گریه‌های نوزاد مرده در غسالخانه!
پدر زرآبادی در گفت‌و‌گو با «شهروند» جزئیات یک اتفاق نادر و تکان دهنده را تشریح کرد
هنوز نامی برای دوقلوها انتخاب نکرده بودند که متولد شدند. ۶ ماهه بودند؛ ۲۵ هفته، زودتر از موعد آمدند. دختر و پسر ۶ ماهه دو روزی هست که خبرساز شده‌اند. فیلمی دردناک از این دو نوزاد، فضای مجازی را تسخیر کرده است. فیلمی یک دقیقه و ۳۰ ثانیه‌ای، که حکایت از زنده بودن نوزادی دارد که بیمارستان چابهار اعلام کرده بود جانش را از دست داده است.
این نخستین باری نیست که نوزاد به ظاهر مرده‌ای در سردخانه یا غسالخانه به زندگی برمی‌گردد. ۴۵ روز پیش هم نوزاد دیگری در سردخانه شهریار به زندگی برگشته بود. نوزادانی که پس از اعلام مرگ، نفس کشیده‌اند و خون در رگ‌هایشان جاری شده.
رحیم‌بخش، نام پدر دوقلوهای چابهاری است که فیلم‌شان در شبکه‌های مجازی وایرال شده است. پدری ۲۷ ساله که ۳ کودک دیگر دارد اما این نخستین باری بود که قرار بود صاحب دوقلو شود. «۱۵ خردادماه بود که همسرم از ناحیه زیر شکم دچار درد می‌شود به همراه همسرم به مرکز سلامت زرآباد رفتیم. اصلا انتظار نداشتیم که بچه‌ها به دنیا بیایند، اما مامایی شهرستان زرآباد نامه‌ای داد و ما را به بیمارستان امام علی(ع) چابهار ارجاع داد. همسرم زینب در بیمارستان بستری شد. یک روز بعد ساعت ۲۱:۳۰ شانزدهم خرداد دختر و پسرم به دنیا آمدند. به‌گفته مسئولان، دوقلوها نارس بودند و باید در دستگاه قرار می‌گرفتند. ساعت نزدیک ۱۱ شب بود که بابت نگهداری بچه‌ها در اتاق مراقبت‌های ویژه، بیمارستان هزینه ۳ میلیون تومانی گرفت. آخر شب من به خانه رفتم. همسرم اما همچنان در بیمارستان بود. خوشحال بودیم که خدا به ما دوقلو داده است.»
مرگ دوقلوها
اما این خوشحالی چندان دوامی نداشت. عقربه‌های ساعت هنوز به ۶ صبح نرسیده بود که مسئولان بیمارستان با پدر تماس گرفتند و اعلام کردند که دوقلوها جان باخته‌اند. پدر جوان که شغلش صیادی است، می‌گوید: «صبح زود بود که با صدای زنگ تلفنم بیدار شدم. از بیمارستان بود. اعلام کردند که بچه‌ها مرده‌اند. زودتر آنها را تحویل بگیرم و‌گرنه آنها را به سردخانه تحویل می‌دهند.»
از زرآباد تا چابهار ۱۷۰ کیلومتر فاصله است. سه ساعت طول کشید تا پدر به بیمارستان رسید. «وقتی رسیدم از من امضا گرفتند تا دوقلوها را تحویل بگیرم. کارهای اداری که تمام شد بچه‌ها را داخل پارچه‌ای سفیدرنگ گذاشتند. پایین و بالای پارچه را چسب زدند و به من تحویل دادند.»
مسیر طولانی خانه پدری
به همراه پدربزرگ بچه‌ها دوباره مسیر چابهار را به سمت زرآباد حرکت کردند. مسیری طولانی و گرم. بین راه چندین بار توقف کردند، بنزین زدند و خرید کردند. در آخر به غسالخانه زرآباد رفتند. «وقتی پارچه را از دور دوقلوها باز کردم، همه شاهد بودند که دخترم نفس می‌کشید. گریه می‌کرد. حیرت‌آور بود. زنده شدن دخترم باورپذیر نبود. حدود ۱۲ ساعت قبل، بیمارستان اعلام کرده بود جان باخته است، اما حالا نفس می‌کشید.»
نوزاد دختر در تمام بیمارستان و مسیر خانه پدری، با مرگ جنگیده بود. ۱۲ ساعت ضربان قلبش از شماره نیفتاد. اکسیژن خونش ثانیه‌ای قطع نشد و نفسش در جریان بود.
«همانجا از دخترم فیلم گرفتیم تا مدرکی برای اثبات زنده بودنش باشد. با اورژانس خود بیمارستان چابهار تماس گرفتیم تا دوقلوها را به بیمارستان منتقل کنیم. بچه‌ها را دوباره سوار خودروی اورژانس کردیم و همه این مسیر را به سمت بیمارستان امام علی(ع) چابهار رفتیم، اما نوزاد دخترم پیش از اینکه به بیمارستان برسیم، تمام کرد و دیگر نفس نکشید. احیای قلبی تکنیسین اورژانس هم کارساز نبود.»
