جزئیات طرح جدید بازنشستگی پیش از موعد
شرط سنی سابق از این طرح حذف شد
نماینده مردم مهاباد در مجلس در مورد طرح جدید بازنشستگی پیش از موعد گفت: «بازنشستهشدن کارمندان نیازی به تأیید مدیر یا رئیس اداره مربوطه ندارد.»
شهروند آنلاین: نماینده مردم مهاباد در مجلس در مورد طرح جدید بازنشستگی پیش از موعد گفت: «بر اساس طرح جدید آقایان با ۲۵ سال و بانوان با ۲۰ سال سابقه کار بازنشسته میشوند. همچنین بازنشستهشدن کارمندان نیازی به تأیید مدیر یا رئیس اداره مربوطه ندارد و شرط سنی سابق از این طرح حذف شده است.»
نکات مهم طرح به نقل ازجلال محمودزاده چنین است:
-این طرح شبیه طرحهای گذشته نیست و شرط سنی ندارد.
– یکی از بندهایی که طرحهای گذشته داشت این بود که رئیس هر نهاد یا اداره باید با بازنشستگی هر فرد موافقت میکرد. ما در این طرح این بند را حذف کردیم و همه را به صورت مساوی دیدهایم.
-طبق این طرح آقایان با ۲۵ سال و خانمها با ۲۰ سال سابقه کار بازنشسته میشوند و حقوق ۳۰ روزه میگیرند.
-هماکنون سه تا پنج میلیون نفر جوان فارغ التحصیل جویای کار داریم که میتوانند در دستگاههای اجرایی مختلف به کار گرفته شوند. طبق قانون قدیم به ازای هر سه بازنشسته یک نیروی جدید در ادارات استخدام میشد که در طرح جدید این تبصره برداشته شده است.
– این طرح به امضای چندین نماینده رسیده و به زودی برای بررسی بیشتر به کمیسیون اجتماعی میرود تا در آیندهای نزدیک در صحن علنی مجلس بررسی و نهایی شود.
در قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمهشدگان تأمین اجتماعی چه آمده است؟
ماده واحده – بیمهشدگان تأمین اجتماعی مشمول قانون کار و قانون کار کشاورزی در صورت داشتن حداقل ۵۵ سال تمام سن و سابقه پرداخت ۲۰ سال یا بیشتر حق بیمه میتوانند با اطلاع کتبی به کارفرما درخواست بازنشستگی خود را به سازمان تأمین اجتماعی حوزه محل کار خود تسلیم تا طبق مقررات این قانون مستمری بازنشستگی برای آنان برقرار شود.
تبصره ۱ – در صورتی که کارفرما به تخصص کارگر نیاز داشته باشد حداکثر ظرف مدت پنج روز نیاز خود را به سازمان تأمین اجتماعی محل ارایه مینماید تا در کمیتهای که به همین منظور مرکب از مدیر کل کار و امور اجتماعی، نماینده شورای اسلامی واحد کار ذیربط (در واحدهایی که شورایاسلامی کار تشکیل نشده باشد نماینده انجمن صنفی مربوطه و یا نماینده قانونی کارگر در حکم نماینده شورا خواهند بود) و مدیر کل تأمین اجتماعی کهدر محل سازمان تأمین اجتماعی تشکیل میگردد، مورد بررسی قرار گرفته و کمیته مذکور موظف است با استماع دلایل طرفین حداکثر ظرف ۱۰ روز نظر نهایی خود را اعلام نماید. در صورتی که کمیته دلایل کارفرما را قانعکننده تشخیص بدهد میتواند حداکثر با سه ماه تعویق با بازنشستگی کارگر موافقت نماید.
تبصره ۲ – حداقل سن موضوع این قانون برای زنان ۱۰ سال کمتر میباشد.
تبصره ۳ – داشتن حداقل سن موضوع این قانون برای کارگران بیمهشدهای که دارای یکی از شرایط زیر میباشند ضروری نمیباشد:
الف – دارا بودن حداقل ۳۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه.
ب – دارا بودن حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیانآور.
ج – دارا بودن ۳۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه مجموعا در کارهای عادی و سخت و زیانآور با توجه به تبصره ۴ این قانون.
تبصره ۴ – هنگام محاسبه مقرری سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیانآور به ازای هر سال معادل ۱.۵ سال سابقه پرداخت در قبال هر سال ۶ ماه ارفاق محاسبه و حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره، 10 سال میباشد. آییننامه کارهای سخت و زیانآور توسط شورای عالیحفاظت فنی و با حضور مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی (با حق رأی) تجدید نظر خواهد شد حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره 10 سال میباشد.
تبصره ۵ – کسر یک سال سابقه پرداخت حق بیمه کارگر مشمول این قانون در صورت تمایل بیمهشده یک سال تمام محسوب خواهد شد مشروطبه اینکه کلیه حق بیمه برای دوران باقیمانده تا یک سال (سهم کارگر، کارفرما و دولت به استثناء سهم درمان که به نسبت نه بیست و هفتم حق بیمهمحاسبه میشود) توسط شخص مشمول پرداخت گردد.
تبصره ۶ – میزان مستمری بازنشستگی این نوع بیمهشدگان بر اساس پرداخت سنوات حق بیمه طبق ماده ۷۷ قانون تأمین اجتماعی و عنداللزوم باتوجه به تبصره ۴ این ماده واحده تعیین میگردد.
تبصره ۷ – چنانچه بیمهشدگانی که بر اساس این ماده واحده بازنشسته شوند و مجددا به عنوان حقوقبگیر در کارگاهی به کار اشتغال ورزند، ضمنقطع مستمری از استفاده مجدد این ماده واحده محروم خواهند شد.
تبصره ۸ – مقررات جاری فصل بازنشستگی قانون تأمین اجتماعی به استثنای تسهیلاتی که در این قانون برقرار شده است کماکان به قوت خود باقی میباشد.
تبصره ۹ – از تاریخ تصویب این قانون ظرف یک ماه دستورالعمل و آییننامه اجرایی این قانون توسط سازمان تأمین اجتماعی و با همکاری وزارتکار و امور اجتماعی تهیه و پس از تصویب وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
تبصره ۱۰ – مدت اجرای این قانون از تاریخ تصویب آییننامه اجرایی یک سال خواهد بود. قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و 10 تبصره، در جلسه علنی روز چهارشنبه بیستوهشتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلسشورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷.۳.۵ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.