پشت به بایدن، رو به غزه

شهروند آنلاین: «گاردین» در گزارشی با عنوان «رأی‌دهندگان جوان به بایدن در پیروزی کمک کردند؛ آنها ممکن است امسال او را رها کنند»، می‌گوید: «الیز جوشی» به‌عنوان دانشجوی سال اول از جو بایدن حمایت کرد و انگیزه‌اش تا حد زیادی به دلیل حس فوریت این کاندیدا درباره تغییرات اقلیمی بود. این دانشجوی سیاست زیست‌محیطی قبل از انتخابات 2020 ریاست‌جمهوری کمپین تشکیل داد، به این امید که جوانان دیگر را برای حضور پای صندوق‌های رأی متقاعد کند. کاری که «جوشی» و همتایانش انجام دادند برای دموکرات‌ها نتیجه داد: مشارکت جوانان در سال 2020 افزایش یافت و به‌طور گسترده نقش کلیدی در پیشبرد بایدن و پیروزی او داشت.

اما از آنجایی که بمباران غزه از سوی اسرائیل تا به امروز بیش از 22 هزار فلسطینی را کشته است، جوشی از رئیس‌جمهوری که زمانی «با خرسندی» به او رأی داده بود، احساس سرخوردگی و یأس می‌کند. او تنها نیست. با ثابت ماندن حمایت نظامی آمریکا از اسرائیل، این جوان آمریکایی می‌گوید که مدیریت کنونی کاخ سفید درباره وضعیت فلسطین، جوانان را رویگردان کرده؛ گروه سنی‌ای که بایدن به رأی آنها برای پیروزی مجدد در انتخابات سال 2024 نیاز خواهد داشت.

او می‌گوید: «نسل من وحشت‌زده است. بسیاری از مردم حاضر نیستند به این دولت رأی بدهند؛ به دلیل اقداماتش در غزه. اگر دموکرات‌ها فکر می‌کنند سوابق آب‌وهوایی آنها برای نجات‌شان کافی است، در وهله اول درباره چگونگی نگاه جوانان به اقدامات دولت فعلی درباره آب‌وهوا دچار اشتباه محاسباتی شده‌اند.»

 

وحشت از جنایاتی که با دلارهای مالیاتی و حمایت دولت انجام می‌شود

به گزارش «گاردین»؛ بایدن گاهی به دلیل امضای قانون کاهش تورم (IRA)، بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری در انرژی پاک در تاریخ آمریکا، به عنوان «رئیس‌جمهور اقلیمی» توصیف می‌شود. اما بسیاری از جوانان همگروه جوشی بیشتر نگران مقررات نفت و گاز در داخل IRA و همچنین تمایل نداشتن بایدن به اعلام وضعیت اضطراری اقلیمی هستند. جوشی همچنین می‌گوید جوانان اغلب از پروژه ویلو (Willow)، پروژه حفاری نفت در آلاسکا که اوایل سال گذشته میلادی دولت بایدن آن را تأیید کرد، ناامید شده‌اند؛ وزارت کشور تخمین می‌زند که Willow در طول عمر 30 ساله خود تقریباً 284 میلیون تن دی اکسید کربن (یک گاز گلخانه‌ای) آزاد می‌کند، معادل انتشار سالانه آلاینده حدود 75 نیروگاه با سوخت زغال سنگ. فعالان آب‌وهوا، سال گذشته در لس‌آنجلس‌تایمز نوشتند: این بمب کربنی، تعهدات کمپین بایدن برای کاهش قراردادهای نفتی جدید را به تمسخر می‌گیرد و در واقع ادامه دوران ترامپ است.

جوشی فقط یکی از لیدرهای مرتبط با «جنبش اقلیم جوانان» است که سعی می‌کند به دولت فعلی در مورد پیامدهای بالقوه موضع خود در غزه هشدار دهد. او به عنوان مدیر اجرایی گروه «نسل Z برای تغییر» در کنار سایر گروه‌ها نامه سرگشاده‌ای را پاییز امسال امضا کردند: «اکثر قریب به اتفاق جوانان در این کشور به‌حق از جنایاتی که با دلارهای مالیاتی ما و با حمایت شما انجام می‌شود، وحشت‌زده شده‌اند. موضع دولت شما به شدت با جوانان و مواضع رأی‌دهندگان دموکرات -که در نظرسنجی‌های متعدد با اکثریت قاطع از آتش‌بس حمایت می‌کنند- مغایرت دارد.»

