جشنواره کن با جنجال‌های بی‌مانندش به پایان رسید

ظهور امپراتوری هالیوود در دل ونیز

در روزهایی که روزنامه‌ها به تعطیلی تاسوعا و عاشورا رفته بودند، جوایز فستیوال سینمایی ونیز اهدا شد. جشنواره‌ای فارغ از این‌که جایزه‌هایش را به چه فیلم‌ها و چه سینماگرانی داد، با جوایزش، در چند زمینه مختلف، زمینه را برای انواع و اقسام تحلیل‌ها و تعریف‌ها و حتی لفاظی‌ها و بحث‌ها مهیا کرد. چه آنگاه که جایزه اصلی‌اش را به جوکری داد که مظهر و جلوه نوعی سینماست که آن را به نام ‌هالیوود می‌شناسیم؛ و چه آنگاه که تقدیر و تحسینی آشکار و روشن از رومن پولانسکی به ‌عمل آورد- که از نگاه اخلاق‌گرایان حاکم بر رسانه‌ها حتی حضورش در فستیوال نیز محل ایراد بود، چه رسد به برنده‌شدنش! ونیز هفتادوششم البته برای ما ایرانی‌ها فرصت مضاعفی نیز برای بحث و جدل موجب شد؛ وقتی یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیرمان را که از حیث اجرا حداقل در قیاس با بسیاری از فیلم‌های جایزه گرفته‌مان استانداردهای بالاتری دارد، دست‌خالی به خانه فرستاد.

علی درستکار در گفت‌و‌گو با شهروندآنلاین از ویژگی‌های برنامه‌سازی دینی می‌گوید

کار ما حساس‌تر و تکلیف ما سنگین‌تر است

«در برنامه‌های دینی که اجرا کرده‌ام شاید چالش داشته‌ام، اما لزوما اصرار نداشته‌ام که من برنده شوم. پرسش‌هایی کرده‌ام که ویژگی‌های خود را داشته و در مسیر جست‌وجوی پاسخ هم کوتاه نیامده‌ام و اصرار ‌کرده‌ام که پرسش‌شونده پاسخ روشن و قانع‌کننده‌ای دهد. مگر آن‌که در حین پرسش و گفت‌وگو دریافته باشم که از پاسخ ناتوان است. آنگاه به شیوه‌ای پسندیده عبور کرده‌ام.» اینها را علی درستکار می‌گوید. او اصالتاً یزدی است و از‌ سال ۱۳۷۳ وارد تلویزیون شده. درستکار تا مدت‌ها اجرای برنامه «این شب‌ها» را برعهده داشت. او به‌عنوان مجری برنامه‌های دینی تلویزیون شناخته می‌شود. برای همین با او هم‌صحبت شدیم تا درباره برنامه‌سازی تلویزیونی در حوزه دین و ویژگی‌های مجریانش بدانیم.

دو نگاه به رویکرد اجتماعی «محسن چاوشی»؛ آیا او یک هنرمند متعهد است یا فقط شوآف می‌دهد؟

نه فرشته‌ام نه شیطان

محسن چاوشی نمی‌داند با خودش چند چند است علی قربان‌محمدی| اين يادداشت را نوشتم تا از خواننده‌اي كه در سكوت كامل خبري به ناگهان ادعا کرد كه 32 نفر را از اعدام نجات داده، تشكر كنم. قطعا اجر اين عمل شما نزد خدا محفوظ است، اما كاش تعدادشان را نمي‌شمرديد و به دوست نزديك خبرنگارتان […]

سایه شعار و ستاره‌ها بر سر فستیوال، در پایان نیمه اول

اسکاری‌ترین «ونیز» تاریخ

پنج روز اول فستیوال ونیز، به‌رغم حضور فیلم‌های درجه یک از سینماگران درجه یک، زیر سایه شعارهای آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه گذشته است؛ فستیوالی که مهمترین اتفاق روزهای اولش از نگاه رسانه‌های بین‌المللی، رژه سینماگران زن بی‌حجاب سعودی با لباس‌های فاخر در برابر دوربین عکاسان بوده و البته فعالیت پررنگ کمپین‌ها و جنبش‌های گروه‌های برابری‌طلبانه جنسیتی که مهمترین اعتراض‌شان به حضور سینماگرانی چون رومن پولانسکی و نیت پارکر بوده -‌که اولی الان سال‌هاست به‌ خاطر اتهام آزار جنسی دختری زیر ۱۸‌سال تحت پیگرد قانونی دولت‌ آمریکا قرار دارد و دومی روزهای دشواری را از آغاز کمپین می‌تو تا به امروز از سر گذرانده است. دو اتفاق مهمی که می‌توان گفت ماندگارترین تصاویر رسانه‌ای این دوره فستیوال را برای آیندگان به یادگار گذاشته‌اند.

آدم‌ها و حواشی نامربوط به اضافه جوایز مربوط در جشن خانه سینما

یک جشن پرحاشیه

جمعه این هفته جشن بود، جمعه سینما بود، جمعه جشن سینما بود. جمعه‌ای که باز مثل چند‌سال پیش، مثل جشن‌ها و جشنواره‌های دو سه‌سال پیش، برج بالابلند میلاد را شاهد گرفته بودند بر شکوه سینمای ایران و چنین شد که جشن بیست‌ویکم سینمای ایران جشنی باشکوه شد.

