امید به ایمنی گلهای بیهوده است
یافته‌های دانشمندی که برای بار دوم عمدا خود را به ویروس کووید-19 آلوده کرده
اندکی پس از شیوع بیماری کرونا در جهان، برخی متخصصان دستیابی به «ایمنی گلهای» را به عنوان راه‌حل احتمالی بحران کرونا تصور کردند؛ اما گروهی از پزشکان نسبت به این «راه‌حل» هشدار داده و آن را خطرناک دانسته‌اند. حالا نتایج مطالعاتی دانشمند روس که برای بررسی آنتی بادی‌ها خود را دوبار به ویروس کووید-19 آلوده کرده، نشان می‌دهد امید به «ایمنی گلهای» واهی و پوچ است.
راضیه زرگری- یک پزشک روس برای بار دوم به عمد خود را به کروناویروس آلوده کرد.
دکتر الکساندر چیپورنوف شصت‌ونه ساله برای مطالعه در زمینه آنتی‌بادی خود را دوباره به ویروس کرونا آلوده کرد. بار اول او پس از اسکی در فرانسه به کرونا مبتلا شد و مشکل جدی برایش پیش نیامد. چیپورنوف که پس از بازگشت به سیبری در مسیر تحقیقات علمی خود را مجددا در معرض ابتلا به کووید-19 قرار داد، می گوید: «امید بستن به مصونیت گلهای درباره ویروس کرونا بی‌فایده است.
استاد موسسه پزشکی بالینی و تجربی، آنتیبادیها را مورد مطالعه قرار می‌دهد. او می‌گوید امیدها برای ایمنی گلهای به دلیل سقوط سریع آنتیبادیها بی‌فایده است. عفونت دوم او بسیار جدی‌تر از بار اول بود و او را مجبور به بستری‌شدن در بیمارستان کرد.
الکساندر چیپورنوف اولین‌بار در ماه فوریه در سفر تفریحی به فرانسه به ویروس کرونا مبتلا شد. او و تیمش در انستیتوی پزشکی بالینی و تجربی در نووسیبیرسک پس از بهبود در خانه و بدون نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان در منطقه سیبری، مطالعه‌ای درباره آنتی‌بادی‌های ویروس کرونا انجام دادند.
دکتر چیپورنوف که پس از بازگشت به سیبری در مسیر تحقیقات علمی خود را مجددا در معرض ابتلا به کووید-19 قرار داد، می‌گوید: «امیدبستن به مصونیت گلهای درباره ویروس کرونا بی‌فایده است»
او می‌گوید تیم تحقیقاتی«نحوه رفتار آنتیبادیها، میزان قدرت آنها و مدت زمان ماندن در بدن» را مطالعه کرده و دریافتند كه آنتیبادیها به‌سرعت كاهش پیدا می‌کند: «در پایان ماه سوم از لحظه شروع علایم بیماری، آنتی بادی‌ها دیگر تشخیص داده نمی‌شوند.»
تصمیم گرفت احتمال عفونت مجدد را بررسی کند و به منظور منافع علمی و تحقیقاتی، چیپورنوف به یک موجود آزمایشگاهی تبدیل شد و به عمد خود را در معرض بیماران کووید-19 قرار داد که هیچ محافظتی نداشتند.
آنتی‌بادی که بعد از 6 ماه از کار افتاد
این پزشک روس می‌گوید: «سیستم دفاعی بدن من دقیقا 6 ماه پس از اولین عفونت از کار افتاد؛ زمانی که علایم بیماری با گلودرد شروع شد.»
عفونت دوم او بسیار جدی‌تر بود و در بیمارستان بستری شد: «پنج روز دمای بدن من بالاتر از 39 درجه سانتیگراد بود، حس بویایی‌ام را از دست دادم و درک چشایی‌ام تغییر کرد: «در روز ششم بیماری عفونت در سی‌تی‌اسکن از ریه‌ها مشخص بود و سه روز پس از اسکن، اشعه ایکس دوبرابر شدن ذات‌الریه را نشان داد.»
چیپورنوف ادامه می‌دهد: «با این حال ویروس خیلی زود از بین رفت؛ بعد از گذشت دو هفته علایم عفونت در ناحیه حلق یا سایر نمونه‌ها تشخیص داده نشد.» نتیجه‌گیری او بر اساس پرونده خودش این است: مصونیت جمعی یا گلهای امید واهی است.
واکسن نوترکیب به‌درد کرونا نمی‌خورد
ویروس برای ماندن آمده و جا‌خوش کرده‌ا ست و اگر چه واکسن‌ها می‌توانند ایمنی ایجاد کنند اما این اثر موقتی است. این دانشمند روس معتقد است: «به واکسنی نیاز داریم که بتواند چندین‌بار استفاده شود. واکسن نوترکیب برای این ویروس مناسب نخواهد بود. پس از تزریق واکسن مبتنی بر ناقلین آدنو‌ویروس، دیگر قادر به تکرار آن نخواهیم بود زیرا ایمنی در برابر حامل آدنو‌ویروس به مداخله ادامه می‌دهد.»
