مردی که دانشمند شد، چون کشاورزی نمی‌دانست
«چرا سیب‌ها به سمت زمین پرتاب می‌شوند؟ اما ماه و خورشید روی زمین نمی‌افتند؟» اینها سوالاتی بود که در ذهن نیوتن طوفان به پا کرد
تجسم دنیای علم، بدون نام «آیزاک نیوتن» تقریبا غیرممکن است. او نخستین دانشمندی بود که سعی داشت توضیحی درمورد رابطه وزن هر جسم و نیروی جاذبه زمین ارایه بدهد. سمبلی که نیوتن معمولا با آن شناخته می‌شود، «سیب» است. همان سیب بزرگ و معروفی که از بالای درخت، روی سرش افتاده بود. البته این روایت چندان معتبر نیست، اما احتمالا او با دیدن سیبی که درحال سقوط بوده، به نخستین شواهد برای اثبات نیروی جاذبه پی برده است.
1- آیزاک نیوتن در بیست‌وپنجم دسامبر 1642 و در انگلستان به دنیا آمد و طبق گفته‌های مادرش، در زمان تولد، بسیار کوچک بود. آیزاک جوان، دقیقا هم‌نام پدرش بود. پدر او سه ماه قبل از تولد فرزندش درگذشته بود. مادر نیوتن نیز آیزاک سه ساله را نزد مادربزرگش رها کرد تا بتواند با همسر جدیدش زندگی کند.
2- مادر آیزاک دوست داشت فرزندش کشاورز شود. اما نیوتن این حرفه را اصلا دوست نداشت و در اداره کردن سبک زندگی روستایی هم کاملا ناموفق بود. مادرش هم وقتی دید حرفه کشاورزی برای پسرش مناسب نیست، به او اجازه داد تا به دانشگاه برود و تحصیل کند.
3- نیوتن ذات خجالتی، آرام و کم‌رویی داشت و به همین علت، در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت. اما با تمام این اتفاقات، او تمام تمرکزش را روی کارهای مدرسه‌اش گذاشته بود و سعی می‌کرد برتری علمی‌اش را به دیگران ثابت کند. آیزاک از دوازده تا هفده سالگی، در مدرسه پادشاهی گرَنتام تحصیل کرد. در این مدرسه هنوز هم امضای آیزاک نیوتن زیر یکی از پنجره‌ها، پیداست. نیوتن در مدت تحصیلش با «ویلیام کلارک» هم‌اتاقی بود که او را به شیمی علاقه‌مند کرد.
مادر آیزاک دوست داشت فرزندش کشاورز شود. اما نیوتن این حرفه را اصلا دوست نداشت و در اداره کردن سبک زندگی روستایی هم کاملا ناموفق بود
4- دایی آیزاک به او کمک کرد تا وارد کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج شود. نیوتن در ژوئن 1661 در کمبریج مشغول به تحصیل شد. اما از آنجا که ثروت قابل توجهی نداشت، چندین جا به‌طور پاره‌وقت کار می‌کرد تا هزینه‌های تحصیلش را بپردازد. او در آن روزها، غالبا پیش‌خدمت بود. در‌سال 1664، نیوتن بورس تحصیلی چهار ساله را در کمبریج به‌دست آورد. این فرصت به او داده شد تا مشاغل پاره‌وقتش را کنار بگذارد و با کیفیت بیشتر به درس و پژوهش بپردازد و ایده‌های جدیدی خلق کند.
5- بیماری طاعون در‌سال 1665، تحصیلات نیوتن را به وقفه انداخت. درواقع آیزاک نخستین مدرک دانشگاهی‌اش را در سال ۱۶۶۵ دریافت کرد، اما وقتی می‌خواست برای دوره کارشناسی ارشد ادامه بدهد، دانشگاه کمبریج بر اثر همه‌گیری طاعون در لندن، به مدت دو سال بسته شد و نیوتن به روستایش بازگشت. این دوره برای او در روستا بسیار پربار بود. او در همین دوران آن سیبِ معروف درحال سقوط را مشاهده کرد.
6- نیوتن در بیست‌وهفت سالگی استاد ریاضیات دانشگاه شد. برای این دانشمند بی‌رقیب، مدت زمان گرفتن مدرک کارشناسی ارشد تا رسیدن به جایگاه استادی در دانشگاه، تنها یک‌سال طول کشید. آیزاک بارو، یکی از بهترین دوستان و از اصلی‌ترین استادان نیوتن بود که نبوغ او را در دانشگاه کمبریج کشف کرد. بارو، بعد از مدتی تحت‌تأثیر اکتشافات ریاضیاتی نیوتن قرار گرفت و جایگاه خودش در دانشگاه را به او اعطا کرد.
7- «چرا سیب‌ها به سمت زمین پرتاب می‌شوند؟ اما چرا ماه، خورشید و دیگر ستاره‌ها به روی زمین نمی‌افتند؟» اینها تماما سوالاتی بود که در ذهن نیوتن طوفان به پا کرد. تمام كنجكاوى‌های او باعث شد تا راهش را در جهت اثبات «تئوری گرانش» هموار کند.
8- آیزاک نیوتن یک عضو پارلمان انگلیس بود! اما او دراین جایگاه، هیچ دستاوردی نداشت. بعضی از مورخان به شوخی نوشته‌اند: در کل زمانی که نیوتن در پارلمان بود، تنها یک‌بار از دمای اتاق شکایت و درخواست کرده بود تا پنجره‌ها را ببندند!
نیوتن به سختی صحبت می‌کرد و به سرعت عصبانی می‌شد و حتی بعضی اوقات، فراموش می‌کرد غذا بخورد!
9- نیوتن هیچ‌وقت ازدواج نکرد. او یکی از اعضای بلندمرتبه دانشگاه کمبریج بود و سمبل کسی که همیشه در جست‌وجوی علم است. شاید نیوتن به گمان خودش نمی‌خواست زندگی شخصی‌اش را با کسی اشتراک بگذارد یا هیچ‌چیز حواسش را پرت کند.
10- دانشمندان زیادی با مطالعات و پژوهش‌های بسیار در میان دست‌نوشته‌ها و خاطرات او به این نتیجه رسیدند که علایم «سندروم آسپرگر» در نیوتن وجود دارد، چرا که او زندگی اجتماعی بسیار ضعیفی داشته است. نیوتن به سختی صحبت می‌کرد و به سرعت عصبانی می‌شد و حتی بعضی اوقات، فراموش می‌کرد غذا بخورد! او خیلی سرش به کارش گرم بود.
11- نیوتن 30سال از زندگی‌اش را در کمبریج گذراند، اما علاقه چندانی به دانشجویان و تدریس نشان نمی‌داد. بعضی از مورخان معتقدند: دانشجویان به سختی محتوای سخنرانی‌های او را متوجه می‌شدند. تمرکز اصلی این دانشمند، حول محور تحقیقات شخصی‌اش بود.
12- زمانی که نیوتن به هشتاد سالگی رسید، برخی از مشکلات جسمانی مثل ناتوانی در هضم او را مجبور به داشتن یک رژیم غذایی دقیق و اساسی کرد. اما این بیماری چندان طولی نکشید و خیلی زود او را از پا درآورد. آیزاک نیوتن سی‌ویکم مارس 1727، درگذشت.
برگردان از thefactsite – مترجم: فاطمه کرمی