سحر طاعتی: این روزها گوش مردم سرزمین‌مان به واسطه تولید انواع موسیقی در داخل و خارج از کشور در معرض ملودی‌هایی است که برخی مناسب وگوش‌نواز و بسیاری گوشخراش هستند و متأسفانه همین مسأله، سلیقه شنیداری جامعه را تحت‌الشعاع قرار داده و باعث شده هر آهنگ و صدایی عنوان موسیقی را به خود بگیرد و در جامعه ترویج پیدا کند. اما دراین آشفته‌بازار، بسیاری از ناشران موسیقی که خود نیز موزیسین هستند، همیشه دغدغه این را داشتند که علاوه بر انتشار آثار مناسب و اصیل به معرفی خوانندگان، آهنگسازان و نوازندگانی جوانی بپردازند که بر اساس اصالت‌های موسیقایی در این زمینه فعالیت می‌کنند.
پژمان بلورچی نوازنده سنتور و ناشر با سابقه موسیقی ایران از این جمله است. موزیسینی که طی سه دهه گذشته نقش مهم و تأثیرگذاری در نشر موسیقی ایرانی وارکسترال داشته و در انتشارات «نهاله رودکی» پرچم‌دار معرفی هنرمندان کاراولی‌های مستعد و پرمخاطبی بوده. او که این روزها در شرایط خانه‌نشینی موزیسین‌ها با همراهی مهرداد پازوکی آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایران در تلاش برای معرفی محمد یادگار خواننده جوان است؛ در گفت‌وگوی پیش‌رو درباره معرفی صداهای جدیدی در موسیقی ایرانی صحبت می‌کند. رویکردی که می‌تواند باعث شود سلیقه موسیقایی جامعه بیشتر به سمت موسیقی ایرانی سوق یابد.
شما به‌عنوان یکی از ناشران قدیمی موسیقی براساس چه فاکتورهایی قطعات و آلبوم‌های خوانندگان تازه‌کار را منتشر می‌کنید؟
– نهاله رودکی ناشر موسیقی ایرانی و ارکسترال است و بر اساس همین خط مشی انتخاب‌هایمان نیز در این دو ژانر صورت می‌گیرد. فاکتورهای مورد اهمیت ما در انتخاب قطعات خوانندگان مختلف، چه کار اولی و چه با سابقه، وزین‌بودن موسیقی بر اساس تلفیق شعر و موسیقی، جنس تنظیم و اصالت داشتن در این حوزه است که طبیعتا بر اساس این فاکتورها، قطعات و آلبوم‌ها توسط هیأت‌مدیره انتخاب و منتشر می‌شوند. برای ما موسیقی خوب مهم‌ترین فاکتور است و سابقه خواننده در اولویت بعدی قرار می‌گیرد. البته خواننده‌ای که قرار است ما اثرش را منتشر کنیم، باید صدای خوبی داشته باشد، اما به‌طور کلی شکل عملی موسیقی در اولویت اول قرار دارد.
یعنی به عنوان ناشرموسیقی می‌توانید بگویید که یک اثر چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا شما از طریق نشر نهاله رودکی در دسترس عموم قرار دهید؟
– طبیعتا با توجه به خط مشی موسسه، فاخربودن موسیقی چه در ژانر موسیقی سنتی و اصیل ایرانی و چه ارکسترال مهم‌ترین آیتمی است که ما در نظر می‌گیریم- که البته خود این فاخربودن شاخه‌های متعددی دارد و انتخاب درست شعر، تلفیق درست شعر و موسیقی، بیان درست مفهوم کلامی موسیقی، تنظیم منطقی سازها و البته اجرای درست خواننده- برای نشاندادن تمام این شاخه‌هایی که گفته شد را شامل می‌شود. این مهم‌ترین آیتم برای ماست. برای اینکه ما باور داریم که اگر موسیقی درست تولید کنیم، این موسیقی ممکن است در آغاز به جهت اقتصادی در مسیری آهسته پیش رود، ولی در عین حال مانا و ماندگار خواهد بود و این ماندگاری برای ما (هم از جنبه مادی و هم معنوی) نتایج مثبتی خواهد داشت.