نظرسنجی‌های متعدد در واقع نشان داده که بایدن در میان رأی‌دهندگان جوان از ترامپ عقب‌تر است، در تضاد کامل با ترجیح قاطع آنها برای بایدن در سال 2020. نظرسنجی اخیر «نیویورک‌تایمز» نشان داد که حمایت جوانان از بایدن با توجه به موضع او در قبال جنگ اسرائیل- فلسطینی‌ها متزلزل شده است: «رأی‌دهندگان جوان بایدن در سال 2020 که دیدگاه‌های ضد اسرائیلی دارند، به او رأی نخواهند داد.»

گاردین: با ثابت ماندن حمایت نظامی آمریکا از اسرائیل، جوانان آمریکایی می‌گوید که مدیریت کنونی کاخ سفید درباره وضعیت فلسطین، آنان را از رأی دادن روی‌گردان کرده؛ گروه سنی‌ای که بایدن به رأی آنها برای پیروزی مجدد در انتخابات سال 2024 نیاز خواهد داشت.

 

این جنگ به مثابه بی‌عدالتی زیست‌محیطی

«گاردین» در ادامه این گزارش می‌گوید: در حالی که بسیاری از گروه‌های بزرگ سبز و سازمان‌های خبری متمرکز بر آب‌وهوا در آمریکا درباره حملات اسرائیل به غزه کم‌توجه بوده‌اند، جنبش اقلیم جوانان در سراسر جهان به‌طور قاطع همبستگی خود را با فلسطینی‌ها اعلام کرده و این ایده را که انتقاد از اقدامات اسرائیل اساسا یهودستیزی است، سرسختانه رد کرده است. از زمانی که گرتا تونبرگ (فعال شناخته‌شده محیط زیست) عکسی از خود را با در دست داشتن تابلوی «کنار غزه بایستید» منتشر کرد تا برپایی راهپیمایی‌های طرفداری از فلسطین از سوی فعالان در نشست اقلیمی COP28 دوبی، جوانان متمرکز بر اقلیم روشن کرده‌اند که این جنگ را مسأله عدالت زیست‌محیطی می‌دانند.

فعالان اقلیمی که در مورد آثار تغییرات آب‌وهوایی -که باعث آوارگی و مهاجرت اجباری، افزایش ناامنی غذایی و آب و ویرانی اکوسیستم می‌شود- هشدار می‌دهند، معتقدند بمباران‌های اسراییل، غزه و ساکنانش را در چنین وضعیتی قرار داده است. ایسایاس هرناندز در مورد تجربه خود از ملاقات با دیگر جوانان در کنفرانس آب و هوای سازمان ملل در دوبی می‌گوید: «بسیاری از این افراد که از کشورهای جنوب جهانی هستند، از فلسطین حمایت تزلزل‌ناپذیری داشتند.» فعالان جوان اقلیمی اغلب با همسالان خود در کشورهای دیگر در ارتباطند و با هم کار می‌کنند. این حس همبستگی جهانی به تقویت باورهای جوانان آمریکایی در مورد غزه کمک می‌کند.

 

پول نداریم؛ اما منابع لازم برای ارسال بمب‌های بیشتر به اسرائیل را داریم

میشل ویندلینگ، مدیر سیاسی جنبش «طلوع آفتاب» معتقد است: «ما جنبشی غیر خشونت‌آمیز هستیم که برای امنیت و رفاه همه مردم در جوامع خود می‌جنگیم. ما در قبال غزه احساس مسئولیت می‌کنیم، زیرا معتقدیم هیچ انسانی نباید دسترسی به منابع حیاتی مانند آب را از دست بدهد.» حتی برای جوانانی که ممکن است تردید داشته باشند درباره یک درگیری ژئوپلیتیکی با تاریخی طولانی، پیچیده و دردناک اظهار نظر کنند، محاسبه ساده هزینه‌های آمریکا برای برانگیختن خشم کافی است.

