دولت ضامن، تامین اجتماعی است

سال 98 بود که آمارها از افزایش 36.5 درصدی مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر گفتند و این در حالی بود که 60درصد مستمری‌بگیران تامین‌اجتماعی حداقل‌بگیر هستند؛ اعداد و ارقامی که از حدود سه‌میلیون نفر حداقل‌بگیر سازمان خبر می‌دادند و این یعنی ماهانه حدود پنج‌هزار میلیارد تومان برای پرداخت مستمری حداقل‌بگیران هزینه می‌شود. به این معنا که پرداخت کل مستمری‌ها- حداقلی و غیرحداقلی- ماهامه 9تا10 هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است. با این وجود اگر مبنای پرداخت سازمان را ماهانه 9هزار میلیارد تومان در نظر بگیریم سازمان سال گذشته نیاز به 108هزار میلیارد تومان اعتبار برای تسویه به موقع مستمری افراد تحت‌پوشش خود نیاز دارد. اخبار سال گذشته البته از 180هزار میلیارد تومان طلب سازمان تامین اجتماعی از دولت می‌گفتند؛ اخباری که در توضیح این طلبکاری می‌گفتند سازمان برای پرداختی‌هایش به کارگران بازنشسته و بازماندگان آنها باید دست به دامان بانک‌ها شود.

حق بیمه سه‌درصدی برای کمک مالی نیست بلکه نوعی تضمین است تا اگر صندوق به هر علتی دچار مشکل شد، دولت نقش ضمانتی‌اش را ایفا کند و نگذارد مردم دچار مشکل شوند

سال 98 بود که سرپرست معاونت اقتصادی و برنامه‌ریزی سازمان تامین اجتماعی از بدهی ۴٠ هزار میلیارد تومانی تامین اجتماعی به بانک‌ها خبر داد. او در توضیح این بدهی گفته بود:«سال گذشته به حدود ۷ تا ۸ هزار میلیارد تومان منابع برای توزیع در جامعه نیاز بود که محقق نشد و ناچار به دریافت ماهانه بین پنج تا شش هزار میلیاردتومان تسهیلات از نظام بانکی شدیم.» البته در همان دوران محمدحسن زدا، قائم مقام سازمان تامین اجتماعی در صفحه اینستاگرامش نوشت؛«لفظ ورشکستگی برای سازمان تامین اجتماعی در دنیا مفهوم ندارد.در ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی یک سهم سه‌درصدی برای دولت تعیین شده که باید بابت حق بیمه برای هرفرد به تامین اجتماعی بپردازد.» زاد مدعی شده بود این حق بیمه سه‌درصدی برای کمک مالی نیست بلکه نوعی تضمین است تا اگر صندوق به هر علتی دچار مشکل شد، دولت نقش ضمانتی‌اش را ایفا کند و نگذارد مردم دچار مشکل شوند. مردم نباید نگران باشند زیرا چیزی به اسم ورشکستگی نداریم و نقش دولت در صندوق‌های بیمه اجتماعی موجب رفع مشکل می‌شود.