اسرائیل دارای پایگاههای هوایی زیادی است که بسیاری از آنها را مخفی نگه میدارد. این پایگاهها صرفنظر از کارکردهای متعارف نظامی، دارای کارکردهای دیگری از جمله جاسوسی، شناسایی و رصد و رهگیری نیز هستند.
به گزارش شهروند آنلاین،اسرائیل پایگاههای هوایی زیادی دارد که تلاش میکند، وجود بسیاری از آنها را مخفی نگه دارد، چراکه بر این باور است، پایگاههای هوایی از جمله تأثیرگذارترین و خطرناکترین عوامل در جنگهای آینده هستند.
بنابراین در حالی که این رژیم ادعا میکند، رسماً فقط دارای 10 پایگاه هوایی است، اما اطلاعات موثقی وجود دارد که نشان میدهد، در سرزمینهای اشغالی پایگاههای هوایی دیگری نیز وجود دارند.
اسرائیل برای مخفی نگهداشتن این پایگاهها و بهطورکلی تأسیسات نظامی خود، آنها را از نقشهها حذف و زمینهای کشاورزی یا بیابانی صوری را جایگزین آنها میکند.
این پایگاههای هوایی دارای وظایف نظامی متعددی مانند شناسایی، دیدهبانی، جاسوسی، رهگیری هواپیماهای دشمن، پشتیبانی هوایی از نیروهای زمینی، توپخانهای و دریایی و ارائه اطلاعات هستند، علاوه بر اینکه از آنها در عملیات تهاجمی در جبهه داخلی و خارجی نیز استفاده میشود.
تاریخ برخی از پایگاههای هوایی اسرائیل به دوره قبل از اشغال فلسطین توسط اسرائیل برمیگردد، از جمله در دوره قیمومیت انگلیس بر فلسطین که انگلیسیها پایگاههایی را برای استقرار نیروی هوایی خود در سال 1948 در فلسطین تأسیس کردند، اما پس از تأسیس اسرائیل، آنها را در اختیار این رژیم قرار دادند، از جمله این پایگاهها میتوان به «رامات دیوید» و «تل نوف» اشاره کرد.
اسرائیل در دهههای 60 و 70 برای پشتیبانی از نیروی هوایی خود پایگاههای جدیدی با کمک آمریکا تأسیس کرد و گامهای مهمی برای ساخت پایگاههای هوایی بیشتر برداشت، از جمله اینکه اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80، 3 پایگاه در صحرای نقب باهدف تقویت معاهدات صلح اسرائیل و مصر و خروج از پایگاههایی که در شبهجزیره سینا اشغال کرده بود، احداث کرد.
پایگاههای هوایی اسرائیل
پایگاههای هوایی اسرائیل در سرتاسر سرزمینهای اشغالی پراکنده شدهاند:
منطقه شمالی: وابسته به فرماندهی شمالی ارتش اسرائیل است و منطقه الجلیل و جولان اشغالی را در برمیگیرد.
منطقه مرکزی: شامل مناطق مرکزی اسرائیل و وابسته به فرماندهی مرکزی است.
منطقه جنوبی: شامل صحرای نقب، وادی عربه و ایلات است و وابسته به فرماندهی جنوب است.
اسرائیل در طول این سالها تغییراتی در پایگاههای هوایی خود نیز ایجاد کرده، به عنوان مثال برخی پایگاههایش را مسدود و به مکانهای دیگری منتقل کرد که از جمله آنها میتوان به پایگاه هوایی «لد» در فرودگاه بن گوریون اشاره کرد.
این پایگاه اوت 2008 به پایگاه هوایی «نواتیم» منتقل شد. همچنین پایگاه «سدی دوو» در تلآویو که در جولای 2019 بسته شد و یا فرودگاه حیفا که پیشتر یک فرودگاه نظامی بود و اکنون به فرودگاه غیرنظامی تبدیل شده است.
انواع پایگاههای هوایی در اسرائیل
نیروی هوایی اسرائیل براساس مأموریتهای محوله آنها را طبقهبندی و نامگذاری میکند که معروفترین آنها عبارتاند از:
باحا: پایگاه هوایی است که علاوه بر اسکادران هوایی، اسکادرانهای دیگری مانند یگانهای ویژه هوایی را نیز در برمیگیرد و توسط افسری با درجه سرهنگ یا سرتیپ اداره میشود.
