خشم جامعه مدنی از نتیجه Cop26
سرانجام کشورهای جهان برای کاهش مخاطرات تغییرات اقلیمی به توافق رسیدند، اما گروههای جامعه مدنی از نتیجه Cop26 خشمگیناند
روز گذشته، (شامگاه شنبه، 13 نوامبر) سرانجام کشورهای جهان برای کاهش مخاطرات تغییرات اقلیمی در اجلاس Cop26 که در گلاسگو، اسکاتلند، برگزار شد، به توافق رسیدند. توافق گلاسگو نخستین معاهده اقلیمی است که به صراحت قصد کاهش مصرف زغال، بدترین عامل گازهای گلخانهای را دارد. این توافق همچنین برای کاهش سریعتر تصاعد تلاش میکند و قول کمک مالی بیشتری به کشورهای در حال توسعه برای انطباق با آثار تغییرات اقلیمی میدهد. اما این تعهدات برای محدود کردن میزان افزایش دمای زمین نسبت به دوران ماقبل صنعتی به ۱.۵ درجه سانتیگراد کافی نیست.
دستاوردهای عمده توافق اقلیمی گلاسگو موسوم به کاپ 26، عبارتند از: بازبینی طرحهای کاهش تصاعد در سال آینده به منظور زندهنگه داشتن هدف مهار افزایش دما به ۱.۵ درجه؛ نخستین تعهد به محدود کردن مصرف زغالسنگ؛ افزایش کمکهای مالی به کشورهای در حال توسعه.
توافق جدید به تنهایی مشکل گرمایش جهانی را حل نخواهد کرد
نیویورکتایمز در اینباره گزارش داد که دیپلماتهای نزدیک به 200 کشور روز شنبه برای حفاظت از محیطزیست، به توافقی بزرگ با هدف تشدید تلاشهای جهانی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی دست یافتند. همچنین قرار شد دولتها سال آینده با برنامههای قویتر برای محدودکردن انتشار گازهای گلخانهای سیاره زمین بازگردند و کشورهای ثروتمند ترغیب شوند که بودجه کشورهای فقیر را برای حفاظت از خطرات گرمترشدن سیاره به «حداقل دوبرابر» برسانند.
با توجه به درخواستهای فوری هزاران سیاستمدار، فعالان محیطزیست و معترضانی که در اجلاس آبوهوایی گلاسکو تجمع کردند، توافق جدید به تنهایی گرمایش جهانی را حل نخواهد کرد.
موفقیت یا شکست کنفرانس اقلیمی گلاسگو به این بستگی دارد که آیا رهبران جهان اکنون سیاستهای جدیدی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای دنبال میکنند یا خیر. این توافق همچنان کشورهای آسیبپذیر را از بودجهای که آنها برای مقابله با بلایای فزاینده آبوهوایی به آن نیاز دارند، محروم میکند.
اما این توافق اجماعی روشن به وجود آورد که همه کشورها باید فورا اقدامات بیشتری برای جلوگیری از افزایش وحشتناک دمای جهانی انجام دهند.
در آغاز این اجلاس دو هفتهای، رهبران جهان این نشست را آخرین و بهترین فرصت جهان برای نجات کرهزمین دانستند.
سوختهای فسیلی پیش از این هرگز به صراحت در توافقنامههای آبوهوایی جهانی ذکر نشده بود، هر چند آنها عامل اصلی گرمایش جهانی هستند. در پایان، به اصرار هند، که استدلال میکرد هنوز برای توسعه به سوختهای فسیلی نیاز دارد، عبارت «کنار گذاشتن تدریجی» سوختهای فسیلی به «کاهش تدریجی» تغییر یافت.
رهبران جهان با ورود به این اجلاس گفتند هدف نهایی آنها جلوگیری از گرمایش بیش از 1.5 درجه سانتیگرادی زمین است. دانشمندان هشدار دادهاند که پس از این آستانه، خطر امواج مرگبار گرما، طوفانهای مخرب، کمبود آب و فروپاشی اکوسیستم بهشدت افزایش مییابد. جهان در حال حاضر 1.1 درجه سانتیگراد گرم شده است.
به گفته تحلیلگران گروه تحقیقاتی Climate Action Tracker، برنامههای مفصلی که دولتها برای محدودکردن آلایندگی سوختهای فسیلی و جنگلزدایی از هماکنون تا سال 2030 طرحریزی کردهاند، ممکن است جهان را در این قرن با گرمای تقریبا تا 2.4 درجه سانتیگراد روبهرو کند.
خیانت مطلق: گروههای جامعه مدنی از نتیجه Cop26 خشمگیناند
به گزارش گاردین، ائتلاف Cop26، شامل برخی از سازمانهای بزرگ زیستمحیطی جهان و گروههای جامعه مدنی، بیانیهای تُند و انتقادی درباره نتیجه اجلاس اقلیمی Cop26 صادر کرد.
در این بیانیه آمده: «این توافق خیانت مطلق به مردم است. این سخنان توخالی در مورد وضعیت اضطراری آبوهوایی از سوی ثروتمندترین کشورها، با بیتوجهی کامل به علم و عدالت است.
ثروتمندان حاضر نشدند سهم عادلانه خود را انجام دهند؛ با کلمات توخالی در مورد امور مالی آبوهوایی و پشتکردن به فقیرترین کشورها که با بحران کووید همراه با آپارتاید اقتصادی و اقلیمی مواجه هستند که همگی ناشی از اقدامات ثروتمندان است.
این غیراخلاقی است که ثروتمندان آنجا بنشینند و درباره آینده فرزندان و نوههای خود صحبت کنند، در حالی که بچههای «جنوب جهانی» اکنون در رنج هستند.
اجلاس Cop26 نتوانست دمای 1.5 درجه سانتیگراد را حفظ کند و ما را در مسیر 2.5 درجه سانتیگراد قرار داده است. همه ادعای عملگرایی میکردند، در حالی که سیاره زمین را به آتش کشیدند.
در Cop26، ثروتمندترینها چیزی را که به خاطر آن به اینجا آمده بودند، به دست آوردند و فقیرترینها دست خالی آنجا را ترک میکنند.»
منابع: نیویورکتایمز- گاردین