گفت‌وگوی «شهروند» با سرمربی تیم ملی فوتبال زنان ایران در آستانه رقابت‌های مقدماتی المپیک
به گزارش شهروند آنلاین، صعود تیم ملی زنان ایران از دور اول مرحله مقدماتی المپیک پاریس، در حالی رقم خورد که با توجه به شرایط اردوی تیم ملی قبل از اعزام به میانمار و آمادگی حریف، کمتر کسی پیش‌بینی این صعود را می‌کرد. اما به هرحال، شاگردان مریم آزمون طی 2 دیدار رفت و برگشت موفق شدند با نتیجه مجموع 2 بر یک از سد میانمار بگذرند و به دور دوم مسابقات صعود کنند. با گذشت حدود یک ماه از این صعود دلچسب و تاریخی، مریم آزمون، به‌عنوان سرمربی تیم ملی زنان ایران، تاکنون در این‌خصوص صحبتی نکرده و حالا در اولین واکنش نسبت به حضور تیم ملی زنان ایران در جمع 12 تیم برتر آسیا، به گفت‌و‌گو با «شهروند» نشسته است که در ادامه ماحصل آن را می‌خوانید.
اگر بخواهید نقطه آغاز این موفقیت را مشخص کنید، این نقطه کجاست؟
برای صحبت‌کردن از مسیر موفقیت تیم ملی زنان در ماه‌های اخیر، باید به آذر ماه سال گذشته بازگردیم. خاطرتان هست که در آن زمان، دو دیدار دوستانه با بلاروس برگزار کردیم و برای اولین‌بار موفق به شکست یک تیم اروپایی شدیم. آن پیروزی، تحولی عظیم در ذهن تمام اعضای تیم ایجاد کرد. بعد از آن پیروزی بود که ذهن بازیکنان ما تبدیل به ذهن برنده شد و آنها باور کردند که پتانسیل بالایی دارند. اما برای اینکه به شما بگویم چطور بلاروس را شکست دادیم، حتی می‌توانیم به عقب‌تر برویم؛ به حدود دو سال قبل. وقتی فدراسیون از من خواست هدایت تیم ملی جوانان را به عهده بگیرم، بسیاری از نزدیکانم توصیه کردند این درخواست را نپذیرم، چراکه پیش از آن در تیم بزرگسالان فعالیت داشتم. اما من چیزهای بزرگ‌تری در ذهن می‌پروراندم. می‌دانستم که ارزش‌های مهم‌تری وجود دارد و می‌خواستم به آنها دست پیدا کنم. به خوبی درک می‌کردم که چه استعدادهای نابی در رده‌های پایه وجود دارد و دلم می‌خواست با کمک به آنها، در واقع به آینده فوتبال زنان کمک کنم.
برای رسیدن به آن اهداف، برنامه‌ریزی شما در تیم ملی جوانان چگونه بود؟
اگر به تیم‌های ملی زنان در آسیا نگاهی بیندازیم، یک دسته تیم‌ها شبیه ما هستند که حتی تا قبل از صعود به دور دوم مسابقات مقدماتی المپیک، جزو 12 تیم برتر هم نبودیم. دسته دیگر تیم‌هایی نظیر کره، چین، استرالیا، ژاپن و … هستند که حتی در جهان، حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند. یک دسته هم تیم‌هایی مثل همین میانمار، ازبکستان، اردن و … هستند که اینها هم در رنکینگ‌های جهانی نسبت به ایران در شرایط بهتری هستند، چراکه ارزش فراوانی برای فوتبال زنان در کشورشان قائلند. زمانی که سرمربی تیم ملی جوانان بودم، دائم به این فکر می‌کردم که چگونه می‌توانم باعث رشد این جوانان شوم. اولین گام مهم ما حضور در تورنمنت کافا و شکست رقیب اصلی تیم ملی در آن مسابقات، یعنی ازبکستان بود. ما در آن مسابقات برای نخستین‌بار قهرمان کافا شدیم و این گام نخست ما در مسیر موفقیت بود.
