چند ساعت دلهره‌آور پس از فتح قله

سیما فراهانی _ شهروندآنلاین؛ سه‌شنبه شب گذشته حدود ساعت 19 بود که این اتفاق افتاد. پنج طبیعت‌گرد پس از فتح قله پهنه حصار در جاده چالوس قصد برگشت داشتند. آنها از فتح این قله خوشحال بودند و به سمت خودروهای خود باز می‌گشتند، اما ناگهان متوجه شدند که در مسیری ناشناخته قرار گرفته‌اند. راه را گم کردند. جایی را بلد نبودند. در ابتدا سعی کردند خودشان را نجات دهند و راه را پیدا کنند، اما هوا تاریک شد و دیگر نتوانستند مسیر را پیدا کنند. آنها فقط توانستند با نیروهای امدادی تماس بگیرند.

مسیر صعب‌العبور

سرخپوشان هلال‌احمر با وجود مسیر صعب‌العبور و شرایط سخت  در نهایت توانستند خود را به آنها برسانند. امیر عباسپور، معاون امدادونجات جمعیت هلال‌احمر استان البرز درباره جزئیات این عملیات ویژه به خبرنگار «شهروند» گفت: «این گردشگران عصر روز سه‌شنبه با صدای امداد هلال‌احمر 112 تماس گرفته و از گرفتار شدن خود در ارتفاعات روستای خور – دره چاران استان البرز خبر دادند. پنج طبیعت‌گرد، سه مرد و دو زن بودند. آنها 65 و 45 ساله و بقیه بین 35 تا 40 ساله بودند.

این گردشگران در منطقه خور به سر زیارت دره چاران – محور کرج- چالوس در این ارتفاعات راه را گم کرده بودند. بعد از تماس آنها با 112 نیروهای امدادی این جمعیت از دو پایگاه شهرستانک و کوشک به محل اعزام شدند. در ابتدا قرار شد که تیم تخصصی کوهستان ما به منطقه اعزام شوند. تیم تخصصی کوهستان اما به زمان یک‌طرفه شدن جاده خورد. همان زمان من کلی تماس‌ گرفتم و با مدیریت بحران ارتباط برقرار کردم تا شرایط را برای رفتن این تیم مهیا کنم، تا حداقل آنها بتوانند با تیم اسکورت جاده یک‌طرفه را به سمت این گردشگران بروند، اما آنها بنا به دلایلی با این موضوع موافقت نکردند. چون جاده یک‌طرفه و ریسک تصادف نیز بالا بود، آنها نمی‌توانستند این ریسک را کم کنند. برای همین تیم تخصصی ما نتوانستند به صحنه بروند.»

ماموریت سخت و خطرناک

شرایط سخت بود و طبیعت‌گردها نیز نمی‌توانستند راه خود را پیدا کنند. حتی اینترنت هم نبود تا آنها بتوانند لوکیشن خود را بفرستند: «در نهایت ما از بچه‌های پایگاه کوشک بالا درخواست کردیم تا به محل اعزام شوند. از آن طرف هم تیم تخصصی کوهستان ما هم تا همان جایی که پلیس مسیر را بسته بود، رفتند و منتظر ماندند. تیم‌های امدادی ما چهار نفر بودند که با ماشین پایگاه کوشک بالا به محل رفتند. با دو خودروی نجات و آمبولانس؛ آنها در مسیر هماهنگ کردند که تیم محلی نیز به یاریشان بشتابند. چراکه اگر نیاز به شرایط خاص بود از آنها کمک بگیرند.

بچه‌های امدادگر نیز از طریق ارتباطی که با گردشگران داشتند، سعی کردند که آنها را به سمت مسیر درستی هدایت کنند تا حداقل به جای خطرناکی نروند. چون در این شرایط وقتی مسیر سخت و هوا هم تاریک باشد، ممکن است اشتباهی به سمت پرتگاه یا جای خطرناکی بروند. برای همین مرتب با آنها در ارتباط بودند و اطلاعات درست می‌دادند. به آنها اطمینان می‌دادند که در مسیر جلو خطر خاصی نیست و در این کار از نیروهای محلی نیز کمک گرفتند. چراکه آنها به تمام مسیر وارد بودند. در نهایت موقعیت آنها پیدا شد. اینترنت اگر وصل بود می‌توانستند لوکیشن بفرستند و کار پیدا شدن‌شان راحت‌تر بود. ولی اینترنت ابزار اصلی ما نیست. ما با تجهیزات خودمان به محل رفتیم. در نهایت آنها را در روستای چاران پیدا کردند و همه حال‌شان خوب بود. فقط یکی از خانم‌ها پاهایش خالی کرده بود. انگار از خستگی، ترس و راه رفتن زیاد بود.  آنها را به محل امن و ماشین‌هایشان رساندند.»

کوهنوردان تجهیزات داشته باشند

وی ادامه داد: «آنها حدودا ساعت یک‌ربع به هفت عصر اعلام کردند که گم شده‌اند. تیم تخصصی ما هم همان زمان یک ربع به هفت میخواستند بروند که مسیر بسته بود. وقتی آنها را پیدا کردند، ساعت 11 شب شده بود. مسیر بسیار سخت و صعب‌العبور بود. اگر در این مسیر حرکت کنی و اشتباه بروی ممکن است با خطر مواجه شوی که ریسک زیادی دارد، اما امدادگران ما چون هر روز این مسیرها را می‌روند، با سختی‌های آنجا آشنا هستند. از طرفی آنها تجهیزات، نقشه و ابزار دارند. ما همیشه به کوهنوردان توصیه می‌کنیم که با نقشه به کوهنوردی بروید. موقعیت زمانی خود را مدیریت کنید. تجهیزات لازم را هم همراه خود داشته باشید تا با مشکلات اینگونه مواجه نشوید.»