پولاد امین، شهروند آنلاین: آرین وزیر دفتری در اولین فیلمش «بی‌رویا» داستان زنی به نام رویا را روایت می‌کند که با دیدن یک دختر دچار تحول می‌شود. فیلمی با بازی طناز طباطبایی، صابر ابر و شادی کرم‌رودی که دست‌کم از نظر خط داستانی اصلی خود یادآور سابقه کارگردان به عنوان سازنده شماری از فیلم‌های کوتاه موفق این سال‌هاست؛ که برایش حضور در جشنواره‌ای مانند کن را نیز به ارمغان آورده‌اند.
-درباره داستان «بی‌رویا» چه توضیحی می‌توانید بدهید؟
تنها اینکه در این فیلم معمایی و رازآلود زندگی زوجی به نام رویا و بابک روایت می‌شود که قبل از مهاجرت درگیر یک‌سری اتفاقات عجیب می‌شوند. در واقع این فیلم یک درام اجتماعی است که در روند پیشرفت قصه وارد ژانرهای دیگری نیز می‌شود و می‌کوشد تحلیل‌های مخاطب را زیر سوال ببرد.
-چه شد که به این داستان و این فیلمنامه رسیدید؟
بعد از آخرین فیلم کوتاهی که ساخته بودم، حدود سه سال درگیر ساخت اولین فیلم بلندم بودم. یعنی از وقتی که تصمیم به نوشتن فیلمنامه گرفتم، تا زمانی که به «بی‌رویا» رسیدم، زمان زیادی طول کشید. البته در این فاصله چند فیلمنامه هم نوشتم، اما تنها چیزی که برایم راضی‌کننده بود، همین «بی‌رویا» بود که از همان زمان که داشتم طرح اولیه فیلمنامه‌اش را هم می‌نوشتم، می‌دانستم که فیلمنامه خوب و جالبی خواهد شد.
-از این مرحله تا پایان فیلمنامه چطور؟ این روند هم زیاد طول کشید؟
نسخه اول فیلمنامه را حدود روزهای اولی که کرونا شیوع پیدا کرده بود، نوشتم و از آن به بعد هم تکمیل فیلمنامه حدود یک سال زمان برد.
-با توجه به کارنامه‌تان در سینمای کوتاه، روند جلب سرمایه و پیدا کردن تهیه‌کننده برایتان چطور پیش رفت؟
با هر پیشینه‌ای ساخت اولین فیلم بلند تجربه بسیار سختی است. چون باید بتوانی اعتماد یک‌سری افراد را که آشنایی زیادی با توانایی‌های تو ندارند، جلب کنی و این پروسه ساده‌ای نیست. به خصوص برای ساخت فیلمنامه‌ای مانند «بی‌رویا» که فضای متفاوتی داشت و همین هم کار را سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌کرد. با این حال، همان‌طور که گفتید رزومه‌ای که در ساخت فیلم کوتاه داشتم کمک بزرگی در این مسیر بود و البته فیلمنامه هم کارم را خیلی جلو انداخت و باعث شد اولین فیلمم را با تهیه‌کنندگان و یک گروه حرفه‌ای بسازم.
-برای جلب سرمایه از نهادهای دولتی و خاص هم کمک گرفتید؟
تا آن‌جایی که می‌توانم بگویم «بی‌رویا» جزو معدود آثاری است که با سرمایه شخصی ساخته شده. در واقع هومن سیدی و سعید سعدی سرمایه‌گذاری و تهیه فیلم را انجام دادند.
-با هومن سیدی از قبل آشنایی داشتید یا در روند ساخت این فیلم با هم آشنا شدید؟
هومن سیدی را از یکی از جشنواره‌هایی که یکی از فیلم‌های کوتاهم در آن حضور داشت، می‌شناختم. موضوع به سال ۹۷ برمی‌گردد که هومن سیدی داور جشنواره‌ای بود که فیلم کوتاه من در آن جایزه گرفت و همان‌جا هومن سیدی گفت که هر وقت خواستم فیلم بلند بسازم، به او بگویم تا کمکم کند. در سال 99 زمانی که خواستم «بی‌رویا» را بسازم، فیلمنامه را به آقای سیدی دادم و ایشان هم کمکم کرد.
-فیلم شما بازیگران مطرح و معروفی دارد. با توجه به سرمایه‌گذاری شخصی نباید ولخرجی زیادی در این فیلم انجام شده باشد. بازیگران را چگونه راضی کردید در «بی‌رویا» حضور یابند؟
مهم‌ترین عامل در جلب رضایت بازیگران متن فیلمنامه و رزومه کارهای کوتاهم بود. به خصوص فیلمنامه که هر سه بازیگر اصلی فیلم آن را دوست داشتند.
-بازیگران حاضر در فیلم گزینه‌های اول شما بودند؟
از همان اول کار، یعنی از مرحله نوشتن فیلمنامه، روی این بازیگران نظر داشتم و در این زمینه باید بگویم که خیلی خوش‌شانس بودم که خود آن‌ها هم پذیرفتند در این کار باشند و تا آخر هم پای کار ایستادند.
-فکر می‌کنی «بی‌رویا» در چه بخش‌هایی در جشنواره مورد توجه قرار گیرد؟
با اینکه در نامزد شدن یک فیلم، نقش اصلی را نظر و سلیقه داوران دارد و این را از ابتدا نمی‌شود حدس زد، اما به هر حال اولین ویژگی این فیلم بی‌شک بازیگری آن است که تقریبا هر سه بازیگر اصلی فیلم یعنی صابر ابر، طناز طباطبایی و شادی کرم‌رودی نقش‌های پیچیده‌ای داشتند. اما علاوه بر بازیگری فکر می‌کنم فیلمنامه، فیلمبرداری و طراحی صدای «بی‌رویا» هم بتواند جلب توجه کند.
-فکر می‌کنید در آینده فیلمسازی‌تان هم مسیر این فیلم را دنبال کنید؟
مسیر آینده یک کارگردان به خیلی چیزهای مختلف بستگی دارد و اصلا بهتر است بگوییم که در فیلمسازی مسیر مشخصی وجود ندارد. در واقع اینکه در آینده چگونه و چقدر کار کنی، به بسیار چیزهای مختلف بستگی دارد که مهم‌ترینش هم این است که به عنوان یک فیلمساز خودت چه آینده‌ای برای خود ترسیم می‌کنی که به این معناست چقدر در طی کردن مسیرت پیگیری می‌کنی و می‌توانی موانع پیش رویت را مدیریت کنی.