مدتی بعد به‌عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان انتخاب شدید.
بله و اتفاقا دوباره عازم کافا شدیم و برابر ازبکستان قرار گرفتیم. آن بازی را با گلی که در دقیقه 86 دریافت کردیم، واگذار کردیم. بعد از آن تورنمنت، به بازی بلاروس رسیدیم که ابتدای صحبت‌هایم به آن اشاره کردم. بلاروس از هر نظر نسبت به ما تیم قوی‌تری بود و در بازی‌های قبلی موفق به شکست تیم ملی ایران شده بود. به همین دلیل کمتر کسی فکرش را می‌کرد که ما در برابر این تیم پیروز شویم، اما با برنامه‌ریزی و آنالیز تیم حریف، موفق به پیروزی‌ای بزرگ در دیداری دوستانه شدیم.
در همان روزهای نخست توانستید ارتباط خوبی با بازیکنان داشته باشید؟
بازیکنان برای ما سنگ تمام گذاشتند، چراکه در همان اردوی نخست از آنها خواستم خودشان را در اختیار تیم و دستورات کادر فنی قرار بدهند و همین اتفاق هم رخ داد. به آنها شعاری معروف را گوشزد کردم: «اگر می‌خواهی تنها باشی، بمیر و اگر می‌خواهی با تیم باشی، ببر». این، سرلوحه کار ما بود و همگی خودمان را عضو تیم ملی ایران می‌دانستیم. همین اتحاد سبب پیروزی ما برابر بلاروسی شد که از ما سرتر بود و بعد از آن دیگر ذهن تیم، ذهن برنده بود.
آماده مسابقات مقدماتی المپیک بودید؟
در ماه‌های گذشته، لیگ برتر فوتبال زنان به‌طور پویا در حال برگزاری بود و ما با توجه به عملکرد نه‌چندان خوب تیم ملی در سال گذشته، در واقع می‌دانستیم که نباید به دلیل آماده‌سازی تیم ملی زنان برای مسابقات مقدماتی المپیک، این لیگ پویا را متوقف کنیم. اشتباهی که یک سال قبل توسط کادر قبلی رخ داده بود و علی‌رغم امکانات بسیار مناسب مانند پرواز چارتر و… این تیم متاسفانه نتوانسته بود عملکرد خوبی در مسابقات آسیایی داشته باشد و بدون گل زده از گردونه رقابت‌ها حذف شد. ما لیگ را برای بازی‌های ملی تعطیل نکردیم، اما متاسفانه بعد از اتمام لیگ هم اردوی تیم ملی با وقفه تشکیل شد. اگر اردوی ما زودتر شروع می‌شد، قطعا از نظر بدنی در میانمار آماده‌تر بودیم.
آغاز اردو با حواشی زیادی همراه بود. این حواشی چقدر بر روحیه تیم تاثیر گذاشت؟
قطعا مشکلات بسیاری وجود داشت؛ خرید بلیت برای بازیکنان و موارد دیگر که آن روزها حواشی بسیاری ایجاد کرد. اما بدانید که این مشکلات در وضعیت اقتصادی کشور ما چندان دور از ذهن نبود. ما نمی‌خواستیم این مشکلات را رسانه‌ای کنیم، اما برخی شروع به حاشیه‌سازی برای تیم ما کردند. می‌توانم بگویم که برخی رسانه‌ها روزهای تاریکی را برای ما رقم زدند.
دیدیم که اردوی شما با تیم مردان همزمان شد و حتی با هم در تمرین‌ها حاضر بودید. این موضوع چقدر به روحیه تیمی شما کمک می‌کرد؟
از آقای قلعه‌نویی و همه بازیکنان تیم ملی بزرگسالان مردان سپاسگزارم، چراکه طی چند روزی که با هم در کمپ تیم‌های ملی بودیم، به بازیکنان ما بسیار روحیه دادند و این برای تیم ما خیلی ارزشمند بود. ما در بخش آقایان در آسیا رتبه اول را داریم و باید در بخش زنان هم به این رتبه نزدیک شویم.
