نفس‌های به شماره افتاده «دموکراسی آمریکایی»

خطر دومین ریاست‌جمهوری ترامپ با پیروزی در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر جدی‌تر شد / آیا خطوط نبرد برای نوامبر ۲۰۲۴ ترسیم شده است؟

راضیه زرگری –تحلیل رسانه‌ای وضعیت فعلی رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا می‌گوید با پیروزی ترامپ در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر، خطوط کلی نبرد نوامبر ترسیم شده است، مگر اینکه اتفاق خیلی عجیبی بیفتد؛ در حالت کلی اما، در ماه نوامبر مجددا رقابت جو بایدن و دونالد ترامپ را تماشا خواهیم کرد. مارگارت سالیوان، ستون‌نویس حوزه آمریکا در گاردین، معتقد است به اندازه کافی زمان را از دست داده‌ایم، دیگر زمان آن فرا رسیده که تمام توهمات باقی‌مانده در مورد توانایی یک رقیب جمهوریخواه معتدل‌تر یا اینکه دوره دوم ترامپ می‌تواند مزیت‌هایی را همراه داشته باشد، از بین ببریم. اکنون سؤال این نیست که چه‌کسی نامزد می‌شود، بلکه این است که آیا دموکراسی آمریکایی دوام خواهد آورد یا خیر؟ به صراحت بگویم، اگر ترامپ انتخاب شود، مطلقا نه! او قبلاً بارها – و با عبارات کاملاً واضح – به ما گفته است که در دوره دوم چه خواهد کرد: «ترامپ کسی است که دشمنان خود را با قدرت تمام در دولتش محاکمه می‌کند. او از ارتش خواهد خواست که اعتراض شهروندان را سرکوب کند و دیگر هرگز اجازه برگزاری انتخابات عادلانه را نخواهد داد.»

 دومین پیروزی ترامپ در انتخابات مقدماتی و افزایش سیطره بر جمهوریخواهان

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، بعد از آیووا، توانست دومین پیروزی را در انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان در ایالت نیوهمپشایر به دست آورد و سیطره خود بر این حزب را افزایش دهد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، در انتخابات مقدماتی حزب جمهوریخواه در ایالت نیوهمپشایر که سه‌شنبه برگزار شد، به پیروزی رسید تا یک گام دیگر به کسب نامزدی نهایی حزبش و احتمال تکرار رقابت با جو بایدن در انتخابات عمومی سال ۲۰۲۴ نزدیک‌تر شود. نیکی هیلی، نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل، که جدی‌ترین رقیب ترامپ است، به‌رغم این شکست و شکست قبلی در آیووا قول داده که به مبارزه ادامه دهد.

 

احتمال کناره‌گیری هیلی و اتحاد جمهوریخواهان پشت ترامپ

به نوشته رویترز، ترامپ بعد از پیروزی، سخنرانی خود در شهر نشوای نیوهمپشایر را با تمسخر هیلی و فریبکار خواندن او آغاز کرد و گفت «او جوری سخنرانی می‌کند که انگار برنده شده است. برنده نشد، شکست خورد…شبِ خیلی بدی داشت.» به گزارش رویترز به نقل از ادیسون ریسرچ، با شمارش ۵۷ درصد آرای مورد انتظار، ترامپ با کسب ۵۴.۴ درصد آرا در مقابل ۴۳.۶ درصد نفر دوم برتری مطمئنی دارد. به نوشته این گزارش، درحالی‌که فاصله نهایی ترامپ و هیلی هنوز مشخص نیست، نتیجه، احتمالاً درخواست‌های برخی از جمهوریخواهان برای کناره‌گیری هیلی را تقویت می‌کند تا حزب بتواند پشت ترامپ متحد شود. رقابت بعدی ۲۴ فوریه (پنجم اسفند) در ایالت کارولینای جنوبی خواهد بود، جایی که هیلی در آن متولد شده و دو دوره فرماندار آن بود.

 

افراد سالخورده مناسب ریاست‌جمهوری نیستند!

