تحلیلگران اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» از سیاست‌ها و چالش‌های پیش روی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، می‌گویند
دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا شد؛ برای عواقب آن آماده شوید!
«دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا شد؛ برای عواقب آن آماده شوید»؛ اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» گزارش خود را که شامل اظهار نظر کارشناسان درباره مهم‌ترین چالش‌های دولت بعدی آمریکاست، با این جمله آغاز می‌کند و به تحلیل و پیش‌بینی چالش‌های پیش روی دولت جدید آمریکا می‌پردازد.
شهروندآنلاین: سیاست‌های آمریکا در دوره جدید ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در زمینه مسائل دفاعی و امنیتی آمریکا، اوکراین، چین، ایران، ائتلاف ناتو (پیمان آتلانتیک شمالی) و اتحادیه اروپا بر چه مداری خواهد چرخید؟ کارشناسان اندیشکده «شورای آتلانتیک» پاسخ می‌دهند.
اول آمریکا؟ نه
«متیو کرونیگ» از مدیران ارشد اندیشکده شورای آتلانتیک، درباره سیاست دفاعی و امنیتی آمریکا در دوره ترامپ، بازگشت رویکرد «صلح از طریق قدرت» را پیش‌بینی می‌کند و می‌گوید که این به معنای سرمایه‌گذاری بزرگ در قابلیت‌های دفاعی آمریکا برای تقویت بازدارندگی و استفاده قاطعانه از زور در صورت شکست بازدارندگی خواهد بود. ارزش‌ها، حول محور جهت‌گیری «اول آمریکا، اما نه به تنهایی» متمرکز خواهد شد که تضمین می‌کند تعامل جهانی آمریکا به نفع صلح، رفاه و آزادی مردم آمریکاست.(اول آمریکا، شعار ترامپ در سال ٢٠١٦ بود.)
ایران، روسیه و چین بزرگ‌ترین تهدید امنیت ملی آمریکا
«جان هربست»، مدیر ارشد مرکز اوراسیای شورای آتلانتیک و سفیر سابق آمریکا در اوکراین، درباره سیاست ترامپ در قبال اوکراین معتقد است: «بزرگ‌ترین تهدید امنیت ملی برای آمریکا، دیگر اعضای ناتو و سایر متحدان آمریکا، مشارکت روزافزون روسیه، چین، ایران و کره شمالی است. اوکراین مرکز این تهدید است. پیروزی در اوکراین برای روسیه، که اکنون تقویت شده، اقدام چین در قبال تایوان را تشویق خواهد کرد. مشخص نیست که ترامپ این چالش را تصدیق می‌کند یا نه، اما دولت او باید با آن و خطرناک‌ترین نقطه مواجهه با آن، یعنی اوکراین، دست‌وپنجه نرم کند. پیش‌بینی سیاست ترامپ درباره جنگ اوکراین دشوار است، زیرا دیدگاه‌های تیم او بسیار متفاوت است. یک گروه که با ترامپ هم مرتبط‌اند، از کاهش شدید کمک‌ها به اوکراین حمایت می‌کنند. این گروه در مورد سیاست کرملین در قبال آمریکا ساده‌لوح و از خطر پیروزی کرملین در اوکراین بی‌خبرند؛ پوتین به صراحت می‌گوید که آمریکا دشمن شماره یک است. گروهی دیگر معتقدند اگر آمریکا اوکراین را رها کند، منافع آمریکا در اروپا و جاهای دیگر تهدید می‌شود. این گروه سیاست «صلح از طریق زور» را دنبال می‌کند و برخلاف تیم بایدن، مرعوب هیاهوی هسته‌ای پوتین نخواهد شد. در هر حال، انتصاب‌هایی که ترامپ در پست‌های ارشد امنیت ملی انجام می‌دهد، بیشتر سیاست او را در این‌باره معلوم خواهد کرد.»
«شی» قدرت چین را به هزینه واشنگتن ارتقا می‌دهد
مایکل شومان، کارشناس ارشد در مرکز جهانی «شورای آتلانتیک» در چین، درباره رویکرد دولت جدید آمریکا درباره چین معتقد است: «سیاست ترامپ در قبال چین در دولت دوم او احتمالا مشابه رویکرد دوره اولش خواهد بود. او قبلا طرحی را برای اعمال تعرفه‌های بالا بر کالاهای چینی تشریح کرده که اختلافات با پکن بر سر این موضوع دوباره شعله‌ور می‌شود و احتمالا شاهد اقدام تلافی‌جویانه علیه کسب‌وکارهای آمریکایی از سوی چین خواهیم بود.
از جنبه‌های دیگر، ترامپ ممکن است تنش‌ها با چین را کاهش دهد، اما نه به نفع منافع استراتژیک آمریکا. موضع دوستانه ترامپ در قبال روسیه درباره جنگ اوکراین، نقطه اختلاف با پکن را از بین می‌برد، اما در خدمت دستور کار ژئوپلیتیکی شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، نیز خواهد بود.
