گاردین در گزارشی تشریح کرد؛ درگیریهای فزاینده، سودان را به وارث "بیشترین جمعیت آواره داخلی" در طول تاریخ تبدیل کرده است
“آوارگی بزرگ” ارمغان جنگ قدرت در سودان
راضیه زرگری – جنگ سودان که از آوریل سال گذشته میلادی شروع شد، با سرعت بهتآوری رو به گسترش و بدتر شدن است.جنگی که در ابتدا، جنگ قدرت میان ژنرالهای رقیب ارتش یعنی ژنرال «عبدالفتاح البرهان» فرمانده ارتش سودان و ژنرال «محمد حمدان» رهبر نیروهای واکنش سریع بود، تبدیل به درگیری بیحسابوکتابی میان گروههای قومیتی، مذهبی و شورشی هر دو طرف شده است که طیفی از حامیان خارجی نیز در آن مداخله میکنند؛ بهویژه باید بهرهبرداری آمریکا از نبرد ژنرالها در سودان اشاره کرد که از فرصت درگیری و بینظمی در سودان برای حضور دیپلماتیک در منطقه دریای سرخ آن هم با ایجاد پایگاه دریایی استفاده کرد. به علاوه سودان همواره مورد توجه رژیم صهیونیستی بوده و این رژیم از هیچ فرصتی برای مداخله در اوضاع داخلی و موضع گیریهای خارجی خارطوم غافل نشده است.آن چیزی که بیشترین اهمیت را برای رژیم اسرائیل داشته، این است که با توجه به موقعیت ژئوپلتیک سودان، این کشور آفریقایی به هر نحوی به یک کشور ضعیف تبدیل شود تا شرایط مداخله در آن برای قدرتهای زورگو فراهم باشد.ارمغان این جنگ بیحسابوکتاب قدرت در سودان، بیش از 7میلیون نفر آواره در خاک کشورشان است که سودان را به دارنده بیشترین جمعیت آواره داخلی در تاریخ تبدیل کرده است. گزارش آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، این آمار را به 10میلیون نفر میرساند و هشدار میدهد شرایط زندگی “بزرگترین جمعیت آواره داخلی ” هر روز وخیمتر میشود.
درگیریهای بیرحمانه جان دستکم 14هزار غیرنظامی را گرفته است
هاجر سلیمان 32ساله، زمانی که در خارطوم، پایتخت سودان زندگی میکرد متخصص ارتباطات بود ؛ او تعریف میکند وقتی درگیریها آغاز شد، هیچ وقت تصور نمیکرد جنگ آنقدر گسترده شود که مردم عادی را به این شکل به فلاکت بیندازد:« صدای انفجارهای بلند را میشنیدیم، اما فکر میکردیم که درگیری به معترضان مربوط میشود، نه اینکه کل کشور وارد یک جنگ داخلی شده باشد؛ پردازش آن خیلی طاقت فرسا بود.»او مثل بسیاری از هموطنانش انتظار نداشت که این جنگ به درازا بکشد، مردم فکر میکردند ژنرالهای کشور دور میز جمع میشوند و درگیریها با یک توافق به پایان میرسد. اما صدای خمپاره، هواپیماهای جنگنده و تیراندازیها قطع نشد و هنوز آوریل به پایان نرسیده بود که خانواده هاجر تصمیم گرفتند خانهشان را ترک کنند. او حالا در بندر سودان، شهری کوچک در ساحل دریای سرخ زندگی میکند؛ در میان میلیونها آواره سودانی است که زندگیشان بر اثر درگیری بیرحمانه و به ظاهر غیرقابل حل که حداقل 14000غیرنظامی را کشته، نابود شده است. به گزارش گاردین سلیمان میگوید: «من فقط لپتاپ و تلفنم را برداشتم زیرا فکر میکردم چند هفته دیگر برمیگردیم. حالا اما بیش از یک سال از آن گذشته است.» در این مدت او عمهاش را بهخاطر دسترسی نداشتن به داروی دیابت از دست داد و بدن بیجان پسرعمویش نیز در میان انبوهی از اجساد کشته شده در درگیری پیدا شد.
4میلیون کودک سودانی در معرض سوءتغزیه و گرسنگی
.بهگفته یونیسف، از زمان آغاز جنگ، بیش از 7میلیون نفر در داخل کشور سودان آواره شدهاند که حدود 4میلیون نفر از آنها کودک هستند. ماندیپ اوبراین، نماینده کشور یونیسف در سودان، گفت: «آوارگی کودکان با چندین بحران دیگر در نتیجه جنگ همراه است. کودکان با بیماریها، سوءتغذیه و گرسنگی مواجه هستند و نزدیک به 8.9میلیون نفر در سودان بهشدت در وضعیت ناامنی غذایی هستند. این در حالی است که 2میلیون نفر دیگر به کشورهای همسایه گریختهاند. چاد و سودان جنوبی بیشترین تعداد پناهجو را از سودان پذیرفتهاند و پس از آن مصر و اتیوپی قرار دارند.
زنگ خطر وضعیت اضطراری بشردوستانه در سودان مدتهاست به صدا درآمده
آوارگی دسته جمعی وضعیت اضطراری بشردوستانه سودان را حادتر کرده است. سازمانهای امدادی زنگ خطر را به صدا درآوردهاند و از کمبود دارو، غذا و سرپناه گزارش میدهند؛ جمعیت در کمپهای پناهندگان و اسکان موقت در سراسر کشور همچنان در حال افزایش است. فاز امنیت غذایی یکپارچه، سازوکاری مورد حمایت سازمان ملل برای ردیابی گرسنگی جهانی، اعلام کرده است 14منطقه با تراکم بالایی از آوارگان داخلی در معرض خطر قحطی قرار دارند.