آنچه سیاهپوستان برای حفظ سلامت روان به آن نیاز دارند، تغییر جامعه است، تغییری در همه سطوح آن!
مترجم: فرشته کیانی،شهروند آنلاین: اخیرا، میشل اوباما، بانوی اول سابق آمریکا، درباره تجربه افسردگی درجه پایین به دلیل دو پاندمی یا همه‌گیری کووید-19 و نابرابری نژادی صحبت کرد؛ درباره روزگار تیره زنان سیاه.
این، اعتراف شنیدنی و جالب توجه زنی بود که به عنوان الگویی قوی شناخته می‌شد. ما در جایگاه زنان سیاهپوست روانپزشک، می‌دانیم که حتی گاهی درمانگر هم نیاز به درمان و التیام‌یافتن دارد. ما و همکاران‌مان در تشخیص افسردگی و اضطراب بسیار چیره‌دست و متبحریم. بعضی از ما، خود از آن رنج می‌بریم. اما آنچه امروز همه زنان سیاهپوست با آن رو‌به‌رو هستند، چیزی است متفاوت و مضاعف. زنان سیاهپوست دقیقا در محل تلاقی آزارها، ظلم و ستم‌ها، نگرانی‌ها و تشویش‌ها قرار دارند و بسیاری از آنان در عصر کرونا زندگی و معیشت خود را از دست می‌دهند و این منصفانه نیست.
اخیرا مشاهده کرده‌ایم بسیاری از زنان سیاهپوست علائمی داشته‌اند که معمولا مربوط به افسردگی است، شامل خستگی، اختلالات خواب و ناامیدی. طبق کتاب مبانی تشخیصی و آماری اختلالات روانی- کتاب راهنمای اختلالات روانی حرفه ما- در هر گونه تشخیص اختلال افسردگی، باید علل اساسی را در نظر گرفت و ابتدا باید درمان صورت بگیرد.
در مورد زنان سیاهپوست، این علائم نتیجه اجتناب‌ناپذیر تأثیر همه‌گیری بر روان انسان‌هایی است که از قبل همواره تحت فشار بوده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. سیستم‌های بهداشت روان فعلی ما بیش از هر چیز تجربیات زنان سیاهپوست را از دردها و صدمات آسیب‌شناسی می‌کنند، بدون اینکه منبع استرس را تأیید کنند؛ اجرای عدالت با تأخیر همیشگی برای جامعه ما!
فشارها، با اندکی دقت، به وضوح به چشم می‌آید: طبق گزارش سازمان غیر انتفاعی «لین این» زنان سیاهپوست می‌گویند تقریبا دو برابر مردان سفیدپوست به دلیل همه‌گیری کرونا از کار اخراج شده‌اند، موقتا کارشان تعطیل، از ساعات کارشان کاسته یا حقوق‌شان کسر شده است. زنان سیاهپوست بیشتر از کارگران سفیدپوست مجبورند خارج از خانه کار می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهد همچنین زنان سیاهپوست مسئولیت بیشتری در زمینه مراقبت از دیگران دارند. تقریبا نیمی از خانواده‌های سیاهپوست دارای فرزند را زنان سرپرستی می‌کنند، بنابراین باید به تنهایی با مسائل مربوط به مراقبت از کودک و آموزش مجازی رو‌به‌رو شوند. زنان سیاهپوست می‌گویند که سه برابر بیشتر از زنان سفیدپوست در هفته مراقبت از بستگان مسن یا بیمار را بر عهده دارند.
نظرسنجی واشینگتن‌پست در ماه ژوئن نشان داد که 31 درصد بزرگسالان سیاهپوست شخصا کسی را می‌شناختند که بر اثر کووید-19 فوت کرده بود و این میزان در میان سفیدپوستان 9 درصد بود. یک نظرسنجی آنلاین از بیش از یک‌هزار زن سیاهپوست که مجله «اسنس» انجام داد، یافته‌های مشابهی داشت. بر اساس این نظرسنجی، 63 درصد از پرسش‌شوندگان احساس می‌کردند سلامت روان‌شان تحت تأثیر پاندمی کرونا قرار گرفته است.
به‌عنوان زنان سیاهپوست روانپزشک، فشار روانی شدید، درماندگی و از پا درآمدن را احساس می‌کنیم. تقریبا 2 درصد پزشکان متخصص در آمریکا زنان سیاهپوست هستند، البته فقط تعداد اندکی مایلند در روانشناسی متخصص شوند.
بیشتر ما، مانند همتایان مردمان، مایلیم در جوامع سیاهپوست کار کنیم، زیرا می‌دانیم چگونه حرفه بهداشت روانی، سیاهپوستان را نادیده می‌گیرد. اغلب به این واقعیت فکر می‌کنیم که تنها یک نفر از سه آمریکایی آفریقایی‌تبارکه به خدمات بهداشت روانی نیاز دارند، آن را دریافت می‌کند. ما می‌دانیم که در مقایسه با کل جمعیت، کمتر احتمال دارد به آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که در جست‌وجوی خدمات بهداشت روان هستند، دارو یا گفت‌وگودرمانی ارایه شود. حتی اگر همه ما بیست‌وچهار ساعته بیماران را ببینیم، ما روانپزشکان زن سیاهپوست هرگز نمی‌توانیم نیازهای بهداشت روانی زنان سیاهپوست را برآورده کنیم. در موارد نادری که افراد به ما مراجعه می‌کنند، آزادانه با هم درباره تألمات روحی صحبت می‌کنیم. اعتراف می‌کنیم که گاهی هیچ جوابی نداریم و احساس ناامیدی می‌کنیم، اما دوباره بلند می‌شویم و کارهایمان را انجام می‌دهیم.
بی‌شک همه آمریکایی‌ها به دلیل استرس پاندمی کرونا، در معرض خطر مشکلات سلامت روانی قرار دارند. با این حال، بار اجتماعی، روانی و اقتصادی عظیمی بر دوش زنان سیاهپوست گذاشته شده است. به عنوان روانشناس و زن سیاهپوست، باور داریم سلامت روان ما اولویتی ملی است که موضوعی مهم و ناگزیر است.
زنان سیاهپوست از خانواده حمایت و به عنوان کارکنانی، که مجبورند خارج از خانه کار کنند، به جامعه خدمت می‌کنند. ما قوی، انعطاف‌پذیر، مقاوم و سرسختیم؛ اما آنچه واقعا برای حفظ سلامت روان‌مان به آن نیاز داریم، تغییر جامعه است، تغییری در همه سطوح آن.
آنچه آمد نظریات دو روانپزشک، برندین جکسون، مدیر و موسس سازمان ضد نژادپرستی در پزشکی، مدیر بهداشت رفتاری در موسسه بهداشتی هوارد براون و استاد روانپزشکی در مرکز پزشکی دانشگاه «راش» و آدرونک بی. پدرسون محقق در موسسه بین‌المللی سلامت و مربی روانپزشکی در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن درباره بار مضاعفی است که زنان سیاهپوست، علاوه بر تبعیض نژادی به دوش می‌کشند. این است داستان روزگار تیره زنان سیاه.