کناو: به معنای یک بخش است و به پایگاه هوایی گفته میشود که فقط یک اسکادران هوایی را در خود جای میدهد و توسط یک افسر با درجه سرهنگ اداره میشود.
شاحار: به معنای واحد هوایی اضطراری و فوقالعاده است.
مهمترین پایگاههای هوایی اسرائیل
پایگاه هوایی پالماهیم (باحا 30)
پایگاه پالماهیم در شمال شرقی شهر اشدود در سواحل دریای مدیترانه قرار دارد. این پایگاه در دهه 70 به عنوان یک مرکز آزمایش موشکی ساخته شد، اما بعد به یکی از مهمترین و اساسیترین پایگاههای نظامی ارتش اسرائیل تبدیل شد.
این پایگاه وظایف راهبردی و حیاتی بسیاری را برعهده دارد و دارای تأسیساتی مانند پرتاب فضایی است که روی ساخت و توسعه ماهوارههای جاسوسی و پرتاب موشک و ماهواره کار میکند.
پالماهیم مقر دائمی تعدادی از اسکادرانهای نیروی هوایی اسرائیل، پایگاه اصلی بالگردهای نظامی و یک میدان شلیک توپ است. همچنین، یک واحد آزمایش موشکی را نیز در برمیگیرد و مرکز یگانهای ویژه ارتش اسرائیل مانند “شلداگ”، واحد “669” و واحد ویژه اطلاعات است.
این پایگاه مقر گروهی از اسکادرانهای پهپادی مانند: یگان «الأیل الناطح» 147 و یگان 161 نیروی هوایی اسرائیل و همچنین، یگانهای توپخانه 5252 است که پهپادهای هرمس را به پرواز در میآورد.
پالماهیم مرکز اصلی راهاندازی، کنترل و هدایت سامانه پهپادهای اسرائیل است و دانشکده آموزش هواپیماهای بدون سرنشین نیز در آن قرار دارد.
پایگاه نواتیم (باحا 28)
پایگاه “نواتیم” در صحرای نقب، شرق بئرسبع و در نزدیکی خط سبز واقع شده است. این پایگاه یکی از بزرگترین پایگاههای نظامی اسرائیل است و مقر فرماندهی راهبردی هوایی ارتش اسرائیل در زیر زمین، در آن قرار دارد. همچنین مقر جنگندههای F-35 اسرائیل نیز محسوب میشود. افزون بر آن جنگندههای رادارگریز، هواپیماهای ترابری نظامی، هواپیما و تجهیزات نظارتی الکترونیکی نیز در این پایگاه مستقر هستند.
این پایگاه دارای باند فرود است و اسکادرانهای 140 معروف به یگان “عقاب طلایی”، اسکادران “F-35″، دو اسکادران حملونقل، یک اسکادران هواپیمای سوخترسان، اسکادران جاسوسی نهشون 122 و سایر واحدهای پشتیبانی هوایی نیز در آن مستقر هستند و مجهز به یک مرکز شبیهساز پیشرفته برای آموزش خلبانان است.
پایگاه اوودا (باحا 10)
پایگاه “اوودا” در شمال غربی شهر ایلات، در منطقه نقب جنوبی در نزدیکی مرز اردن واقع شده، دارای دو باند پرواز و دانشکده کنترل هوایی است که در آن بیشتر آموزشهای نیروی هوایی ارتش اسرائیل انجام میشود.
این پایگاه در سال 1981 توسط آمریکا ساخته شد تا پایگاه هوایی اتزیون، در سینا به آنجا منتقل شود.
پایگاه هاتزریم (باحا 6)
“هاتزریم” در غرب شهر بئرسبع، در صحرای نقب در جنوب اسرائیل واقع شده است. این پایگاه در دهه 1960 ساخته شد و دارای دانشکده هوانوردی نیروی هوایی و موزه نیروی هوایی ارتش اسرائیل است که در آن مجموعهای از هواپیماهای قدیمی به نمایش گذاشته شده است.