این رقابت نخستین مسابقه دو نفره ترامپ و هیلی بعد از آن بود که ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا، که زمانی جدی‌ترین رقیب ترامپ شناخته می‌شد، یکشنبه به نفع او از دور رقابت‌ها کنار رفت. حملات لفظی هیلی و ترامپ در روزهای اخیر تشدید شده و در برخی تریبون‌ها، نماینده سابق ترامپ در سازمان ملل از او و بایدن به‌عنوان افرادی سالخورده که مناسب ریاست‌جمهوری نیستند، یاد کرده است. از طرف دیگر، ترامپ نیز یکشنبه، هیلی را جنگ‌طلب توصیف کرد. ترامپ در سخنرانی بعد از پیروزی در نیوهمپشایر گفت اگر هیلی او را شکست دهد، «ظرف چند دقیقه تحت بازجویی قرار خواهد گرفت.» این در حالی است که رئیس‌جمهوری سابق آمریکا و نامزد پیشتاز جمهوریخواهان خودش نخستین و تنها رئیس‌جمهوری آمریکاست که متهم به ارتکاب یکسری جرایم است و در چهار کیفرخواست جنایی که دادستان‌های ایالتی و فدرال علیه او مطرح کرده‌اند، با ۹۱ فقره اتهام روبه‌روست.

 

آیا آمریکایی‌ها واقعا می‌خواهند در یک کشور فاشیست یا مستبد زندگی کنند؟

گاردین با طرح این سؤال که آیا آمریکایی‌ها واقعا می‌خواهند در یک کشور فاشیست یا مستبد زندگی کنند؟ ادامه داده برخی ممکن است بر این باور باشند که این روند خوبی نتیجه خواهد داد و از دست دادن آزادی می‌تواند به دیگران آسیب برساند، اما نه آنها؛ اما بسیاری از ما این را نمی‌خواهیم، دست‌کم اگر کاملاً از عواقب آن آگاه بودیم، از این روند طرفداری نمی‌کردیم. نویسنده این مقاله در ادامه به اصحاب رسانه درباره خطر فاشیسم زاییده تفکر ترامپ هشدار می‌دهد، مطبوعات جریان اصلی و شهروندان عادی می‌توانند و باید درباره خطر فاشیسم آموزش ببینند. پس از اینکه نیویورک تایمز نوشت پیروزی ترامپ در نیوهمپشایر «سؤالاتی را در مورد مسیر پیشرفت نیکی هیلی ایجاد می‌کند»، خیلی‌ها با تمسخر گفتند که این سؤالات مدتی است حل شده «با این حال جریان مطبوعاتی که انگار برای مسابقه اسب‌دوانی ساخته شده همچنان مسیری را تبلیغ می‌کند که هرگز وجود نداشته. درست در زمانی که باید خود را برای پوشش فاشیسمی که به سرعت در حال رشد است، بازسازی کند.»

پوشش رسانه‌ای انتخابات آمریکا باید بر مخاطرات متمرکز شود نه شانس

گاردین در ادامه تأکید کرده این واقعیت که اکنون بسیاری از اتاق‌های خبر، دارای تیم‌های دموکراسی یا خبرنگاران دموکراسی هستند، نشان می‌دهد که آنها تا حدودی مشکل را درک می‌کنند، اما جریان رسانه‌ای باید در مورد خطر فاشیسم بسیار فوری‌تر عمل کند. همانطور که جی روزن، استاد دانشگاه نیویورک، در عبارتی به یادماندنی گفته پوشش رسانه‌ای انتخابات باید در نقاط تمرکز بازتعریف شود: «نه روی شانس، بلکه روی مخاطرات». البته ما شاهد داستان‌های مربوط به «مخاطرات» هستیم، ازجمله در صفحه اول تایمز، اما اینکه پوشش مشابه مسابقات اسب‌سواری همچنان بر فضای رسانه‌ها غالب است، غیرقابل انکار است. اینکه دقیقا در چه چیزی در حال مسابقه دادن هستیم، سؤالی است که ارزش پرسیده شدن در پوشش اخبار سیاسی هر روز را دارد.

 

مردم آمریکا خسته از نارضایتی‌ها، تسلیم می‌شوند یا نه؟

«شهروندان عادی چطور؟» ستون‌نویس گاردین با طرح این سؤال ادامه داده شاید مهم‌تر از همه، آنها باید از تسلیم شدن، خودداری کنند. آنها نباید دست‌شان را بالا بیاورند و تصمیم بگیرند که به سیاست یا آینده کشور اهمیتی ندهند. «مردم باید به خستگی‌ای که احساس می‌کنند، توجه کنند و بدانند که این نشانه رضایت و سازگاری است و نباید تسلیم آن شوند.» ترامپ هرج و مرج ایجاد می‌کند و ما از آن خسته می‌شویم. خسته از جریان بی‌امان اخبار بد، هشدارهای وحشتناک، اضطراب؛ در این موقعیت است که به زندگی شخصی با حباب آرمان‌های سیاسی خود عقب‌نشینی می‌کنیم.

