اضطراب از مدرسه‌های کرونایی
یک روان‌شناس معتقد است که با بازگشایی مدارس موج عظیمی از اضطراب‌ها در بین دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها شکل می‌گیرد.
بحث بازگشایی مدارس و ترس و نگرانی والدین از ابتلا به کرونا سبب می‌شود که این اضطراب به کودکان نیز منتقل شود. بعد از گذشت یک‌سال‌ونیم از شروع کرونا تعدادی از مدارس باز شده‌اند که این موضوع سبب شده خانواده‌ها با ترس و نگرانی روبه‌رو شوند. اضطراب خانواده‌ها از چشم دانش‌آموزان نیز پنهان نمانده و در حال حاضر دانش‌آموزانی که به مدرسه می‌روند نیز همین شرایط را دارند.
شادی یوسفی، روان‌شناس تغییر شیوه آموزش مجازی به حضوری و رفتار و گفتار اضطرابی را زاییده شرایط موجود می‌داند و می‌گوید: «دو سال کرونا در کشور و آمار بالای ابتلا و فوتی‌های این اپیدمی نگرانی‌هایی را برای والدین به همراه داشته است که خواه‌ناخواه این اضطراب به فرزندان نیز منتقل می‌شود.»
والدین به خاطر ترس از ابتلای فرزندان به کرونا مضطرب هستند و خواه و ناخواه این اضطراب را به فرزندان منتقل می کنند.
این روان‌شناس با تاکید بر اینکه درصد بالایی از جامعه دانش‌آموزی واکسن کرونا تزریق کرده‌اند، ادامه می‌دهد: «قرار بود مدارس با رعایت پروتکل‌های بهداشتی باز شود و قطعا این اتفاق در مدارس رخ خواهد داد، به همین دلیل والدین باید کم‌کم دانش‌آموزان را برای ورود به نهادهای اجتماعی و خصوصا مدرسه آماده کنند.»
یوسفی، نگرانی والدین از حضوری‌شدن کلاس ها را طبیعی دانست و عنوان کرد: «انسان در مواجهه با تغییر دچار اضطراب و استرس می شود و لذا دانش آموزان نیز با اضطراب حضور در اجتماع مواجه هستند، اما بخش عمده این اضطراب را از رفتار والدین دریافت می‌کنند و دچار افزایش اضطراب می شوند که به مرور تبدیل به افسردگی می شود.»
او بازگشایی مدارس را همراه با اضطراب برای دانش آموز دانست و اضافه کرد: «اضطراب دانش آموزان پس از ورود به مدرسه و ملاقات با هم کلاسی ها کاهش پیدا می کند، اما برخی از دانش آموزان در برابر این تغییر مقاومت می کنند و به شدت مضطرب هستند، لذا اضطراب خود را در اختلال خواب و کاهش تمرکز و بی قراری و منزوی‌شدن و در فکر فرو رفتن و محدود کردن بازی و اذعان به بیماری نشان می‌دهند، لذا والدین باید این علایم را جدی بگیرند تا اضطراب تبدیل به اختلال نشود.»
این روان‌شناس با تاکید بر لزوم درمان اضطراب به ویژه در فرزندان یادآور شد: «اضطراب مزمن زمینه ساز افسردگی است و به مرور تبدیل به افسرده خویی می‌شود.»
او تکرار «نگران‌نباش» را منتقل کننده نگرانی دانست و گفت: «گاهی اضطراب و نگرانی در نگاه والدین موج می زد و مرتب از فرزند می خواهند که نگران نباشد که ناخودآگاه موجب افزایش اضطراب فرزند می شود؛ متاسفانه چنین والدینی حس می‌کنند که رفتارهای عادی دارند، اما از نظر خودشان عادی هستند و کاملا مضطرب رفتار می کنند.»
یوسفی، تکرار بیش از اندازه کلمات اضطرابی را به نوعی القاکننده اضطراب دانست و بیان کرد: «بازگشایی مدارس و حضوری‌شدن کلاس ها اضطراب زاست، اما والدین باید با دانش‌آموزان همدلی کنند و این مشکل را همگانی بدانند که همه دانش آموزان با آن مواجه هستند؛ هیچ‌گونه اجبار به رفتن به مدرسه نیز نداشته باشند و از فرزندان بخواهند مشکل خود را از رفتن به مدرسه بیان کنند.»
این روان‌شناس از والدین خواست صحبت کردن با فرزندان را جایگزین نصیحت‌کردن کنند و یادآور شد: «فرزندان در شرایط اضطرابی نیازمند همراهی و دلگرمی و درک هستند و باید اضطراب و استرس آنان را طبیعی جلوه دهیم و با یادآوری لحظات خوش مدرسه از نگرانی آنان کم کنیم.»
او با بیان اینکه می توانیم دانش آموزان را در مسیر مدرسه همراهی کنیم، گفت: «برخی از دانش آموزان نگران از دست دادن والدین هستند و باید این اطمینان را به آنان بدهیم که همواره کنارشان خواهیم ماند و سعی کنیم مرتب به مدرسه سر بزنیم و تماس بگیریم و با اعلام حضور، کنار آنان بمانیم.»
یوسفی، یکی از معضلات دوران کرونا را افزایش اضطراب و وسواس دانست و اظهار کرد: «بسیاری از افراد به روان‌شناسان مراجعه می کنند تا برخورد آگاهانه تری با اضطراب خود داشته باشند، لذا اگر کلمات و رفتار والدین بار اضطرابی دارد، باید با مراجعه به روان‌شناس و مشاور این موضوع را حل کنند و اضطراب نابجا را به فرزندان منتقل نکنند، زیرا پدر و مادر مضطرب، فرزندان مضطربی را پرورش خواهند داد. پس با اصلاح رفتارهای اضطرابی و جایگزینی آن با رفتارهای مطلوب و بهره مندی از شیوه‌های آرام سازی، الگوی خوبی برای فرزندان‌مان باشیم.»