حالا تنها خواسته‌شان رسیدگی به مرگ نوزادشان است. پدر مدعی است که مسئولان بیمارستان سهل‌انگاری کرده‌اند.
توضیحات شبکه بهداشت چابهار در رابطه با مرگ دو نوزاد
با منتشر شدن فیلم برگشت به زندگی نوزاد دختر زرآبادی، هومن حسینی، مسئول روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان چابهار، در این خصوص اطلاعیه‌ای صادر کرد و ماجرا را توضیح داد.
براساس این اطلاعیه نوزادان متولدشده در بیمارستان چابهار با رضایت پدر ترخیص شدند و علت مرگ، نارسی شدید اندام‌های حیاتی بود.
این درحالی است که پدر، قصور پزشکی را دلیل مرگ دو نوزادش در چابهار می‌داند که روابط‌عمومی بهداشت و درمان چابهار این ادعا را از سوی کادر شبکه بهداشت و درمان چابهار رد می‌کند و علت مرگ را نارسی اندام‌های حیاتی و رضایت پدر در ترخیص نوزادان مطرح کرده است.
در بخش دیگری از این اطلاعیه آمده است که ساعت ۲۱ و ۳۰ دقیقه ۱۶ خردادماه، نوزادان دوقلو با سن جنین ۲۵ هفته (۶ماهه) و وزن ۷۰۰ و ۸۰۰ گرم متولد شدند که به‌علت نارسی شدید و عدم‌تشکیل کامل اندام‌های حیاتی در ساعت ۲۲ و ۳۵ دقیقه به بخش ویژه نوزادان NICU منتقل شدند.
نوزاد پسر به‌علت نارسی شدید فوت و نوزاد دختر با وضعیت بالینی نامساعد در بخش ویژه با اتصال به دستگاه تحت مراقبت قرار می‌گیرد.
عوامل بخش مذکور با مراجعه به همراه بیمار ضمن تشریح کامل شرایط بالینی نوزاد، درخواست بستری نوزاد را کردند که همراهان این امر را منوط به حضور پدر بیمار عنوان می‌کنند. پدر بیمار در ساعت ۶ صبح با حضور در بیمارستان اقدام به ترخیص نوزاد با رضایت شخصی کرده است. ثبت اثر انگشت پدر نوزادان و تمامی موارد اعلام شده مستند و در دفتر بخش ثبت شده است.
مشکلات بیمارستان
براهیم زهی، رئیس شورای نوک‌آباد زرآباد، هم از مشکلاتی می‌گوید که بیمارستان امام‌علی چابهار با آن درگیر است. «در سال ۱۳۷۹ این ساختمان برای درمانگاه تامین اجتماعی ۲۵ تختخوابی پیش‌بینی شده و هیچ‌گاه برای حجم بالای تردد و مراجعات فعلی و تعداد ۲۱۸ تخت، امکانات و فضا دیده نشده برای همین شاهد فرسوده شدن سریع بخش‌هایی از ساختمان هستیم. این بیمارستان ۴ شهرستان چابهار، زرآباد، کنارک و دشت یاری را پوشش می‌دهد، اما نارضایتی‌های بالایی از این مرکز درمانی وجود دارد. چرا یک بیمارستان در کشور، باید به‌طور متعدد اتفاقات ناگواری داشته باشد. قرار بود بیمارستان دیگری در کنارک تاسیس شود. کلنگ‌زنی هم شد اما هنوز هیچ‌خبری نیست. باید برای مردم اطلاع‌رسانی شود. باید شفاف‌سازی شود. شفافیت سبب می‌شود تا اطمینان بیشتری به افکار عمومی بازگردد.»
حادثه مشابه دیگر
سال ۹۹ بود که نوزاد دیگری در غسالخانه به زندگی برگشت. سیزدهم آذر همان سال ۹۹ ویدیویی در شبکه‌های مجازی با توضیح جان گرفتن یک نوزاد در غسالخانه منتشر شد که واکنش و حیرت کاربران را به‌دنبال داشت. در این فیلم دیده می‌شد که نوزاد ۴۵ روزه آبدانانی پس از اعلام فوت و انتقال به غسالخانه، دوباره جان می‌گیرد.
ماجرا اینگونه بوده که والدین این نوزاد تصور می‌کردند او فوت شده و حتی معاینه و گواهی فوت هم برایش صادر می‌شود. او را برای تدفین به آبدانان با فاصله حدود ۱۸۰ کیلومتر از ایلام انتقال می‌دهند، اما مسئول غسالخانه آبدانان متوجه تپش قلب نوزاد می‌شود. پس از حضور اورژانس، زنده بودن نوزاد تایید و برای مراقبت بیشتر به بیمارستان انتقال داده می‌شود. درمان اما کارگر نمی‌شود و پرونده زندگی این نوزاد آبدانانی به پایان می‌رسد.