ویندلینگ می‌گوید: «رئیس‌جمهوری ما بارها و بارها گفته پول یا منابع لازم برای اجرای راه‌حل‌های اقلیمی در مقیاسی که ما می‌خواهیم، نداریم. گفته نمی‌توانیم بدهی دانشجویان را در مقیاسی که ما نیاز داریم، ببخشیم. اما ما منابع لازم برای ارسال بمب‌های بیشتر به ارتش اسرائیل را داریم؛ و جوانان واقعا از این موضوع عصبانی هستند.» جوانان استدلال می‌کنند که بی‌میلی دولت برای درخواست آتش‌بس در غزه، بسیج رأی‌دهندگان جوانی را که از موضع «حامی جنگ» بایدن ناامید شده‌اند، بسیار چالش‌برانگیز خواهد کرد. ویندلینگ می‌افزاید: «این موضع‌گیری نه تنها یک جهت‌گیری اخلاقی مشکل‌زا برای مقامات یک کشور است، بلکه از نظر سیاسی نیز مسیری بسیار خطرناک است.»

با این حال، به گفته جوشی، گزینه جایگزین -احتمالا ترامپ- «ترسناک» است. ترامپ نه تنها در چهار سال ریاست‌جمهوری خود، آمریکا را کثیف‌تر و کره زمین را گرم‌تر کرد، مقررات زیست‌محیطی را تضعیف و کشور را از توافقنامه‌های بین‌المللی آب‌وهوا و موارد دیگر خارج کرد، بلکه اخیراً قول داده اگر دوباره انتخاب شود، حفاری نفت را در روز اول ریاست‌جمهوری گسترش دهد. این فعالان جوان می‌گویند اگر بایدن بخواهد جوانان بیشتری را در ماه نوامبر پای صندوق رأی بکشاند، شاید هنوز زمان برای اصلاح مسیر وجود داشته باشد، اما او باید قاطعانه و سریع عمل کند. جوشی معتقد است: «اولین گام برای جلوگیری از دولت ترامپ، درخواست آتش‌بس در غزه همین حالاست. رأی‌دهندگان اقلیمی و رأی‌دهندگانی که فلسطین برایشان اهمیت دارد، یکی هستند.»

نیویورک‌تایمز: دانشگاه‌های آمریکا از دوران ویتنام به دلایل بی‌شماری اعتراض کرده‌اند، به‌ویژه برای مخالفت با آپارتاید در آفریقای جنوبی و بی‌عدالتی نژادی؛ اما اعتراض ضدجنگ مستمری مانند آنچه درباره حمله به غزه رخ داده، دهه‌هاست دیده نشده

 

سخنرانی انتخاباتی بایدن با فریاد «آتش‌بس» قطع شد

اما روزنامه «گاردین» در گزارشی دیگر از چالش‌های انتخاباتی بایدن به دلیل نارضایتی عمومی از موضع او در جنگ غزه گفته: «جو بایدن روز دوشنبه هفته جاری در کلیسای سیاهپوست که محل کشتار نژادپرستانه در سال 2015 بود، انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمریکا را نبردی برای حقیقت علیه دروغ‌هایی دانست که کسانی گفته‌اند که به دنبال «سفیدشویی» بدترین فصل‌های تاریخ آمریکا هستند، از حمله مرگبار به ساختمان کنگره آمریکا تا جنگ داخلی. بایدن در جریان بازدید از کلیسای AME، جایی که 9 سیاهپوست به دست یک مرد مسلح سفیدپوست به قتل رسیدند، بدون نام بردن از دونالد ترامپ، به سلف خود و رقیب احتمالی جمهوری‌خواه در انتخابات سال 2024 به عنوان یک «بازنده» حمله کرد که به دنبال سرنگونی اراده 81 میلیون آمریکایی است که به رئیس‌جمهوری دموکرات رأی دادند.

