لایحه تعیین ضوابط کنترل آلایندههای هوا در پایانههای اتوبوسرانی و ترمینالها با اعتراض برخی از اعضای شورای شهر تهران به دلیل «ایجاد مسئولیت بدون پشتوانه قانونی بر دوش مدیریت شهری» رد شد.
شهروندآنلاین: لایحه تعیین ضوابط کنترل آلایندههای هوا در پایانههای اتوبوسرانی و ترمینالها از طرف اعضای شورای شهر رد شد. بعضی از اعضای شورای شهر این لایحه را ایجاد مسئولیت بدون پشتوانه قانونی بر دوش مدیریت شهری عنوان کردند.
پایانههای اتوبوسرانی و پارکسوارها متأسفامه مأمن ذرات معلق بهخصوص کربن سیاه هستند؛ ذراتی که منجر به مرگ زودرس بیماریهای قلبی، ریوی و بیماریهای مزمن میشوند. آمارهای منتشرشده نشان از این دارند که 28درصد ذرات منتشرشده ناشی از اتوبوسها و مینیبوسها در پایانههاست. اتوبوسهای دیزیلی و فرسوده که به دلیل تحریمها و هزینه بالا نوسازی نشدند.
به باور رئیس کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری شورا فیلترهای جذب دوده میتوانند این آلودگی را تا حدودی جذب کنند، اما تنها این فیلترها روی اتوبوسهای خریداریشده نصب شدهاند.
رسولی 16 دستگاه را مسئول میداند. او میگوید 60درصد آلایندگی مربوط به منابع پایداری و استفاده از مازوت است. «روزنامهها شهرداری را مسئول میدانند، در حالی که شهرداری در ناوگان اتوبوس بینشهری مسئولیتی ندارد.»
تکالیف شهرداری در کاهش و کنترل آلایندهها
به گفته زهرا صدراعظمنوری زمان توقف اتوبوسها در پایانهها مهم است و افزایش توقف باعث افزایش میزان انتشار میشود. «در برخی کشورها کاهش کارکرد درجا را مورد بررسی قرار دادهاند و سعیشده این کارکرد به ثانیه برسد.»
صدراعظمنوری با اشاره به اینکه در کشورهای آسیایی تا 3دقیقه کاهش داشته، گفت: «باید راهکارهایی را اتخاذ کنیم که این کارکرد درجا را به حداقل برسانیم و با کاهش کمتر از 15دقیقه و استفاده از فیلتر این آلودگی بسیار خطرناک را کنترل کنیم.» این عضو شورای شهر معتقد است طبق ماده 55 برنامه پنج ساله سوم توسعه شهر تهران شهرداری موظف است در راستای کاهش و کنترل انتشار آلاینده هوا در محدوده شهر تکالیفی را انجام دهد. هرچند حسن رسولی چنین باوری ندارد. «تنها وظیفه شهرداریها در بخش حملونقل درونشهری حوزه حملونقل مسافر و بار است.» به باور رسولی در هیچکدام از بندهای این قانون مسئولیت همراه با اختیار برای شهرداریها در حوزه حملونقل برونشهری دیده نشده و این دو حوزه از یکدیگر تفکیک شده است.
به گفته این عضو شورای شهر شهرداریها فقط در بخش حملونقل درونشهری تمرکز دارند و روح این لایحه تعیین وظیفه همراه با الزام به تأمین منابع مالی برای شهرداری است که مسئولیتی در این حوزه ندارند. «شهرداری در ترمینالها و پایانهها به جز وظایف خدماتی هیچ مسئولیتی نداشته و وزارت راه صفر تا صد مسئولیت را برعهده گرفته است.»
رسولی 16 دستگاه را مسئول میداند. او میگوید 60درصد آلایندگی مربوط به منابع پایداری و استفاده از مازوت است. «روزنامهها شهرداری را مسئول میدانند، در حالی که شهرداری در ناوگان اتوبوس بینشهری مسئولیتی ندارد.»
این طرح از لحاظ بار مالی در شرایط اقتصادی حاضر شهرداری همخوانی ندارد و خواستار بازگشت این طرح به کمیسیون شدیم تا بار مالی آن را بتوانیم جمع کنیم.
تصویب این لایحه بار اجتماعی و مالی بر دوش شهرداری میاندازد
ده روز آلودگی مداوم، شرایط این روزهای هوای تهران است؛ آلودگیای که حسین میلانی منشأ اصلی آن را آلایندگی کربن سیاه و خودروهای دیزلی فرسوده در سطح شهر میداند. «تنها در دو سال بحث مازوت مطرح شده است.» میلانی از شکایت ستاد شورا یارای و کمیسیون سلامت خبر میدهد که نیاز به رسیدگی دارد. «براساس برنامه سوم شهرداری، رسیدگی به این موضوع قانون هوای پاک و الزام رسیدگی به آلودگی هوا طبق مطالعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان میدهد نصب فیلتر دوده روی خودروهای اتوبوسرانی و خودروهای سنگین بسیار موثر است.»
به باور معاون شهردار تهران بار مالی این تصمیم تبعات اجتماعی دارد. مناف هاشمی گفته: «این طرح از لحاظ بار مالی در شرایط اقتصادی حاضر شهرداری همخوانی ندارد و خواستار بازگشت این طرح به کمیسیون شدیم تا بار مالی آن را بتوانیم جمع کنیم.» هرچند صدراعظم نوری در پاسخ به معاون شهردار تهران گفته: «این موضوع تحتعنوان لایحه است، نه طرح و در جلسات متعدد با حضور شهرداری به جمعبندی رسیدیم و از سخنان مناف هاشمی تعجب میکنم.»
این عضو شورای شهر در توضیح بیشتر گفته: «شورای شهر نسبت به قانون بالادستی موظف است و قانون هوای پاک فیلتر را تکلیف میکند، اگر بحث فیلتر را نمیپسندیم، بحث دیگری است.» او ادامه داده: «قرار نیست اگر یک بخش از لایحه را قبول نداشته باشیم، بازی را به هم بزنیم. چطور معاون شهردار در جلسات یک صحبتی میکند و در صحن یک صحبتی میکند.» به باور صدراعظمنوری شهرداری باید تمام تلاشش را بکند تا میزان آلایندگی اتوبوسهای شرکت واحد آلایندگیاش به حداقل برسد.