 

نتایج انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر هشدار می‌دهد باید همه‌‌چیز را جدی بگیریم

آسوشیتدپرس نوشت: «محافظه‌کاران دوره ترامپ می‌خواهند «دولت اداری» را از درون تهی کنند، با برکناری کارمندان فدرال که معتقدند مانع برنامه‌های رئیس‌جمهوری خواهند بود، به جای آنها گزینه‌های همفکر را جایگزین می‌کنند که برای تحقق یک هدف مشتاق‌تر هستند؛ رویکرد مدیران جدید به کشورداری». این نویسنده در نهایت هشدار داده نه خبرنگاران سیاسی و نه شهروندان عادی هیچ‌کدام نیازی به تبدیل شدن به دانشمندان تمام‌عیار اقتدارگرا در 9ماه آینده ندارند، اما ناتوانی در درک و عمل نکردن به آنچه به وضوح به‌عنوان خطر توسعه فاشیسم در آمریکا در حال شکل‌گیری است، چه از روی دلخوری و خستگی و چه به این دلیل که «ما همیشه این کار را کرده‌ایم»، خطرناک است. اکنون، با شفافیت نتایج انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر، زمان آن رسیده که همه‌‌چیز را جدی بگیریم.»

 

ترامپ چگونه در نیوهمپشایر به پیروزی رسید؟

حامیان استراتژی رئیس‌جمهوری سابق ایالات متحده برای وارونه کردن اتهامات علیه او و تبدیل او به یک شاکی و مدعی‌العمومی، خودشان را به هر دری می‌زنند تا در نهایت ترامپ برای طرفدارانش ناجی دموکراسی باشد.دیوید اسمیت در توصیف اتمسفر غالب طرفداران ترامپ در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر نوشت که نزدیک شدن او به نامزدی قطعی جمهوریخواهان در سال ۲۰۲۴ هشدار جدی درباره این است که مفهوم دموکراسی در ماه نوامبر مورد رفراندوم قرار خواهد گرفت، اما طرفداران سرسخت او در منچستر، بزرگترین شهر نیوهمپشایر، چیزها را متفاوت جلوه دادند،  180درجه متفاوت. از نظر آنها این جو بایدن است که مانند یک مستبد عمل می‌کند و ترامپ ناجی اصل جمهوریت قانون اساسی آمریکاست. رئیس‌جمهوری سابق از مدت‌ها پیش راهبردی را به‌کار گرفته است که در آن اتهامات علیه او برگردانده می‌شود و او کسی است که به اتهامات متهم می‌پردازد؛ کمپین‌های انتخاباتی این فصل انتخابات تاکنون، گواه این است که این ایده کار می‌کند. به‌طوری که استیو برد، 52ساله، مدیر ارشد مالی و از طرفداران ترامپ می‌گوید: «بیشتر احساس می‌کنم که بایدن مانند یک دیکتاتور، کشور و هر چیز دیگری را اداره می‌کند. ترامپ ممکن است یک میلیاردر باشد، اما من بیشتر با او ارتباط می‌گیرم زیرا او یک رئیس‌جمهوری برای مردم است و قانون اساسی را بیشتر از آنچه دستگاه فعلی انجام می‌دهد، دنبال خواهد کرد.»

 

آینه وارونه ترامپ؛ از وجود رسانه‌های فاسد تا تهدید دموکراسی

در جریان مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری در سال 2016، زمانی که هیلاری کلینتون، ترامپ را «عروسک خیمه‌شب‌بازی» ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، خواند، او مداخله کرد: «نه عروسک جان؛ این تویی که عروسک خیمه‌شب‌بازی هستی.» به نوشته گاردین، ترامپ در طول سال‌ها پیچ و تابُ پیام را کامل کرده است. در آینه وارونه او، «اخبار جعلی» به اطلاعات غلط فضای مجازی اشاره نمی‌کند، بلکه به رسانه‌های فاسد علیه خودش اشاره دارد. همانطور که تهدید دموکراسی از دروغ‌های انتخاباتی ناشی نمی‌شود، بلکه از تسلیحاتی کردن وزارت دادگستری ناشی می‌شود. حاکمیت اقلیت کمتر از چپ رادیکال با ادعای دولت بزرگ، مرزهای باز و ایدئولوژی «بیدار»، ناعادلانه می‌نماید. هیچ نمادی بزرگ‌تر از قیام مرگبار 6ژانویه که بیش از یک‌هزار و 200نفر برای آن متهم شده‌اند و نزدیک به 900نفر مجرم شناخته شده یا به گناه خود اعتراف کرده‌اند، برای این وارونگی وجود ندارد. متهمان مجموعا به بیش از 840سال زندان محکوم شده‌اند. با این حال، به‌گفته ترامپ، آنها «وطن‌پرست» و اخیرا هم «گروگان» هستند که او قصد دارد آنها را عفو کند.

