اولیایدم در پرونده قتل مرد جوان با وساطت سرباز مدافع حرم از خون عزیز خود گذشتند و رضایت دادند.
سه سال قبل رسیدگی به پرونده قتل مرد جوانی که بر اثر اصابت چاقو به گردنش جان خود را از دست داده بود، در دستور کار قضائی قرار گرفت. تحقیقات از همسر او آغاز شد. همسر جوان این مرد در اولین اظهارات خود ادعا کرد که موقع باز کردن در قوطی رب، چاقو از روی قوطی در رفته و با شدت به گردن شوهرش اصابت کرده است. با وجود این اظهارات اما نحوه برخورد چاقو، با ادعای این زن در تناقض بود. همین امر کافی بود که تحقیقات قضائی وارد فاز تخصصی شود.
زن جوان که راهی برای فرار از حقیقت پیشروی خود نمیدید، لب به اعتراف گشود. او گفت: «همسرم اصرار داشت که به تهران مهاجرت کنیم، اما من دلم نمیخواست از اردبیل کوچ کنم. به خاطر همین موضوع با او اختلاف پیدا کرده بودم. روز حادثه او با ترابری تماس گرفت و میخواست اثاثیهمان را بار بزند تا به تهران برویم. برای همین با هم درگیر شدیم. من که خیلی عصبانی شده بودم با کارد آشپزخانه ضربهای به گردنش زدم که سبب مرگ او شد.»
با اعتراف متهم، به قتل شوهر خود پرونده برای صدور رأی به دادگاه ارجاع شد. مادر مقتول به عنوان تنها ولیدم پرونده، تقاضای قصاص عروس خود را کرد. بنابراین رأی قصاص صادر و شمارش معکوس برای اجرای حکم صادر شده آغاز شد.
رأی صادرشده از سوی دادگاه کیفری یک استان اردبیل، از سوی دیوانعالی کشور مورد تایید قرار گرفت. بنابراین تلاش شورای حل اختلاف استان اردبیل و هیأت بخشایش ستاد صبر برای جلب رضایت ولیدم آغاز شد، اما مادر مقتول حاضر به بخشش نبود. درنهایت زمان اجرای حکم فرا رسید و عروس جوان پای چوبه دار رفت.
یکی از اعضای هیأت بخشایش، دقایقی قبل از اجرای حکم به مادر مقتول گفت میدانم که شما ارادت خاصی به حضرت زینب(س) دارید، من سرباز مدافع حرم بودم و به عنوان سرباز حضرت زینب(س) از شما میخواهم به حرمت ایشان از قصاص صرفنظر کنید.
حجتالاسلاموالمسلمین سیدحسین علوی، رئیس توسعه حل اختلاف اردبیل درباره این پرونده گفت: «با این پادرمیانی در حالی که زن جوان تنها چند دقیقه با مرگ فاصله داشت، از قصاص نجات پیدا کرد. ولیدم اظهار کرد پسرم دو فرزند ۱۲ و ۸ ساله دارد، بنابراین اول به حرمت نام حضرت زینب(س) و بعد به خاطر دو نوهام از قصاص مادرشان گذشت میکنم.»