سیل، مهمانان «میکاییل‌دره‌سی» را با خود برد

گزارش «شهروند» از بارش‌های سیل‌آسای این روزها در استان اردبیل

20 سالی می‌شد که رودخانه «قره‌سو» رنگ آب را به خود ندیده بود. اهالی شهرستان «گرمی» و به خصوص ساکنان روستای «میکاییل دره‌سی» در تمام این سال‌ها از مسیر خشک این رودخانه برای عبور و مرور استفاده می‌کردند؛‌ بستر خشک این رودخانه بیش از 20 سال، جای خالی جاده ماشین‌رو را برای روستا پر کرده و خودروها برای رسیدن به دره‌ میکاییل، کافی بود چند صد متری از جاده گرمی-بیله‌سوار فاصله بگیرند و عرض رودخانه خشک را رد کنند. بارش‌های سنگین و رگباری روزهای اخیر در استان اردبیل و شهرستان گرمی، با هجوم آبی که به مسیر خشک رودخانه سرازیر کرده بود، تیم‌های عملیاتی هلال‌احمر گرمی را به ورودی روستای میکاییل دره‌سی کشاند؛ جایی که خودرویی با هشت سرنشین در آن گرفتار سیل شد و تنها در چند ثانیه جان 6 مهمان این روستا را گرفت. امدادگران شهرستان گرمی همچنان که درگیر عملیات‌های مختلف سیلاب در این شهرستان هستند، از عملیات جست‌وجوی سیل‌زده‌ها می‌گویند.

مرضیه موسوی- شهروند آنلاین؛ آسمان شهرستان گرمی از 9 خرداد تاکنون با رگبار و بارش‌های ناگهانی همراه است؛ سیلی که به گفته اهالی این شهرستان، در 60 سال گذشته بی‌سابقه بوده و افراد زیادی را متاثر کرده است؛ از کشاورزانی که درست در فصل درو، محصول‌شان به گل نشسته تا چوپانانی که به فکر نجات گله از دره‌های سیل‌زده هستند و مردمی که گل‌ولای به کاشانه‌شان زده.

قطع‌بودن آب و برق روستاهای گرمی، بیش از دو هفته است که امدادگران را به گوشه‌گوشه روستاهای کوهستانی دشت مغان کشانده تا بسته‌های غذایی، پتو و چادرهای اسکان موقت را به دست خانواده‌های متاثر از سیل برسانند. در این میان، حوادثی هم هست که تیم‌های جست‌وجو و نجات را مشغول خود کرده است. «عزیز ارشادیان»، معاون امدادونجات استان اردبیل، درباره مهم‌ترین عملیات جست‌وجو و نجات در روزهای گذشته شهرستان گرمی می‌گوید: «حادثه گرفتارشدن خودرویی با هشت سرنشین در سیل، به هلال‌احمر گزارش شد و امدادگران و تیم‌های ارزیاب فورا به محل حادثه اعزام شدند. تنها دو نفر از این هشت سرنشین توانسته بودند قبل از غرق‌شدن در سیل خود را از ماشین بیرون بکشند و نجات دهند. با رسیدن تیم‌های اعزامی به محل حادثه، جست‌وجو برای یافتن 6 مفقودی آغاز شد.»

مسیر 60-70 کیلومتری پایین‌دست رودخانه بین تیم‌های عملیاتی شهرستان‌های گرمی، بیله‌سوار و پارس‌آباد تقسیم شد تا کار جست‌وجو سرعت بیشتری پیدا کند. پیکر دو قربانی این حادثه در شب نخست و پیکر چهار فرد دیگر، ظهر روز دوم در حاشیه مسیر رودخانه پیدا شد. ارشادیان می‌گوید: «مسیر رودخانه‌ای که خشک بوده و حالا درگیر سیلاب شده، مسیر خلوتی است وگرنه باید شاهد تلفات بسیار بیشتری در این سیل می‌شدیم. سال‌هاست که این رودخانه خشک بوده و مردم به دلیل نبود جاده مواصلاتی، با عبور از عرض این رودخانه خودشان را به روستای میکاییل‌دره‌سی می‌رساندند.»

معاون امدادونجات استان اردبیل درباره دیگر عملیات‌های هلال‌احمر در این روزهای پربارش می‌گوید: «شدت سیل در این روزها به قدری بود که برخی راه‌های مواصلاتی را قطع کرده. همچنین پلی که در مسیر شهرستان بیله‌سوار قرار داشت، توسط سیل از بین رفته است. راه دسترسی به برخی از روستاها قطع شده و زیرساخت‌های زیادی دچار تخریب شده‌اند، از جمله برق و آب قابل شرب. البته نوع کالبد روستایی و سیلاب اخیر باعث شده تعداد خانه‌هایی که دچار آبگرفتگی هستند، کمتر از حد انتظار باشد. امدادگران ما در گروه‌های مشخص، علاوه بر اجرای ماموریت‌های جست‌وجو و نجات، اقلام ضروری و مواد غذایی را به خانواده‌های متاثر از سیل می‌رسانند.»

