‌های آینده موکول شده و با خاستگاه بحران کنونی ‌مطابق نیست.

این درحالی است که حدود 48ساعت دیگر هیأت‌های بین‌المللی به مذاکرات پایان داده و اجلاس دور بعد هم پنج سال دیگر برگزار می‌شود. اما آنچه از این اجلاس به جا می‌ماند، صدای اعتراضات مردمی است که حالا بلندتر از قبل نسبت به فوری‌ترین بحران بشری به گوش می‌رسد.

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.