و بالاخره برای حضور در مسابقات مقدماتی المپیک پاریس، عازم میانمار شدید!
بله؛ چند روز قبل از اعزام بود که به ما اعلام شد مالدیو و بنگلادش انصراف داده‌اند. این، کار را برای ما سخت‌تر می‌کرد، چراکه باید به‌طور رفت و برگشت به مصاف میزبان می‌رفتیم. شرایط آب‌وهوایی میانمار که بسیار شرجی و گرم بود، ازجمله چالش‌های ما بود که سعی کردیم طوری برنامه‌ریزی کنیم تا بازیکنان کمترین تحلیل بدنی را داشته باشند.
در بازی اول، برخلاف پیش‌بینی‌ها پیروز شدید. راز این پیروزی چه بود؟
راز برنده‌شدن را در جلسات آنالیز به بازیکنان گوشزد کرده بودیم. ما با پِرس نفر به نفر و از کار انداختن بازیکنان کلیدی تیم حریف، چشم به ضدحمله‌ها داشتیم و موفق شدیم این تیم را مهار کنیم. روی تک‌تک تاکتیک‌های تیم حریف کار کرده بودیم و موفق شدیم بازی اول را با پیروزی پشت سر بگذاریم. بعد از بازی، خاطرم هست که رسانه‌های میانماری از ما می‌پرسیدند چطور موفق به انجام این کار شدید، چراکه با توجه به شرایط میزبانی و رنکینگ این تیم، کمتر کسی فکرش را می‌کرد ما پیروز میدان باشیم.
در دیدار دوم با یک تساوی به دور بعد صعود می‌کردید، اما زننده گل اول بازی بودید. برای مساوی به میدان رفته بودید؟
ما اصلا به فکر مساوی نبودیم و درست 3 یا 4 دقیقه بعد از گلی که نگین زندی به ثمر رساند، می‌توانستیم گل دوم را هم به ثمر برسانیم و شرایط مسابقه را به‌کلی تغییر دهیم. ما با توجه به بضاعت خودمان و شرایط تیم حریف، باید با آن تاکتیک بازی می‌کردیم. اصلا نمی‌گویم تیم برتری نسبت به حریف بودیم، اما توانستیم نتیجه لازم را کسب کنیم. شرایط کاملا نابرابر بود، چراکه ما دو بازی رفت و برگشت را در خانه حریف و در شریط آب‌وهوایی بسیار بدی انجام دادیم و حریف می‌خواست از امتیاز میزبانی بهره ببرد.
در ادامه راه، 28 اردیبهشت، حریفان شما برای دور بعدی مشخص خواهند شد. برنامه‌ریزی‌تان در ادامه راه به چه شکل است؟
بلافاصله وقتی به ایران بازگشتیم، جلسه‌ای با کمیته زنان فدراسیون فوتبال و خانم منظمی داشتیم. برنامه‌هایی کوتاه‌مدت و بلند‌مدت ارائه دادیم. انشاءالله از اواخر اردیبهشت اردوی ما آغاز خواهد شد و مربی بدنساز اختصاصی و مربی دروازه‌بانان به ما اضافه می‌شوند. از خانم عزیزی، مربی دروازه‌بانان تیم، هم تشکر می‌کنم که علی‌رغم اینکه تحت فشار روحی قرار داشتند، باز هم به ما کمک بسیاری کردند. ضمنا با توجه به اینکه ما به‌صورت گلخانه‌ای بازیکنان را در اختیار داریم و در بخش اعظمی از روزهای سال در کنار ما نیستند، در حال برنامه‌ریزی هستیم که همواره زیر نظر مربی بدنساز تیم ملی به فعالیت بپردازند. صددرصد می‌خواهیم در دور بعدی درخشان‌تر ظاهر شویم. اینجا به همراه همه اعضای تیم به شما و مردم ایران قول می‌دهیم که بهترین اتفاق را برای فوتبال زنان ایران رقم بزنیم.
//اتمام پیام