در ایران باستان به یاد ۱۲ ماه سال، ۱۲ روز اول سال را به جشن و پایکوبی می‌پرداختند. سیزدهمین روز فروردین ماه به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی تیر یا تِشتَر نام گرفت و به جشن های نوروزی اضافه شد.
مردم ایران باستان در این روز به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌رفتند و با شادی و پایکوبی، آرزوی بارش باران را از خداوند می‌کردند.
در کتاب‌های تاریخی، از سیزده بدر به طور کامل سخنی گفته نشده و پیشینه این جشن در بین عموم کمی مبهم باقی مانده است.
اما با بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب به نظر می‌رسد پیشینه آیین مربوط به دوران قاجار می‌باشد. هیچ سندی هم وجود ندارد که مردمان نسل‌های پیشین از نحسی سیزده سخن گفته باشند و در این روز نحسی را به در کنند.
لینک کوتاه:
https://shahrvandonline.ir/201949
کپی شد