مرضیه موسوی- شهروند آنلاین؛
1- «بشردوستی» در تمام دنیا ادبیاتی مشترک دارد. کاستن از درد و رنج انسان‌ها، تکریم و احترام به انسان‌ها، تلاش برای صلح پایدار و حمایت بی‌چون و چرا از سلامت انسان‌ها ارزش‌هایی پذیرفته‌شده در هر کشوری است؛ اهدافی که جمعیت‌های ملی عضو فدراسیون بین‌المللی و صلیب‌سرخ آن را سرلوحه برنامه‌ها و فعالیت‌های خود قرار می‌دهند. وظایف تعریف‌شده بر اساس همین اهداف است که هنگام وقوع یکی از بزرگ‌ترین زمین‌لرزه‌های قرن در کره‌زمین، درست در بیخ گوش گربه ایران، تیم‌های امدادی و عملیاتی به داد مردم ترکیه و سوریه می‌رسند و مردم با وجود همه مشکلات و چالش‌های معیشتی، کمک‌های انسان‌دوستانه خود را روانه شهرهای حادثه‌دیده می‌کنند.
حدود 100 کشور عضو فدراسیون صلیب‌سرخ، با وقوع زمین‌لرزه 7.8ریشتری ترکیه و سوریه راهی مناطق متاثر شدند. اما این هلال‌احمر ایران بود که از دولت ترکیه نشان فداکاری را دریافت کرد؛ قدردانی که به تخصص و مهارت تیم‌های عملیاتی اشاره داشت و امدادرسانی اعضای هلال‌احمر ایران، از جان و دل.
2- «بسوزد پدر تجربه!» این اشاره غیرمستقیمی است که اغلب امدادگران پرسابقه از آن یاد می‌کنند تا نشان دهند مهارت‌های عملیاتی خود را از کجا و چگونه به دست آورده‌اند. بلاخیزی کشورمان ایران و در گستره بزرگ‌تر یعنی خاورمیانه در سال‌ها و دهه‌های گذشته کوله‌بار امدادگران را پربارتر از همیشه کرده است. البته که امدادگران و مدیران عملیاتی از هماهنگی تیم‌های ایرانی در زلزله ترکیه و سوریه هم کم یاد نکرده‌اند. حالا امدادگران کارکشته ایرانی تجربه دیگری را هم به چنته خود اضافه کرده‌اند و یک پله از اوجی که در آن بودند، بالاتر رفته‌اند.
3- «روز مبادا» در آمادگی در برابر بحران همین امروز است، همین لحظه‌ای که در حال گذر است و معلوم نیست چند ثانیه بعد از آن چه رخدادی انتظارمان را می‌کشد. پس بهترین زمان برای استفاده از درس‌آموخته‌های حوادث و بلایا هم همین حالاست؛ حالایی که فاجعه هنوز رخ نشان نداده و فرصت برای کم کردن هزینه‌های حادثه وجود دارد.
قدم‌های برداشته‌شده در زمینه پیشگیری از بحران در شهرها، این اقدامات را تا قوانین شهرسازی و ساختمان‌سازی پیش برده است، البته فقط روی کاغذ. رعایت اصول ایمنی ساخت‌وساز به‌خصوص در ساختمان‌های بلندمرتبه و برج‌ها، گرچه در قانون ضروری اعلام شده، اما هنوز چندان ضمانت اجرایی ندارد. ساختمان‌هایی که در همین روزها در کوچه‌های باریک و محله‌های فرسوده بالا می‌روند گواه خوبی برای این ادعا هستند.
گرچه بلافاصله بعد از زلزله، تیم‌های امدادی و کمک‌های بین‌المللی از راه رسیدند و به آواربرداری مشغول شدند، اما بد نیست یادآوری این نکته که همه این عملیات آواربرداری سبک و جست‌وجو و نجات در حوادثی مثل زلزله ترکیه، تنها دو هفته بعد از حادثه ادامه دارد. ساختمان‌های بسیاری در شهرهای زلزله‌زده ترکیه بدون اینکه هرگز فرصتی برای جست‌وجوی اجساد و قربانیان باشد، با بیل‌های مکانیکی و ماشین‌آلات سنگین آواربرداری شدند، چراکه پروتکل‌های بین المللی می‌گویند شانس زنده‌ماندن افراد زیر آوار، بدون دسترسی به آب و مواد غذایی چیزی کمتر از 14 روز است و بعد از گذشت این زمان، انجام عملیات جست‌وجو و نجات مثل کاشتن دانه در خاک بی‌حاصل است.
// انتهای پیام