اما اظهارات بایدن از سوی معترضان خشمگین از حمایت رئیس‌جمهوری از جنگ اسرائیل در غزه قطع شد. آنها فریاد می‌زدند: «همین حالا آتش‌بس.» بایدن در پاسخ به معترضان گفت که بی‌سر و صدا با اسرائیل مذاکره کرده تا حملات را کاهش دهد و به‌طور قابل توجهی از غزه خارج شود. این اعتراض نشانه‌ای از چالش‌های سختی است که رئیس‌جمهوری 81 ساله با نامزدی مجدد در انتخابات با آنها مواجه است. نارضایتی روزافزون از نحوه مدیریت او در جنگ غزه به جایگاه بایدن در میان حوزه‌های انتخابیه کلیدی دموکرات لطمه زده است؛ این در حالی است که نارضایتی گسترده از اقتصاد و نگرانی‌ها در مورد سن او باعث نگاه منفی به عملکرد شغلی و دورنمای انتخاب مجدد او شده است.»

 

کاهش حمایت رأی‌دهندگان سیاهپوست

بایدن لفاظی‌های مبارزات انتخاباتی خود را تشدید کرده، چراکه ائتلاف انتخاباتی که او برای شکست ترامپ در سال 2020 تشکیل داد، نشانه‌هایی از فرسایش و به هم ریختگی دارد. نظرسنجی‌ها حاکی از کاهش حمایت رأی‌دهندگان سیاهپوست است که یک طیف رأی مهم برای حزب دموکرات است. جیم کلیبرن، نماینده سیاهپوست کنگره کارولینای جنوبی، فردی دموکرات و شناخته‌شده، رئیس‌جمهوری کنونی را معرفی کرد؛ چنانکه تأیید او در سال 2020 به احیای مبارزات انتخاباتی بایدن کمک و پیروزی اولیه او را در این ایالت تضمین کرد. بایدن گفت که این حمایت رأی‌دهندگان سیاهپوست در کارولینای جنوبی و شخص کلیبرن بود که به او اجازه داد به عنوان رئیس‌جمهوری در برابر آنها بایستد: «من به تو مدیونم.» این سفر به کارولینای جنوبی پیش از انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری در 3 فوریه در این ایالت انجام شد که آغاز رقابت نامزدی این حزب است. به اصرار بایدن، کمیته ملی دموکرات، کارولینای جنوبی را در تقویم مقدماتی دموکرات‌ها در اولویت قرار داد تا نشان دهد که رأی‌دهندگان سیاهپوست چقدر برای این حزب مهم هستند.

 

اعتراضات دانشگاه‌ها بر سر غزه، پژواک فریاد ویتنام

اما «نیویورک‌تایمز» در مطلبی با عنوان «اعتراضات دانشگاه‌ها بر سر غزه، پژواک فریاد ویتنام؛ جنگ ویتنام جنبشی اعتراضی را شعله‌ور کرد که به تعریف یک نسل انجامید. آیا جنگ اسرائیل و حماس نیز همین کار را می‌کند؟» می‌گوید: «خیلی زود است که بدانیم آیا جنگ اسرائیل و فلسطین همان تاثیری را بر نسل جوان در آمریکا خواهد گذاشت که جنگ ویتنام بر بسیاری از جوانان معترض بیش از نیم‌قرن پیش داشت. اما برای بسیاری از کسانی که دوره ویتنام را مطالعه یا در آن زندگی کرده‌اند، ویتنام و غزه تشابهاتی دارند: تخریب هوایی شدید نظامی در سرزمینی کوچک، توسعه‌نیافته و غیرسفید، شکاف نسلی بر سر اخلاقیات جنگ و اعتمادی تزلزل‌ناپذیر در میان جوانان دانشجو در مورد اینکه هدف‌شان درست است. هر دو جنبش منعکس‌کننده نوعی همبستگی غریزی و اولیه با قشر ضعیف هستند و احساس همبستگی با مردمی که برای داشتن کشور خود و رهایی از نوعی استعمار می‌جنگند. البته تفاوت‌هایی نیز وجود دارد؛ از جمله اینکه ارتش آمریکا مستقیما در جنگ غزه وارد نشده، برخلاف ویتنام که در آن بیش از 58 هزار آمریکایی کشته و مردان جوان به ارتش فراخوانده شدند.»