ترامپ قبلا به حمایت‌نکردن از تایوان اشاره کرده و به نظر می‌رسد معتقد است که می‌تواند از اقدام نظامی چین جلوگیری کند.
شی احتمالا مبهوت نخواهد شد و نمایش ضعف ترامپ می‌تواند پکن را برای اتخاذ موضعی تهاجمی‌تر در قبال جزیره تایوان جرأت دهد. به‌طور گسترده‌تر، تحقیر آشکار ترامپ در برابر متحدان سنتی واشنگتن، احتمالا اقدام جمعی در قبال چین را پیچیده‌تر می‌کند و شکاف‌هایی را برای شی جین‌پینگ به منظور بهره‌برداری و گسترش نفوذ جهانی چین ایجاد می‌کند.
ترامپ وعده تمرکز بر موضوعاتی با حداقل اهمیت استراتژیک برای آمریکا را می‌دهد که با وجود این، به نزاع پکن و واشنگتن منجر می‌شود و همراه با عقب‌نشینی آمریکا از رهبری جهانی به شی اجازه می‌دهد قدرت چین را به هزینه واشنگتن ارتقا دهد.»
ناتو باید خود را برای «دشمن‌ترسانی» و پیش‌بینی‌ناپذیری ترامپ آماده کند
«فیلیپ دیکینسون» از مدیران اندیشکده «شورای آتلانتیک» درباره روابط دولت آینده آمریکا و ائتلاف ناتو(پیمان آتلانتیک شمالی) می‌گوید: «تمام سال گذشته، اروپایی‌ها می‌پرسیدند که آیا ترامپ ممکن است ضد ناتو باشد؟ حالا که ترامپ به کاخ سفید بازمی‌گردد، رهبران اروپایی، به‌ویژه دبیرکل جدید ناتو، مارک روته، باید نشان دهند برنامه‌ای برای همکاری با او دارند. هر کسی ادعا کند قطعا می‌داند سیاست ترامپ درباره ناتو چیست -فراتر از درخواست‌های اجتناب‌ناپذیر او از اروپایی‌ها برای مسئولیت‌‌پذیری بیشتر در قبال ناتو- باید در او شک کرد. رویکرد دیپلماتیک ترامپ این است که همیشه دیگران -دوست و دشمن- را در حالت تعلیق، نااطمینانی و بی‌خبری نگه می‌دارد. ناتو که به ثبات اهمیت می‌دهد، باید دوباره بیاموزد که چگونه با سیاست «دشمن‌ترسانی»(روشی برای گرفتن حداکثر امتیاز از رقیب در یک بحران سیاست خارجی با تظاهر به مبادرت به جنگ)، ماجراجویی و پیش‌بینی‌ناپذیری ترامپ کنار بیاید.
بازگشت ترامپ چالش بزرگی برای اتحادیه اروپاست؛ همه چیز بدتر می‌شود
«یورن فلک»، مدیر ارشد مرکز اروپای «شورای آتلانتیک»، درباره رابطه دولت جدید آمریکا و اتحادیه اروپا می‌گوید: «بازگشت ترامپ به کاخ سفید چالش بزرگی برای اتحادیه اروپا خواهد بود. روابط آمریکا و اتحادیه اروپا خیلی کمتر از قبل استراتژیک و فراگیر خواهد شد. همه چیز به سرعت بدتر می‌شود. ترامپ ممکن است تهدید خود مبنی بر اعمال تعرفه بر اتحادیه اروپا را -که بروکسل را برای انتقام‌جویی و جنگ تجاری متقابل تحت فشار قرار می‌دهد- عملی کند. دولت ترامپ همچنین احتمالا به ابتکارات موجودی که اتحادیه اروپا با دولت بایدن از آنها خرسندند، نگاه نخواهد کرد و بسیاری از اعضای حلقه ترامپ که به دنبال مشاغل عالی هستند، دوستان بروکسل نیستند. اتحادیه اروپا دیگر به‌طور پیش‌فرض شریک استراتژیک نخواهد داشت، از جمله در حمایت از اوکراین یا جاه‌طلبی‌های دفاعی اتحادیه اروپا، امنیت اقتصادی و …. از قضا، دولت ترامپ احتمالا از اتحادیه اروپا مطالبات بیشتری خواهد داشت، از جمله در مورد تجارت، سیاست چین، حمایت از اوکراین در صورت ادامه کمک‌های آمریکا و موارد دیگر.
با همه اینها باید گفت دوره دوم ترامپ مانع از همکاری نمی‌شود، اما تیم ترامپ این رابطه را بیشتر از دریچه معاملاتی خواهد دید. اتحادیه اروپا باید چند حوزه کلیدی از جمله تجاری و مساله چین را که اولویت‌های ترامپ هستند، در نظر بگیرد. صرف نظر از این، دولت آینده ترامپ و اتحادیه اروپا باید با هم کار کنند و تیم ترامپ ممکن است متوجه شود که اگر واشنگتن قصد مقابله با چینی‌ها را داشته باشد، بیشتر از آنچه فکر می‌کند به اتحادیه اروپا و اروپایی‌ها نیاز دارد.»
//انتهای پیام