این پروفسور پیش از این در مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی و بیوتکنولوژی مطالعات دولتی در سیبری کار می‌کرد؛ مرکز سازنده دومین واکسن روسیه علیه کووید-19 معروف به EpiVacCorona برای حفظ ایمنی بدن به تزریقات مکرر نیاز دارد.
«ایمنی گلهای» تلفات کرونا را بالا می‌برد
ایمنی گلهای یا آلوده‌شدن بیش از ۵۰درصد جامعه به ویروس کرونا در ابتدای همه‌گیرشدن این بیماری از نظر برخی متخصصان و اپیدمیولوژیست‌ها به عنوان یک راه‌حل احتمالی برای عبور از بحران کرونا ارزیابی می‌شد. ایده پشت این فرضیه این است که افراد مسن، به‌ویژه افرادی که به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای در معرض خطر هستند، محافظت شوند و بقیه افراد زندگی عادی خود را تا رسیدن به آلودگی کافی ادامه دهند.
راه‌حلی که تاکنون جواب نداده و در کشورهایی که در این مسیر گام گذاشتند، از جمله سوئد، بریتانیا (برای مدتی کوتاه) و برخی دیگر به مرگ‌ومیر بالا انجامیده است.
با این حال هنوز گروهی از متخصصان پزشکی بریتانیا و آمریکا در بیانیه‌ای مجددا از موثربودن این روش مورد مناقشه سخن گفته‌اند و از نظر منتقدان محتوایی کهنه را در بسته‌بندی نو ارایه کرده‌اند.
نام بیانیه، گریت برینگتون (Great Barrington) است و برگرفته از محلی در ایالت ماساچوست است که موسسه تحقیقات اقتصادی آمریکا (American Institute for Economic Research) در آن قرار دارد. این موسسه که بیانیه را تنظیم کرده از مدافعان پر و پا قرص نظریه اقتصاد بازار است و نظریه نقش محوری شیوه زندگی انسانی در تخریب محیط زیست و تغییرات جوی را نادرست می‌داند.
«ایمنی گلهای» یا آلوده‌شدن بیش از ۵۰درصد جامعه به ویروس کرونا در ابتدای همه‌گیرشدن این بیماری از نظر برخی متخصصان و اپیدمیولوژیست‌ها به عنوان یک راه حل احتمالی برای عبور از بحران کرونا ارزیابی می‌شد. ایده پشت این فرضیه این است که افراد مسن، به‌ویژه افرادی که به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای در معرض خطر هستند، محافظت شوند و بقیه افراد زندگی عادی خود را تا رسیدن به آلودگی کافی ادامه دهند
افراد پرخطر مراقبت و دیگران با ویروس سازگار شوند
بیش از نیم‌میلیون نفر بیانیه گریت برینگتون را امضا کرده‌اند؛ ازجمله ۱۰ هزار کارشناس حوزه پزشکی و ۳۰ هزار پزشک. در متن بیانیه آمده است: «جنبه مصلحت‌آمیز انسانی که هزینه-فایده دستیابی به ایمنی گلهای را متوازن می‌کند در آن است که آنهایی که کمتر در معرض خطر مرگ هستند به زندگی عادی خود ادامه می‌دهند تا از طریق آلودگی طبیعی در برابر ویروس مصونیت پیدا کنند و همزمان آنهایی که ریسک مرگ و میر در موردشان بالاست بهتر مورد حفاظت و مراقبت قرار گیرند.»
مخالفان جدی این فرضیه می‌گویند شیوع کنترل‌نشده کرونا منجر به افزایش شدید مرگ و میر می‌شود که «حتی با مصونیت و قرنطینه شدید افراد مسن که به‌سادگی هم عملی نیست، باز هم گروه‌های بسیاری هستند که در معرض خطرند.»
مصونیتی که دوام ندارد، پرخطر و غیراخلاقی است
مخالفان ایمنی گلهای همچنین به این معضل می‌پردازند که به شکلی قابل اتکا مشخص نیست که مصونیت به دست‌آمده پس از آلوده‌شدن به ویروس کرونا چه مدت دوام می‌آورد. آنها تأکید می‌کنند که صحه‌گذاشتن بر راه‌حل مصونیت گلهای قبل از دستیابی به واکسن کرونا از نظر پزشکی اقدامی غیراخلاقی، از نظر اجتماعی پرخطر و به لحاظ اقتصادی پرهزینه است.
تدروس آدهانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، نیز در مخالفت با ایده‌های مطرح در بیانیه گریت برینگتون، گفته است که شیوع کنترل‌نشده اپیدمی امری غیراخلاقی است و در عین حال توأم با ریسک است به‌خصوص که در تاریخ اپیدمی‌ها تجربه‌ای از راهبرد مصونیت جمعی وجود ندارد.