 

مبارزه بر سر ادراک، مبارزه در زبان و ادبیات است

به نوشته این روزنامه انگلیسی اظهارنظرها در منچستر نیوهمپشایر، جایی که هزاران نفر از حامیان ترامپ در یک نمایش چالشی قدرت که رقبای اصلی نیکی هیلی و ران دیسانتیس با آن روبه‌رو بودند، حضور داشتند، نشان داد که این استراتژی توسط رسانه‌های راست‌گرا تقویت شده و در سطح مردم نفوذ کرده است. اگر انتخابات 2024نبردی برای دموکراسی باشد، آنها معتقدند ترامپ در سمت درست تاریخ قرار دارد. گاردین نوشت مبارزه بر سر ادراک، مبارزه بر سر ادبیات است. همانطور که بایدن و متحدانش مکررا بر لزوم حفاظت از دموکراسی در داخل و خارج تأکید می‌کنند، ترامپ این کلمه را با تهوع تکرار، آن را از مفهوم تهی می‌کند که در نهایت یک تعادل کاذب بین مردی که نیم قرن در واشنگتن خدمت کرده و فردی که اقدام به کودتا کرده است، ایجاد می‌کند.

«نمایش ضعف مطلق» نه «نمایش خیره‌کننده قدرت»

رابرت ریچ، مدرس سیاست عمومی در دانشگاه کالیفرنیا و وزیر اسبق کار در آمریکا، در تحلیلی با عنوان پیروزی‌های ترامپ به منزله شکست بایدن نیست، با این مقدمه که نباید عملکرد ترامپ در انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان را با موفقیت در انتخابات ریاست‌جمهوری اشتباه گرفت، نوشته است: «رسانه‌های جریان اصلی از موفقیت ترامپ در انتخابات مقدماتی بهت زده‌اند. سی‌ان‌ان حیرت زده است و «پیروزی قاطعانه ترامپ در آیووا» را «نمایش قدرت خیره‌کننده» می‌خواند. نیویورک تایمز مات و مبهوت است و از «تاج‌گذاری مورد انتظار ترامپ» و همچنین «قدرت موتور سیاسی او» صحبت می‌کند. تیترها یکی پس از دیگری روایت‌گر همان داستان طلسم‌آمیز و نفسگیر است: «ترامپ پیشتاز است». هشدار به رسانه‌های جریان اصلی: «این مزخرفات خطرناک است.»

چرا تسلط ترامپ باید تعجب‌آور باشد؟ او از سال 2016بر حزب جمهوریخواه تسلط دارد. او با تمسخر مخالفان، سرزنش کردن هر کسی که سر راهش قرار می‌گیرد، قلدری، کتک زدن و فریاد زدن بر حزب جمهوریخواه مسلط شده و رسانه‌ها این خوراک را می‌خورند. این در حالی است که موفقیت ترامپ در نشست‌های هفته گذشته آیووا «نمایش خیره‌کننده قدرت» نبود. بلکه یک نمایش ضعف پررنگ بود. او فقط 56260 رأی به‌دست آورد. 2، 083، 979رأی‌دهندگان در آیووا ثبت‌نام کرده بودند. کمتر از 3درصد از مردم به او رأی دادند. طبق یک نظرسنجی، تنها 46درصد از طرفداران حزب جمهوریخواه خود را بخشی از جنبش ماگا (آمریکا را دوباره بزرگ کن؛ اصلی‌ترین شعار انتخاباتی ترامپ) می‌دانستند. بیش از 30درصد گفته‌اند که اگر ترامپ  مجرم شناخته شود، آن را شایسته ریاست‌جمهوری نمی‌دانند.

وقتی آمریکایی‌ها عمیقا روی انتخابات ریاست‌جمهوری و واقعیت تلخ انتخاب بین بایدن و ترامپ تمرکز می‌کنند، انتظار می‌رود که یک‌بار دیگر بایدن را انتخاب کنند. حتی اگر ترامپ هنوز از نظر کیفری محکوم نشده باشد، من شک دارم که اکثریت آمریکایی‌ها برای رئیس‌جمهوری خود مردی را بخواهند که ۹۱ اتهام جنایی علیه او ثبت شده، دو بار استیضاح شده، یک کودتا را سازماندهی کرده، در زمان ریاست‌جمهوری از منافع مالی غیرمشروع بهره‌برده، اسناد فوق محرمانه را دزدیده و به‌عنوان متجاوز به عنف شناخته شده است.

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.