مژده غضنفری: لایههای دروغ فیلمی رزمی است که کارگردان آن تلاش دارد قصه و داستانی را به فیلم تحمیل کند تا هنر خود را به عنوان یک رزمیکار یا بدلکار به تصویر بکشد.
فیلم در طراحی سکانسهای زد و خورد به نسبت سطح سینمای ایران موفق عمل میکند اما در سطح جهانی اینگونه حرکات مربوط به سه یا چهار دهه قبل میشود.
لایههای دروغ که پر از سکانسهای اسلوموشن و ویدیوکلیپ است، تبدیل به یک کمدی ناخواسته شده که جا به جا تماشاگر را میخنداند و لحظات مفرحی را برای او فراهم میسازد.
فیلم که نام بنیاد سینمای فارابی را هم با خود به یدک میکشد حضورش در جشنوارهی فیلم فجر بیمعناست و احتمالا فیلمساز به همان دلیلی که تمایل داشته تواناییهایش را در حرکات ورزشی در فیلمی سینمایی به تصویر بکشد تمایل داشته در جشنوارهی فیلم فجر هم حضور داشته باشد و به نظر میرسد امکانات مالیاش هر دو مهم را فراهم ساخته است.