پرونده حال و روز موسیقی - ۲ / آرش نصیری: «مرا ببوس» ساده بود اما با موسیقی درست ماندگار شد

ترانه معاصر از غزل کلاسیک جلو زده است

کدام ترانه سخیف است و کدام ترانه فاخر؟ سیاست‌گذاران فرهنگی چه نقشی در بالاتربردن ذائقه هنری مردم دارند؟ آیا سطح خود خواننده‌ها مثل ترانه‌ها و موزیک‌هایی است که انتخاب می‌کنند؟ چطور می‌توان سلیقه مخاطبان را بالاتر برد؟ اینها پرسش‌هایی است که با آرش نصیری، منتقد و كارشناس موسیقی درمیان گذاشته‌ایم. او می‌گوید: «الان طبقه متوسط فکر می‌کند که بچه‌اش حتما باید یک ساز موسیقی را بزند. در واقع یک‌جور مد اجتماعی شده است، اما همین بچه‌ها مقداری که می‌گذرد، درگیر موسیقی‌های روزمره می‌شوند.»

پرونده حال و روز موسیقی - ۱ / میثم یوسفی: همیشه در مارکت موسیقی هم آغاسی بوده و هم فرهاد

داماهی 10سال پیش می‌توانست ‏کنسرت بگذارد؟

«مگر سطح زندگی مردم در چه جایگاهی قرار دارد؟ وضع کتابخوانی در این جامعه به ‏چه صورت است؟ در سینمای ما فیلم‌های ملودرام برابر فیلم‌های کمدی چقدر قدرت دارند که ما بخواهیم ‏بگوییم در ترانه چنین اتفاقی افتاده است؟ این برآیند جامعه است که در موسیقی هم دیده می‌شود. در کل ‏و به شکل کلی، جامعه ما سطحی شده است.» اینها را میثم یوسفی ترانه‌سرا می‌گوید. او معتقد است با ‏همه این تفاسیر اتفاقا در موسیقی در جاهایی به خاطر این‌که از دست ارشاد درآمده و شبکه‌های اجتماعی ‏به میان آمده‌اند، فضاهای دیگری برای پخش کار به وجود آمده است: «داماهی 10سال پیش می‌توانست ‏کنسرت بگذارد؟ پالت می‌توانست 10سال پیش کنسرت بگذارد؟ این همه تک نوازی پیانو درحال ‏برگزاری در کافه‌هاست. 10‌سال پیش چنین اتفاق‌هایی می‌توانست بیفتد؟» آن‌چه در ادامه می‌آید، ‏شرح گفت‌وگوی ما با یوسفی است.‏

یکصدمین حضور ایران در این جشنواره با فیلم محبوب سعید روستایی رقم خورده است

همه آنچه باید درباره جشنواره ونیز بدانید

شامگاه دیروز هفتادوششمین دوره جشنواره فیلم ونیز آغاز شد. قدیمی‌ترین جشنواره سینمایی دنیا؛ که با گذشت ‏76‌سال همچنان جایگاهش را در بین سه فستیوال مهم دنیا حفظ کرده و حتی در چند‌سال اخیر صحبت‌هایی هم درباره ‏ارتقای این جایگاه و بدل شدن ونیز به مهمترین فستیوال جهان گفته شده است. یعنی تا اطلاع ثانوی، یعنی درست تا روز هفتم ‏سپتامبر ونیز، این شهر تاریخی با کانال‌های تو در توی بی‌نظیرش پایتخت سینمای جهان است. پایتخت دنیای پر از نور و رنگ و ‏شکوه و ستاره‌های رنگارنگی که در این 10روز ونیز را پر خواهند کرد و سینمای ما هم در این دنیا یکی از جایگاه‌های مهم را ‏به‌خود اختصاص داده؛ چه امسال که با فیلم متری شیش‌ونیم یکی از حاضران در این رقابت پرشکوه و جلال است و چه در تمام ‏چند دهه اخیر که یکی از پرافتخارترین کشورها در این فستیوال بوده‌ایم.

سوژه اصلی تازه‌ترین سریال این روزهای تلویزیون یک «زن» قهرمان است

یک زن برنو به دستِ روشنفکرِ ترقی‌خواه!

این روزها بعد از پایان عصر جدید، تک‌خال تلویزیون، سریالی است به ‌نام بانوی سردار. سریالی تاریخی به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی که روایتگر بخشی از زندگی بی‌بی مریم ملقب به سردار مریم است. شخصیتی که در تاریخ معاصر به نخستین بانوی سردار ایرانی که به مبارزه با استکبار انگلیس و حکومت مرکزی رضا شاه پرداخته، معروف است.سریال بانوی سردار به‌ سیاق مد جدید سریال‌های تاریخی شبکه سه از بازیگرانی کمتر شناخته‌شده در روایت داستانش بهره می‌برد. بازیگرانی چون پانته‌آ سیروس، حبیب دهقان‌نسب، سهیلا رضوی، فرخ نعمتی، کاظم هژیرآزاد و صدرالدین حجازی؛ با سابقه معتبر و محترم نمایشی که البته هیچ‌کدام سوپراستارهای سینما و جعبه جادو نیستند.

فهرست مجریان برتر و پرسش‌های بی‌پاسخ

مجریان سرشناس در لیست سیاه تلویزیون!

دیروز نامه‌ای از رضا پورحسین قائم مقام معاون سیمای رسانه ملی منتشر شد؛ که خیلی زود در فضای مجازی واکنش‌های زیادی را به‌وجود آورد. در این نامه خطاب به مدیران شبکه‌های سیما، پورحسین علاوه‌بر ابلاغ دستور سازمانی برای تشویق مجریان برتر شبکه‌های مختلف، بخشی از شاخص‌های ارزیابی عملکرد مجریان را نیز مرور کرده بود. شاخص‌هایی که هم نگاه رسمی صداوسیما را نسبت به بخشی از ایده‌آل‌های سازمان درخصوص رفتار مجریان منعکس می‌کند؛ و هم به‌شدت در معرض انواع و اقسام بدفهمی‌هاست...