بر اساس آمارهای مرکز آمار ایران، برنج خارجی در دوره یکساله ۱۰۹ درصد و لپه ۱۱۹ درصد گران‌تر شده‌اند. این یعنی تورم ۳ رقمی به اقتصاد ایران بازگشت
شهروند آنلاین: بر اساس آخرین آمارهای منتشر شده توسط مرکز آمار ایران برنج خارجی 109 درصد تورم داشته است.بر این اساس می‌توان گفت تورم‌های ۳رقمی به اقتصاد ایران بازگشت. آنطور که آمارها نشان می‌دهد برنج خارجی در دوره یکساله 109 درصد گران‌تر شده است.همچنین لپه در دوره یکساله 119 درصد، عدس 137 درصد، هندوانه 166 درصد و خربزه 103 درصد گران‌تر شده‌اند.
آمارهای تورم متوسط در اقتصاد ایران نشان می‌دهدکه پیش از این، تورم سه رقمی که در ابتدای دهه ۲۰ اتفاق افتاده است، یک جهش قابل‌توجه بوده و این نرخ نیز به رکورد بیشترین تورم متوسط ایران تبدیل شده است. این برهه زمانی، تنها باری است که نرخ تورم به سطح سه رقمی رسیده است. در دهه ۲۰ وضع غلات در ایران به مشکل بزرگی تبدیل شده بود. به علت مهاجرت کشاورزان، بی‌ثباتی اوضاع سیاسی و کمبود وسایل حمل‌و‌نقل عرضه این محصولات با مشکل روبه‌رو بود. همچنین بر اثر وقایع این دهه روابط بازرگانی با کشورهای اروپا محدود و مسدود شد و این امر باعث شد که دولت نتواند کالاهای مدنظر مردم را تامین کند. همچنین در این زمان هجوم نیروهای بیگانه که سبب هرج و مرج در امور مملکتی شده بود، جمع‌آوری مالیات را غیرممکن کرده بود. مجموع این عوامل باعث ایجاد تورم بیش از اندازه در ابتدای دهه ۱۳۲۰ شده بود.
در این سال‌ها جدی‌ترین موضوع کمبود نان بود، این موضوع باعث شد که هزاران تظاهرات‌کننده شامل دانشجویان، زنان و بچه‌هایشان جلوی مجلس شورای ملی گرد آمدند و فریاد می‌زدند، یا مرگ یا نان و با این اوضاع متفقین و دولت ایران دست به کار شدند و با وارد کردن گندم عرضه نان را تحت کنترل در آوردند. براساس آمارهای گزارش بانک مرکزی نرخ تورم در سال ۱۳۲۱ به سطح ۹۶ درصد رسید و در سال ۱۳۲۲ با ورود به سطح سه رقمی رقم ۱۱۰ درصد را ثبت کرده است، اما نکته قابل‌توجه این موضوع است که نرخ تورم در سال ۱۳۲۳ به سطح ۷/ ۲ درصد کاهش یافته است. این نکته شاید نشان‌دهنده این موضوع است که در این سال‌ها، اعتبار آمارهای ارائه شده در سطح بالایی نباشد و دقت این آمار پایین‌تر از شرایط کنونی باشد، همچنین بررسی آماری نشان می‌دهد پس از ۷ سال در سال ۱۳۲۹ با ثبت رقمی منفی ۵/ ۱۷ درصد کمترین سطح را در تاریخ تورم متوسط ثبت کرده است.
نرخ تورم سالانه پس از این سال‌ها در یک روند کم نوسان حرکت کرد و تورم بعدی در میانه دهه ۵۰ و پس از افزایش مخارج دولت رخ داد. درآمدهای نفتی ایران از کمتر از ۵/ ۲ میلیارد دلار در سال ۱۳۵۱ به حدود هشت میلیارد دلار در سال ۱۳۵۲ و بیش از ۲۱ میلیارد دلار در سال ۱۳۵۳ رسید، یعنی در ظرف دو سال بیش از هشت برابر شد. وسوسه استفاده هرچه بیشتر از این درآمدهای بادآورده برای شتاب بخشیدن به رشدی که پیش از آن به سقف ظرفیت واقعی خود رسیده بود، اقتصاد ایران را از مسیر درست و منطقی خارج کرد و باعث شد نرخ تورم به بالای ۲۰ درصد برسد.
کارشناسان معتقدند رسیدن به نرخ تورم تک‌رقمی در تمام اقتصادها، پیش‌نیازهایی را داشته است که بدون انجام این پیش‌نیازها نمی‌توان بیماری تورم را از بدنه اقتصاد دور کرد؛ بنابراین اگر سیاست‌گذار به‌دنبال این است که رکوردهای بالای تورمی در اقتصاد ایران، تکرار نشود، لازم است که یک پارادایم مشخص برای کنترل نرخ تورم شکل گیرد، پارادایمی که نیاز به همراهی و هماهنگی نهادها و اقتدار سیاست‌گذار پولی دارد. در غیر این صورت ریتم نوسان پردامنه نرخ تورم، در اقتصاد کشور تکرار خواهد شد.