از پرتاب پوره سیبزمینی و سوپ گوجهفرنگی و کیک خامهای تا چسباندن دستهای خود به شاهکارهای هنری در موزههای مشهور جهان، فعالان محیط زیست برای جلب توجه جامعه جهانی به تغییرات اقلیمی آثار هنری معروف را هدف قرار دادهاند
به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ چند وقتی است که فعالان محیط زیست اروپا برای نشان دادن اعتراض خود به تغییرات اقلیمی و سیاست دولتها در قبال آن، شاهکارهای هنری در موزههای مشهور اروپا را هدف قرار دادهاند.
روز ۲۳ اکتبر دو فعال محیط زیست آلمانی از گروهی موسوم به «آخرین نسل» با پرتاب پوره سیبزمینی به تابلوی معروف «کومه علف» اثر «کلود مونه» فرانسوی اعتراض خود را به تغییرات اقلیمی نشان دادند. این تابلوی ۱۱۰ میلیون دلاری در موزه «باربِرینی» در آلمان به نمایش گذاشته شده و خوشبختانه شیشه محافظ مانع از آسیب به تابلو شد.
اما این اولین بار نیست که فعالان محیطزیست به این شکل به تغییرات اقلیمی اعتراض میکنند. چند ماهی است که شاهکارهای هنری در موزههای مشهور اروپا به ویژه در آلمان و انگلستان هدف این سبک از اعتراضات قرار گرفتهاند تا توجه جامعه جهانی را به خود جلب کنند.
روز ۱۴ اکتبر گروهی از این فعالان بریتانیایی موسوم به «استفاده از نفت را متوقف کنید» با پاشیدن یک کنسرو سوپ گوجهفرنگی به تابلوی معروف «گلهای آفتابگردان» اثر ونگوگ، که در گالری ملی لندن نگهداری میشود، به اعتراض دست زدند.
یکی دیگر از معروفترین این اعتراضات پرتاب کیک خامهای به تابلوی «لبخند ژکوند/ مونالیزا» اثر لئوناردو داوینچی در موزه لوور در حضور جمعیت زیادی از بازدیدکنندگان بود، که مرد معترض خود را به شکل یک پیرزن روی ویلچر در آورده بود. پرتاب کیک شکلاتی به مجسمه چارلز سوم در موزه مادام توسو نیز مشابه همین حرکت بود. نوع دیگری از این اعتراضات چسباندن دستهای معترضان به آثار معروف هنری نظیر یک کپی از «شام آخر» داوینچی در موزه آکادمی سلطنتی لندن و نقاشی معروف «پریماورا» اثر بوتیچلی در گالری اوفیتزی فلورانس بود.
اما چرا شاهکارهای هنری هدف این گونه از اعتراضات قرار گرفتهاند؟
این اعتراضات در ابتدا نسبت به مجوزهای جدید دولتها برای استخراج سوختهای فسیلی شکل گرفت. در بریتانیا این اعتراضات پس از صدور مجوزهای جدید از سوی دولت «لیز تراس» برای حفاری و استخراج نفت و گاز در دریای شمال و بازنگری در قانون توقف «شکست هیدرولیکی» یا فرکینگ شروع شد. لیز تراس استدلال کرده بود که این تصمیمات را با توجه به بحران انرژی ناشی از جنگ روسیه با اوکراین و کمبود سوخت در اروپا گرفته است.
اما دانشمندان و فعالان محیط زیست معتقدند که این اقدامات برخلاف تلاش کشورها برای کنترل و مبارزه با تغییرات اقلیمی است. معترضان نیز میگویند که منابع طبیعی به دلیل اقدامات نادرست دولتها برای مقابله با بحرانهای اقلیمی و هزینههای زندگی در حال نابودی است و این در حالی است که آنها بیشتر نگران محافظت از نقاشیها و آثار هنری هستند تا محافظت از کره زمین و مردم.
آنها میگویند در حالی که بسیاری از خانوادهها درگیر هزینههای زندگی و کمبود سوخت در فصل سرد هستند و استطاعت خرید غذای ساده را هم ندارند، و در حالی که میلیونها نفر در اثر فروپاشی اقلیم و اجتماع قربانی خواهند شد، دولتها درگیر محافظت از آثار هنری هستند که هرکدام میلیونها دلار قیمت دارند. در صورت فروپاشی جامعه مدنی هنر چه اهمیت و فایدهای خواهد داشت؟
در حالی که عدهای با اعتراضات به این سبک و جلب توجه جامعه جهانی موافق هستند عدهای دیگر معتقدند که این کار تخریب اموال عمومی است، نه فعالیت در جهت حفظ محیط زیست. هنر دشمن محیطزیست نیست و تخریب آن کمکی به مشکل فقر یا نجات کره زمین نخواهد کرد.
گوینده و گزارشگر: مهرناز الماسی