درحال حاضر فکر می‌کنید که جامعه پذیرای صداهای جدید در سبک‌های مختلف موسیقی هست؟
– در حوزه تخصصی ما یعنی موسیقی اصیل و ارکسترال، به خاطر اینکه این فضا معطوف به چند تا خواننده شده که شاید به اندازه انگشتان یک دست هم نباشند، مردم تشنه صداهای جدید و موسیقیدان‌های تازه ظهورکرده هستند. متأسفانه در یک دوران طولانی، خواننده‌های موسیقی اصیل مسیر تقلید را پیش گرفته بودند وبه همین دلیل هیچ‌کدام موفقیت درخشانی نداشتند- و این چند خواننده‌ای هم که درخشیدند، به این دلیل بود که مسیر تقلید را پیش نگرفتند و سعی کردند آنچه خودشان هستند را ارایه دهند. البته کتمان نباید کرد که بیشتر خوانندگانی نیز که درمسیر تقلید بودند، خوش‌صدا، خوش‌لحن، آموزش‌دیده و زحمت‌کشیده بودند. ولی در نهایت مسیر آنها منتج به این شد که به دلیل تقلید دیده نشوند. ولی در کل در پاسخ شما باید بگویم که درحال حاضر به دلیل کمبود خواننده جامعه به شدت تشنه صداهای جدید است.
به عنوان یک موزیسین، چقدر رنگ صدای خوانندگانی نظیر محمد یادگار در فضای موسیقی ایران خالی است؟
– هر رنگ صوتی جایگاه خودش را در موسیقی ایرانی دارد. با توجه به اینکه این خواننده سالیان سال آموزش دیده‌اند و سال‌ها در حوزه تخصصی موسیقی فعالیت کرده‌اند، برای ایشان هم اصالت موسیقی ازهمه چیز مهم‌تر بوده است. یعنی در طول 20سالی که ایشان را می‌شناسم، وقار و اصالت موسیقی برایشان مهم‌ترین فاکتور بوده؛ حتی در این حد که ایشان 11سال پیش یک آلبوم کامل موسیقی ارکستر ملی را تولید کردند، ولی از آنجایی که به هدف و ایده‌آلی که خودشان می‌خواستند نزدیک نشده بود، آلبوم را بایگانی کردند و دوباره تصمیم به تولید یک اثر جدید به همراهی استاد مهرداد پازوکی گرفتند. اثری که خوشبختانه دو قطعه‌اش در سایت‌های معتبر منتشر شده و تمام فاکتورهای مورد نظر شرکت و شخص آقای محمدیادگار را به‌عنوان یک صدای جدید دارد.
چقدر معتقد به این هستید که پیشکسوتانی چون مهرداد پازوکی بایستی نقش حمایتی از خوانندگان جدید داشته باشند؟
– مهم‌ترین کاری که پیشکسوتان در هر شغل و جایگاهی می‌توانند انجام دهند، حمایت از نیروهای تازه‌وارد است. این مسأله در زمینه موسیقی خیلی پررنگ‌تر است. وقتی کسی مانند استاد پازوکی قبول زحمت می‌کند و آهنگسازی آلبوم یک صدای جدید را برعهده می‌گیرد، انگیزه مضاعفی هم به خواننده و هم به تهیه‌کننده موسیقی می‌دهد که خود نشان‌دهنده این است که این آهنگساز تمام تجربه‌هایش را می‌خواهد به نسل بعدی انتقال دهد و دوست دارد این مسیر روشن باشد.
سال‌هاست روش انتشار قطعه به قطعه و سپس پکیج آلبوم جایگزین انتشار کامل از همان ابتدا شده است. چقدر این دو روش در روند شناسایی هنرمند متفاوت است؟
– روش انتخاب پخش قطعه به قطعه در این چندسال اخیر در سطح جهانی باب شده است. با توجه به اینکه برای انتشار هر قطعه تبلیغات مجزا و جداگانه‌ای صورت می‌گیرد، طبیعتا خواننده با تبلیغات مکرر در جامعه شناسانده می‌شود. از سوی دیگر، تأثیر دیده‌شدن قطعه به قطعه موسیقی خیلی بیشتر از تأثیر دیده‌شدن یک آلبوم موسیقی است، چون ما به‌عنوان ناشرموسیقی برای یک آلبوم موسیقی یک‌بار تبلیغات می‌کنیم ولی برای پخش همان آلبوم به صورت قطعه به قطعه به تعداد قطعات تبلیغات انجام می‌دهیم- که این هم در شناساندن آن خواننده موثر است و هم در بهبود دانلود قطعات آن کمپانی.