وقایع‌نگاری قتل «گاندی» به دست «گودسه»

شهروند آنلاین| پاکستان و هند از زمان استقلال تا همین لحظه مشکلات بسیاری با هم داشتهاند که حاصل آن چند نبرد نظامی بزرگ، تعداد زیادی درگیری‌های مرزی و چالش‌های دیپلماتیک طی بیش از 7 دهه رابطه سیاسی پرتلاطم بوده است. اما شاید خسارت‌بارترین حاصل این کشمکش ادامه‌دار را بتوان ترور مهاتما گاندی رهبر استقلال هند به شمار آورد.

عامل این فاجعه یعنی ناتورام وینایاک گودسه، به عنوان یک ناسیونالیست‌ افراطی هندو معتقد بود مماشات با پاکستان به اقتدار هندوستان لطمه زده و این میان کسی جز گاندی که همواره بر صبر و مدارا تاکید دارد مقصر نیست. گودسه تصور می‌کرد پس از حذف گاندی، هند بهتر می‌تواند در برابر زیاده‌خواهی‌های پاکستان و شخص محمدعلی جناح از خود عکس‌العمل نشان دهد. عقیده‌ای که موجب شد او بدون آن که دستش بلرزد با شلیک 3 گلوله، بزرگترین رهبر سیاسی و معنوی همه ادوار هندوستان را به قتل برساند.

گودسه که از روزها قبل و با قصد قبلی از بمبئی عازم دهلی نو شده بود، با تعقیب گاندی که عازم آیین نیایش عصرانه بود، در فرصتی مناسب خود را به او رساند و پس از یک تعظیم کوتاه – جهت پرت کردن حواس‌ها از اسلحه‌ای که پنهان کرده بود – بلافاصله با سه شلیک قفسه سینه رهبر استقلال هند را هدف گرفت. محاکمه گودسه 27 مه 1948 آغاز و آخرین دفاعیات او 5 فوریه انجام شد که متن آن بعدها با عنوان «چرا گاندی را کشتم؟» انتشار یافت. در نهایت دادگاه عالی هند 10 فوریه 1949 میلادی او را به اعدام محکوم کرد. ن

نخستین اعتراض‌ها به حکم از سوی کسانی انجام پذیرفت که اصلی‌ترین عزاداران این فقدان بزرگ به شمار می‌آمدند، یعنی جواهر لعل نهرو یار وفادار گاندی در دوران مبارزه با استعمار انگلستان و همچنین خانواده مقتول! آنها خواهان تبدیل مجازات گودسه به حبس ابد بودند زیرا اعتقاد داشتند گاندی هیچگاه به اعدام ایمان نداشت و این حکم قطعاً بی‌احترامی بزرگی به آن رهبر افسانه‌ای است. اما اعتراض‌ها نتیجه نداد. از آن سو گودسه نیز از درخواست عفو احتراز کرد و نتیجه این که به حکم محکمه در 15 نوامبر 1949 در زندان آمبالا به دار مجازات آویخته شد.