ضایعات غذا در ایران معادل 10 کشور اروپایی است. اتاق بازرگانی ایران اعلام کرده است که ضایعات غذا در ایران معادل 35میلیون تن در سال و در 27 کشور اروپایی حدود 90میلیون تن است که با احتساب این میزان هرساله 1.3میلیارد تن غذا به ارزش 15میلیارد دلار در جهان هدر میرود.
جالب است بدانید حجم آبی که برای تولید این ضایعات غذا مصرف می‌شود، چیزی حدود 7میلیارد مترمکعب برآورد شده که این رقم معادل تمام آب آشامیدنی است که ایرانی‌ها در طول یک‌سال مصرف می‌کنند. درواقع با ضایعات غذا، مردم ایران آب شرب یک‌سال‌شان را دور می‌ریزند.
البته متهمان ماجرای ضایعات غذا در ایران بخش‌های مختلفی هستند. ما در ایران صنایع تبدیلی و تکمیلی نداریم و بخش زیادی از محصولات کشاورزی‌مان فاسد و دورریز می‌شود. سردخانه‌های نگهداری مواد غذایی در ایران کافی نیست و حمل‌ونقل غذا در ایران با استانداردهای لازم انجام نمی‌شود. با این حال سهم مصرف‌کنندگان هم از ضایعات غذا کم نیست و متاسفانه فرهنگ مصرف‌گرایی در ایران روزبه‌روز شدیدتر می‌شود. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که گذشتگان ما روی موضوع اسراف غذا تا آن‌جا حساس بودند که این اتفاق را یکی از گناهان بزرگ قلمداد می‌کردند.
احتمالا هنوز هم با پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی برخورد دارید که تکه‌های نان‌خشک را از روی زمین برمی‌دارند و آن را برای پرندگان خیس می‌کنند یا پدر و مادرهایی که هنوز ریختن دانه‌های برنج و غذا در سطل زباله را مذموم می‌دانند. این فرهنگ درست استفاده از غذا در ایران، حالا کم‌کم درحال زوال است و تاسف‌بار اینکه خالی نماندن ظرف غذا در رستوران تبدیل به یک ارزش اجتماعی شده یا اینکه مردم برای چیدن انواع و اقسام غذاهای رنگارنگ سر میزهای میهمانی رقابت می‌کنند. حالا اسراف غذا در ایران به جایی رسیده که زیان کلان اقتصادی به بار آورده است. اتفاقی که در این روزهای سوگواری گاه در کوچه و خیابان‌ها دیده می‌شود و بهتر است با یادآوری این آمار به فرهنگ گذشتگان‌مان برگردیم و روی اسراف غذایمان حساس‌تر شویم.
می توانیم زمانی که به رستوران می رویم ظرف یک‌بار مصرف بگیریم و قبل از سرو، حجم اضافه غذا را در ظرف بریزیم و به فقرا بدهیم. می توانیم غذای اضافه میهمانی‌هایمان را در ظرف های جداگانه بریزیم و به میهمانان‌مان بدهیم تا در یک وعده دیگر استفاده کنند و واقعا ضرورتی ندارد که یک میز پر از غذاهای متنوع بچینیم و بهتر است به جای آن، غذای مورد علاقه میهمانان‌مان را درست کنیم. علاوه بر این کارهای کوچک، بد نیست که به میهمانان‌مان توضیح بدهیم که چه نگرشی به اسراف غذا داریم و تصمیم داریم که فرهنگ درست گذشتگان مان را احیا کنیم.