 

بارش‌های غافلگیرکننده

پیش از این، امدادگران جوان شهرستان گرمی مشغول عملیات‌های جاده و کوهستان بودند و کمتر عملیاتی مربوط به سیلاب را در تجربه کاری خود دیده بودند. اما در کمتر از یک ماه گذشته ورق برگشته و عملیات‌های مرتبط با سیلاب بیشترین آمار ماموریت‌ها را در این شهرستان به خود اختصاص داده‌اند.

«حسین مهری»، مسئول امدادونجات شهرستان گرمی، می‌گوید: «شهرستان گرمی به داشتن دو بهار در سال مشهور است؛ یکی در فروردین و اردیبهشت و دیگری در مهر و آبان که بارش‌های فصلی همه جا را سرسبز می‌کند. اما از اسفندماه سال گذشته تا خرداد، بارش‌های بسیار کمتری نسبت به دوره‌های قبل داشتیم، به طوری که بسیاری از گندم‌های دیم‌کاری‌شده در دشت مغان از  بی‌آبی از بین رفتند. از 9 خرداد، ناگهان بارش‌های شدید در گرمی آغاز شد که تا پیش از این بی‌سابقه بود. همین بارش‌ها باعث وقوع سیلاب‌های متعدد در شهرستان گرمی شده است.»

از شدت سیلاب روز چهارشنبه می‌گوید که قربانیان را تا کیلومترها آن‌سوتر، با خود برده است: «از هشت سرنشینی که در سیل روزهای اخیر دچار حادثه شدند، تنها دو نفر توانستند خود را از خودرو بیرون بکشند و نجات پیدا کنند. پیکر یکی از قربانیان این حادثه در کنار این دو نجات‌یافته بود و از پنج قربانی دیگر بی‌خبر بودیم. تیم‌های جست‌وجو و نجات، امدادگران پایگاه، تیم واکنش‌ سریع و تیم آنست دو روز جست‌وجوی گسترده تا فاصله 70 کیلومتری را ادامه دادند تا هر پنج نفر پیدا شدند.»

سیل شهرستان گرمی، خاطرات 60 سال پیش مردم این شهرستان از سیلی ویرانگر را دوباره زنده کرده است؛ سیلی که زمین‌ها، خانه‌ها و جاده‌ها را شست و با خود برد و تا مدت‌ها بعد، خبری از بسیاری از ماشین‌آلات سنگین کشاورزان و … نبود. این روزها زمزمه‌ای در شهرستان گرمی به گوش می‌رسد که ماشین‌آلات مدفون‌شده در سیل 60 سال پیش، با سیلی که امسال از راه رسیده، سر از گل‌ولای بیرون آورده‌اند؛ ادعایی که به گفته حسین مهری، با توجه به‌شدت سیلاب می‌تواند صحت داشته باشد، اما خود او چنین صحنه‌ای را به چشم ندیده. مسئول امداد شهرستان گرمی می‌گوید: «شدت سیل زیاد است و امدادگران با توجه به هشدارهای هواشناسی همچنان در آماده‌باش هستند.»

 

طبیعت شوخی ندارد

سیل شهرستان گرمی در روزهای گذشته قربانی دیگری هم دارد که تیم‌های جست‌وجو همچنان در پی‌اش بودند؛ زنی از توابع روستای «هزان» که سیل شب جمعه او را گرفتار کرد و با خود برد. جست‌وجوها برای یافتن این مفقودی به نتیجه رسید و عصر جمعه، امدادگران خبر از پیدا شدن پیکر این فرد دادند.

«وحید علایی»، نجاتگر شهرستان گرمی، که بیش از 17 سال از حضورش در هلال‌احمر این شهرستان می‌گذرد، می‌گوید هرگز چنین سیلابی را در این شهرستان به خاطر ندارد. او که از لحظات اول وقوع سیل در تیم‌های امدادی حضور داشته، می‌گوید: «کمک‌رسانی در این سیلاب بدون حضور و کمک مردم محلی امکان‌پذیر نبود، حتی برای جست‌وجوی مفقودان سیل هم این افراد محلی بودند که به کمک ما آمدند. در این منطقه، درد همسایه، درد همه مردم است. با پر شدن دره‌های اطراف از سیلاب، مردم به هم کمک می‌کنند تا به جای امن پناه ببرند. مسیرهای طولانی را به همراه تیم‌های عملیاتی به جست‌وجو می‌پردازند و در توزیع کمک‌های اضطراری هم همراه ما هستند.»

او از حجم زیاد آب می‌گوید که به دلیل حضور کارگاه سیمان‌شوری، در مسیر انحرافی رودخانه قره‌سو جمع شده و یکی از دلایل شدت گرفتن قدرت سیلاب هم تجمع آب در همین مسیر انحرافی بود: «همیشه می‌دانیم که اتفاق‌هایی مثل سیل، رخدادهایی طبیعی هستند. برای اینکه بتوانیم در این حوادث طبیعی از آسیب دور باشیم، باید خودمان را از موقعیت‌های خطر دور کنیم. زندگی در کنار بستر رودخانه، هرچقدر هم که دیگر آبی در رود نباشد، به‌خودی‌خود کار خطرناکی است، چه برسد به اینکه کارگاه‌های صنعتی و دخل و تصرف‌های دیگر، بخواهد فضایی را که سهم طبیعت است، اشغال کند؛ طبیعت با هیچ کس شوخی و تعارف ندارد.»

// انتهای پیام

سیل‌زدگان در پناه امدادگران

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.