 

چنین اعتراضی از سوی جوانان ده‌هاست در آمریکا دیده نشده 

«نیویورک‌تایمز» در ادامه آورده: «دانشگاه‌های آمریکایی از زمان ویتنام به دلایل بی‌شماری اعتراض کرده‌اند، به‌ویژه برای مخالفت با آپارتاید در آفریقای جنوبی و بی‌عدالتی نژادی پس از قتل‌ مردان و زنان سیاهپوست به دست پلیس در سال‌های 2014 و 2020. اما اعتراض ضدجنگ مستمری مانند آنچه درباره تهاجم به غزه رخ می‌دهد دهه‌هاست دیده نشده است. لون تران، یک فعال آمریکایی – ویتنامی 28 ساله، خط مستقیمی بین ویتنام و غزه ترسیم می‌کند. او می‌گوید: «وقتی می‌شنوم فلسطینی‌ها با ویتنام مقایسه می‌شوند و نقش آمریکا و استعمار، واقعا برایم قابل توجه است و این ارتباطی به شدت تکان‌دهنده است. من و بسیاری از مردم در جامعه ویتنامی آن را احساس می‌کنیم: مقاومت در برابر جنگ، مقاومت در برابر اشغال.» اکنون دانشگاه‌ها -و ترکیب کلی معترضان- به شدت تغییر کرده ‌است، چنانکه فشارهای سیاسی و خواسته‌های روسای دانشگاه‌ها. جنبش ضد جنگ ویتنام، مانند بسیاری از دانشگاه‌های دهه 1960، بسیار سفیدپوست بود. اما دانشگاه‌ها در سال 2023، دانشجویان رنگین‌پوست بیشتری را در خود جای داده‌اند که بسیاری از آنها با وضعیت فلسطینی‌ها به‌عنوان جمعیتی درگیر و تحت کنترل نیروهای قدرتمندتر همدلی دارند. غیردانشجویان هم بخش بزرگ‌تری از معترضان به وضعیت فلسطینی‌ها هستند.»

گاردین: میشل ویندلینگ، فعال جوان آمریکایی، می‌گوید: «رئیس‌جمهوری ما بارها و بارها گفته پول یا منابع لازم برای اجرای راه‌حل‌های اقلیمی در مقیاسی که ما می‌خواهیم، نداریم. گفته نمی‌توانیم بدهی دانشجویان را در مقیاسی که ما نیاز داریم، ببخشیم. اما ما منابع لازم برای ارسال بمب‌های بیشتر به ارتش اسرائیل را داریم؛ و جوانان واقعا از این موضوع عصبانی هستند. این موضع‌گیری یک جهت‌گیری اخلاقی مشکل‌زا برای مقامات یک کشور است.» جوانان استدلال می‌کنند که بی‌میلی دولت برای درخواست آتش‌بس در غزه، بسیج رأی‌دهندگان جوانی را که از موضع «حامی جنگ» بایدن ناامید شده‌اند، بسیار چالش‌برانگیز خواهد کرد.

 

تندرویی نتانیاهو اکسیژن لازم را به حمایت دانشگاه از فلسطینی‌ها می‌رساند

پروفسور فلکس، استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، به «نیویورک‌تایمز» می‌گوید که امروزه در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا و جاهای دیگر، دانشجویان سیاهپوست و لاتین‌تبار از لیدرهای جنبش طرفدار فلسطین هستند. آنچه بچه‌های دانشگاه اکنون در مورد اسرائیل می‌بینند، دولتی به رهبری بنیامین نتانیاهوست که از نظر آنها نیروی سرکوبگر و مورد حمایت سازمان‌های یهودی مستقر است.»

به گزارش «نیویورک‌تایمز»، هر دو دوره (جنگ ویتنام و غزه) منعکس‌کننده تسلط مقامات سیاسی عمیقا قطبی‌شده، به ویژه رؤسای‌جمهوری لیندون بی جانسون و ریچارد ام. نیکسون در دوران ویتنام، و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در این دوره هستند که تندرویی او اکسیژن لازم را به حمایت دانشگاه از فلسطینی‌ها رسانده است.

لری پی گروس، کارشناس رسانه و فرهنگ در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، به «نیویورک‌تایمز» می‌گوید: «اسرائیلی‌ها و بازوهای حمایتی آنها اساساً میزان از دست دادن جوانان را درک نکرده‌اند. او گفت که حمایت از فلسطینیان در میان جوانان ادامه خواهد داشت: «من فکر می‌کنم این یکی از آن تغییرات نسلی است.»

//انتهای پیام