آکادمی نوبل با انتخاب عبدالرزاق گورنه، نویسنده تانزانیایی‌تبار به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2021 یک بار دیگر اهالی ادبیات را شگفت‌زده کرد.
چند سالی از انتخاب‌های عجیب‌وغریب آکادمی نوبل به خصوص در بخش ادبیات می‌گذرد که عموما این انتخاب‌ها موجی از انتقادات را از این آکادمی سلطنتی سوئدی به راه انداخته. شاید مهم‌ترین دلیل این انتقادات، نبود شناخت کافی از نویسنده‌های امروز جهان است که در مخاطبان ادبیات دیده می‌شود.
عبدالرزاق گورنه متولد ۱۹۴۸ در زنگبار است. گورنه زمانی که تنها 18 سال داشت، در پی کودتای خونین تانزانیا از کشورش فرار کرد و به بریتانیا پناه برد. آمدن عبدالرزاق به انگلستان همراه شد با تحصیل در کالج کرایست چرچ و بعد از آن به دانشگاه کنت رفت تا در سال 1982 توانست مدرک دکترای خودش را در 34 سالگی بگیرد.
شروع نویسندگی جدی برای گورنه از همین جا بود، جایی که پس از گرفتن مدرک دکترا برای مجله‌های مهم ادبی نوشت، اما او یک پناهجوی آفریقایی بود که درد و رنج مهاجرت اصلی‌ترین چیزی است که همیشه در نوشته‌هایش دیده می‌شود. سفر، تنهایی، اندوه و دلبستگی به حقیقت مضمون‌هایی جدایی‌ناپذیر از نوشته‌های این نویسنده تانزانیایی‌تبار بود.
گورنه در سال ۲۰۰۴ میلادی توضیحاتی در روزنامه گاردین در مورد سبک نوشتنش داد. او در این روزنامه نوشت: «سفر به جایی بسیار دور از خانه، به انسان چشم‌انداز و نوعی آزادی می‌دهد و باعث می‌شود که برای نویسنده، خاطرات معنای بیشتری داشته باشند.»
لینک کوتاه:
https://shahrvandonline.ir/87204
کپی شد