مؤسسه تحقیقات صلح استکهلم میگوید، این پایگاه محل نگهداری سلاحهای هستهای اسرائیل است. گروهی از اسکادرانهای ارتش اسرائیل از جمله یک اسکادران F-16، یک اسکادران F-15 و یک اسکادران آموزشی M-346-LAVI در این پایگاه مستقر هستند و دارای 4 باند پرواز است.
پایگاه تلنوف (باحا 8)
پایگاه “تلنوف” در نزدیکی خط سبز در جنوب شرقی تلآویو قرار دارد و یکی از 3 پایگاه اصلی نیروی هوایی ارتش اسرائیل و مرکز اصلی عملیات و آموزش نیروهای چترباز ارتش این رژیم است.
این پایگاه مقر واحد 699 معروف به “مسلول” و واحد جستوجو و نجات رزم هوایی فرماندهی نیروی ویژه هوایی “کاهام” است. دانشکده صنایع هوایی در این پایگاه است.
این دانشکده توسط مرکز تحقیقات، توسعه و آموزش ارتش اسرائیل اداره میشود و مجهز به یک مرکز آزمایش پرواز است که به اسکادران 601 معروف است و در آن علاوه بر آزمایشهای پروازی، آزمایش هواپیماها و سیستمهای تسلیحاتی نیز انجام میشود.
تلنوف دارای 3 باند و تعدادی اسکادران عملیاتی از جمله دو اسکادران F-15، یک اسکادران جنگندههای یاسور و یگان جنگ الکترونیک معروف به یگان 555 است.
این گمان وجود دارد، بخشی از بمبهای هستهای اسرائیل ویژه هواپیماهای تهاجمی در این پایگاه نگهداری میشود.
پایگاه تلنوف در سال 1941 توسط ارتش انگلیس ساخته شد.
پایگاه رامات دیوید (کناو 1)
پایگاه رامات دیوید در دشت مرج بن عامر، در شمال مرکزی اسرائیل واقع شده و یکی از بزرگترین پایگاههای نظامی منطقه شمالی است، نزدیکی به جبهه شمالی و کرانه باختری اهمیت ویژهای به این پایگاه داده است.
این پایگاه وظایف متعددی مانند نظارت، شناسایی، رهگیری، فرود و حمله را انجام میدهد. دارای سکوهایی پرتاب پهپادهای جاسوسی و همچنین اردوگاههای تخصصی، دانشکده پرواز و سایر امکانات است.
رامات دیوید مجهز به سیستمهای پدافند هوایی پیشرفته از جمله سامانه آمریکایی «پاتریوت MIM-104»، سامانه دفاع موشکی «آردو»، «فلاخن دیوید» و سامانه گنبد آهنین است.
گفته میشود، در این پایگاه آشیانههای زیرزمینی برای محافظت از هواپیماها در برابر موشکها و جلوگیری از رهگیری آنها احداث شده است.
تشکیلات نظامی زمینی متعددی وابسته به تیپ شمالی مانند یگانهای پیاده نظام، یگانهای مکانیزه، یگان چترباز، یگان توپخانه و لشکر مهندسی در پایگاه مستقر هستند.
این پایگاه در سال 1942 توسط نیروهای انگلیسی ساخته شده بود.
پایگاه هاتزور (کناو 4)
پایگاه “هاتزور” در مرکز اسرائیل، در جنوب شرقی شهر اشدود، در نزدیکی سواحل دریای مدیترانه قرار دارد و یکی از فعالترین پایگاههای هوایی اسرائیل در امور دفاعی و تهاجمی و رهگیری و جمعآوری اطلاعات است.
این پایگاه دارای 3 باند فعال، قدیمیترین برج کنترل ترافیک هوایی است. تعدادی از اسکادرانهای جمعآوری اطلاعات، اسکادران پهپادی اوربیتر 4، اسکادران پهپادی هیرون 1، پهپادهای آموزشی، اسکادران شبیهساز انواع هواپیماهای F-15 و F-16، دو اسکادران جنگنده “باراکو اسکادران 100 و همچنین، یگانهای پشتیبانی و پدافند هوایی در این پایگاه مستقر هستند.
این پایگاه در سال 1942 توسط ارتش انگلیس ساخته شد.
پایگاه رامون (کناو 5)
پایگاه “رامون” در مرکز صحرای نقب در جنوب غربی بئرسبع واقع شده و یکی از مهمترین پایگاههای نظامی اسرائیل و مرکز اصلی استقرار نیروی هوایی اسرائیل از جمله جنگندههای سووا F-161 و بالگردهای آپاچی است.
رامون مجهز به سیستم پدافندی، تجهیزات و موشکهای ضدتانک و سایتهای آموزشی است و دانشکده نظامی «سیبرت میتار» در آن قرار دارد.
پایگاه سدوت میخا (کناو 2)
این پایگاه در مرکز اسرائیل و در جنوب غربی شهر قدس قرار دارد. از سدوت میخا اغلب بهعنوان انبار مهمات پایگاه هوایی “تلنوف” استفاده میشود. اما در آن موشکهای بالستیک میانبرد اسرائیل و دو سامانه پدافندی آرو 2 و 3 و موشکهای هاتز مستقر است.
گفته میشود، اسرائیل موشکهای هستهایش را در این پایگاه نگهداری میکند، به همین دلیل سه اسکادران از موشکهای بالستیک اریحا را با قدرت حمل کلاهکهای هستهای را در آن مستقر کرده است.
این پایگاه در سال 1962 در منطقهای کوهستانی با غارهای متعدد ساخته شد تا از آنها برای نگهداری موشکهای اریحا و سکوهای شلیک استفاده شود. پایگاه سدوت میخا از جمله پایگاههایی است که اسرائیل وجود آن را انکار میکند.
پایگاه میرون (یابا 506)
پایگاه میرون (یابا 506) در الجلیل علیا، در بالای کوه «جرماق» قرار دارد و به «چشم اسرائیل» معروف است. میرون یک پایگاه رصد و کنترل حریم هوایی اسرائیل بهویژه در منطقه شمالی است. از دیگر وظایف آن، هماهنگی و مدیریت عملیات هوایی و پارازیت الکترونیکی است.
میرون ترافیک هوایی نظامی در شمال اسرائیل، سوریه، لبنان، قبرس و ترکیه را پوشش میدهد و عملیات نفوذ هوایی بر فراز اسرائیل و کشورهای همسایه را زیر نظر دارد و به پدافند هوایی و مراکز عملیاتی هشدارهای اولیه را میدهد.
دستگاههای موجود در آن میتوانند، هواپیماها را از فاصله 360 کیلومتری مرزهای فلسطین اشغالی شناسایی کنند و این اختیار را دارد که سامانههای پدافندی و موشکهای رهگیری را به سمت آنها شلیک و یا جنگندهها را برای رهگیری آنها به عنوان متخاصم به پرواز درآورد و حملات در کشورهایی مانند لبنان و سوریه انجام دهد.
میرون دارای سامانههای الکترونیکی مدرن، دستگاههای جاسوسی و پارازیت و رادارهای پیشرفته و همچنین فناوریهای کنترل پهپادها و سامانههای پدافندی و موشکی است.
پایگاه مگیدو (شاحر 7)
مگیدو در وادی زرعین در شمال اسرائیل واقع شده، دارای یک پایگاه عملیاتی برای هواپیماهای سبک و بالگرد و یک مرکز گلایدینگ است و یکی از یگانهای واحد 505 در آن مستقر است.
مگیدو در سال 1942 با هدف توسعه رامات دیوید ساخته شد، اما مستقل عمل کند.
فرودگاه عین شِمِر
فرودگاه «عین شِمِر» در شمال اسرائیل و در 8 کیلومتری شرق منطقه الخضیره حیفا قرار دارد. این فرودگاه در واقع یک پایگاه هوایی است که در آن پهپادهای آزمایشی ارتش اسرائیل و یک سامانه پدافندی ارو2 مستقر و مجهز به رادار دوربرد است.
این پایگاه منبع قطعی گسترده سیستم موقعیتیاب جهانی (GPS) است بر ناوبری هوایی غیرنظامی و مسافری در خاورمیانه تأثیر منفی بسیاری گذاشته است./فارس
انتهای پیام